"What do you mean Raven?" kasama siya ni Matthew sa helipad nang kompanya nang mga Collins nang barilin ito nang sniper siguro naman ay may paliwanag ito. "The sniper is intended to shoot him in the head." itinuro nito ang kanyang ulo.  "But, the lunatics feel that there's something dangerous coming so he try to escaped the bullet dahilan para pumalya ang sniper at sa tiyan siya matamaan. Hindi lang iyon..." lumapit ito kay Matthew at sinuri ang sugat nito at tsaka ito may isinulat sa papel na hawak. "The sniper shoot us many times pero nakapagtago na kami. Naalerto na din ang mga body guards ni Tito Antonio na kasalukuyang nag-babantay sa opisina nito kaya walang naging choice ang sniper kundi ang iabort ang misyon." pagpatuloy pa nito.  So, ang intensyon nga nang sniper na iyon ay ang patayin talaga si Matthew. At iisang tao lang naman ang nasa isip kong pwedeng gumawa nun. 

Ilang minuto matapos makabili nang kakailanganin sa 7/11 ay narating ko na din ang ospital kung saan si Matthew. Kaagad kong ipinark ang motor ni Tristan sa pinagparkingan nito kanina at pumasok nasa ospital. Sumakay ako nang elevator at pinindot ang third floor. Magsasara na sana ang pinto nang may mga kamay na pumigil dito. My eyes fixed on a woman in our age. Hindi lang siya pamilyar sa akin kundi pamilyar na pamilyar because we investigate her before. She didn't punch a floor in the button which means she's in the third floor too. Nakatingin lamang ako sa kanya sa pamamagitan nang salamin sa unahan. She's seems serious while looking infront. Minsan ay napapasulyap siya sa akin sa pamamagitan nang salamin ngunit sinisigurado kung hindi niya ako mahuhuling nagnanakaw din nang tingin sa kanya. Bumukas ang elevator nauna na siyang lumabas nang pintuan. Sumunod naman ako sa kanya. When I

"Good day, my Lady!" Bati niya sa akin. Napangiti ako. It's been in a months since I see and talk to him. The last time we encountered I stab him with my kunai."Ash!" nakita ko ang pagtingin sa akin ni Matthew. Nakakunot ang noo niya habang nakasimangot. Kaagad akong lumayo sa kanya at dumiretso sa labas nang kwarto para doon kausapin si Ash."Any news Ash?" tanong ko kaagad sa aking kausap."I don't have any news about Ares." napa-igting ang bagang ko, "..even to his boss, Hunter.""Why? Is it every reaper and member of the organization has a tracking device in their body? Why can't you track the both of them.""There's a possibility th

"Are you concern to your killer?" tanong ko sa kanya. "No. Im just curious sa gumawa non sa kanya." dumiretso kami sa kusina para mag-almusal. "Maybe, isa sa mga pinagkakautangan niya." umupo ako sa upuan sa kaharap nang mesa. Andoon na din si Van at kumakain. "You may right Babe." ngumiti pa siya sa akin bago umupo sa katabi kong upuan. Nilagyan niya nang pagkain ang plato ko. Napataas pa ang kilay ko dahil punong-puno na yung plato nang pagkain. "I'm not Summer, Matthew." nakataas ang kilay na sabi ko. "You have to eat. Youre getting skinnier," aniya habang itinataas ang braso ko.

"We're here Babe," bulong niya sa tainga ko. Napamulat ako. Naikalas na niya ang seatbelt ko sa mga oras na iyon. Pakiramdam ko ay ang pulang-pula ko na sa pagkapahiya dahil doon. Ano bang pumasok sa isip ko at pumikit ako? Hanggang sa bumababa siya at umikot sa kabila upang pagbuksan ako nang pinto ay pakiramdam ko ay ang pulang-pula parin nang mukha ko."Let's go, Babe!" aniya. Napatingin ako sa kanya. Hindi ba niya alam na umasa ako don? Tsk! Bumaba na ako ayaw ko namang magmukmok sa loob dahil sa pagkapahiya dahil parang wala naman iyon sa kanya."Ano to?" tanong ko habang bumabalandra sa akin ang malaking enchanted kingdom na logo papasok nang entrance."Diba nangako ako sa'yo na balang-araw ay dadalhin kita sa amusement park." napatanga na lang ako habang pabalik-balik ang tingin ko sa kanya at sa enchanted kingdom. Naririnig ko pa ang mga tawanan at sigawan nang mga taong naroroon."Why? Why you're doing this?" pakiramdam ko ay maluluha na ako sa m