Lahat ng Kabanata ng Accidentally Inlove with the Jerk: Kabanata 51 - Kabanata 60

CHAPTER 51Nang mapagod ako kakatakbo ay huminto ako. Patuloy ang pagtulo ng luha ko. Nahihirapan akong huminga dahil sa hingal at pagpipigil na mas lalong maiyak. I can't believe it.Seeing those pictures remind me of my past relationship. The betrayal, lies and the pain that I experienced during those times. Until now, hindi pa rin mawala ang trauma na iniwan non. Grabe ang impact na naidulot sa'kin noon. Kung ano anong bagay ang ginawa ko para makaalis sa sitwasyon na iyon. Leaving that kind of situation is the hardest. No one helps me to overcome that. I'm afraid that it will happen again, at nangyari na naman.It hurts that Damon is now doing that thing to me. Of all people, why him? He promised me. Gave me ring, gave me love. Gave me things he said that I deserved. He said he loves me, but why?Dumiretso ako sa hindi mataong lugar at doon tumuloy umiyak. Umiyak lang ako nang umiyak hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko, pero kahit ilang luha ang ilab

CHAPTER 53Tulala ako habang naka-tingin sa T.V. Kahit parang nanonood ako ay wala akong maintindihan. Hindi ako makapag-focus at ang tanging nagawa ko lang ngayon ay titigan ang pinapanood. Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari dahil sa pagiging lutang ko.Hindi ko pa rin maiproseso ang sinabi ni Damon kanina. He said he needs to leave.Pagkatapos niyang sabihin iyon kanina ay natulala na lang ako. Hindi ko magawang i-open ulit ang topic na 'yon.Kahit tulala ay ramdam ko pa rin ang pabalik-balik na sulyap ni Damon sa'kin. Malayo kami sa isa't isa. Narinig ko ang maya't mayang buntong hininga niya, ramdam ko ang kagustuhan niyang lapitan ako pero hindi niya magawa. Kahit horror ang pinapanood namin ay hindi ko magawang matakot. Wala ako sa tamang wisyo para intindihin ang daloy ng istorya. Hindi man lang ako makaramdam ng takot sa mga nakakatakot na mukha na nakikita ko ngayon. I can't process anything.Ilang beses akong lumun

CHAPTER 55"Amber!"Agad na nangunot ang noo ko sa taong hindi ko inaasahang makita. In front of me is the one who hurt me, my first heartbreak, my ex.Wala akong makuhang salita. Naka-tingin lamang ako sa naka-ngiting mukha niya. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kaniya sa unang pagkikita namin makalipas ang ilang taon."Amber, I missed you," aniya. Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap.Nanlaki ang mata ko at mabilis siyang tinulak. Napahiwalay siya dahil sa lakas non. Galit ko siyang tinignan at dinuro."Don't you dare hug me!"Nawala ang ngiti sa mukha niya. Nakita ko ang panic at takot sa mata niya. Nataranta siya bigla at parang hindi alam kung ano ang gagawin."I'm sorry."Pumikit ako nang mariin at bumuntong hininga."What are you doing here?" I asked him with a calm voice, ramdam ko pa rin ang naguumapaw na galit sa'kin.Lumunok siya bago sumagot. "I just want to see you," sagot niya na

CHAPTER 57What did she just say?Sarkastiko akong tumawa at hindi makapaniwalang tinignan si mommy."Me marrying who?" I slowly asked her. I can't believed what she just said."Aeron," tipid at seryosong sambit ni Mommy.Napanganga ako sa sinabi niya. Pati si Daddy ay tahimik at parang hindi alam kung ano ang gagawin at sasabihin"What? You got to be kidding me," sarkastikong sambit ko at tumawa.What the fuck is going on? Rinig ko ang mahinang buntong hininga ni Aeron."Hindi ako nakikipag biruan Amber. Whether you like it or not, magpapakasal ka kay Aeron!" galit na sabi ni Mommy, medyo tumataas na ang boses.Napasinghap ako at napamura sa isipan. The fuck?Napa-irap ako at ibinaba ang kutsarang hawak ko."What the fuck are you talking about? Hindi ako magpapakasal sa lalaking hindi ko mahal!"Nakita ko ang pagtalim ng titig ni Mommy sa'kin. "Watch your words Amber," nagbabantang sambit ni Mommy.

CHAPTER 59It can't be. It can't be Damon.Mabilis akong tumakbo sa direksyon na pinuntahan niya. Kinakabahan ako, malakas ang kutob ko na si Damon nga talaga iyon. Pero paano? Imposible ring nandito siya sa Pilipinas, nasa ibang bansa siya, so how come na nandito siya?Hindi ko alam. Naguguluhan ako kaya mas mabuting sundan siya para makasigurado ako.Mabilis ang pagtakbo ko sa direksyon na dinaanan niya pero nang makalabas ako ng hospital ay wala na akong nakitang lalaki na naka white t-shirt. Luminga linga ako sa paligid at dumiretso sa lugar na pwede niyang daanan, pero kahit ni anino niya ay hindi ko na makita. Kung saan saan na ako nakarating, nagbabaka sakaling makita siya, pero wala na talaga. Pumikit ako at humingang malalim. Bumuntong hininga ako at umupo sa bench na nakita ko malapit sa Hospital. Namamalik mata lang yata ako, hindi ko alam. Iba ang sinasabi ng utak ko at ng puso ko. In my heart, I know it's Damon, pero taliwas nama