Pumasok si Lucian sa silid-aralan o library, kahit ano pa man iyon, humawak ako ng mahigpit sa dulo ng lamesa gamit ang dalawa kong kamay. Sobrang natatakot ako ng husto. May kausap siya sa phone at hindi ako pinansin. Naghintay lang ako ng tahimik at nakasandal sa lamesa, takot na gumalaw. Inilagay niya ang phone niya sa loob  ng kanyang bulsa. At saka inilagay ang dalawang daliri niya sa baba ko at itinaas ang ulo ko hanggang magtama ang aming mata. Lumapit siya at hinalikan ang labi ko. Hindi iyon pamilyar na kilos para sa akin, naghalikan na kami ng higit pa sa isa. Ganunpaman, mayroong kung ano sa paraan niyang humalik. Sinubukan kong kumalma, at sinubukan siyang halikan pabalik, kahit na nanginginig ako. Bigla siyang huminto. 

Nagising ako sa huni ng  mga ibo na sa may bintana. Tinignan ko kaagad ang relo ko. 5 am na, napakaaga pa. Lumingon ako para tignan ang nakakatuwang tunog, kahalusan, sarado ang mga bintana para sa seguridad na dahilan. Napaisip ako kung sino ang nagbukas sa mga iyon. “Magandang umaga, dear,” sabi ng boses mula kay Lucian na nasa tabi ng silid. Medyo nagulat ako, lumingon ako sa pinanggalingan ng boses, at agad na hinila ang kumot sa katawan ko sa sandaling makita ko siya. Naupo siya agad sa upuan malapit sa may apoy, nagmumukha siyang pagod at haggard. Naupo siya sa dulo ng kama at inayos ang mga bedcover sa harapan niya. Mukha siyang pagod na pagod, na may maitim na bilog sa ilalim ng kanyang mga

“Malabo! Mr. Blake,’ sagot ko. “Ang isang lalaki ay pwede namang subukan palagi,” sabi niya. Tumawa ako, “Bakit hindi ka na lang bumalik sa kama at maghabol na muna ng tulog. Habang ako, magiging abala muna ako sa pakikipaglaban sa nagseselos mong mga ex?” “Wala naman akong ganoong karaming mga ex, at isa pa hindi sa pack na ito. Pagkatapos ng kay Eliza, nangako ako na hindi ako makikipagrelasyon ng mula sa pack ko. Ayaw ko ng kahit anong hindi magandang vibes mula sa pack.”“Salamat sa Diyos sa kaunting awa,” bulong ko. “Ngayon halika na, at bumalik ka ng

Naupo sa harap ko si Savannah, nakatingin ng mabuti. Naikwento ko sa kanya ang buong kalagayan namin nina Mark at Lucian. Ako ay  nasa isang malaking panganib, ngunit wala akong pagpipilian. "Medyo magulo nga iyan," sagot niya. Tumango ako bilang pagsang-ayon. "Naiintindihan mo, hindi ba?" pagmamakaawa ko sa kanya. “sa tingin ko tama ang kaibigan mong si Emma, dapat niyong pag-usapan ng Alpha ang tungkol dito, at linisin ito. Masasaktan siya dahil desperado at matagal niya ng hinhintay ang kanyang mate. Sobrang nahirapan siya nitong nakaraang dalawang taon. Pero iyon ang makakabuti sa palag

Naging buhawi ng gawain sa kusina. Ang mga pans ay nagsisiliparan mula sa malaking oven, napakaraming mga gulay ang siyang hinuhugasan, hinihiwa, at napakaraming bilang ng mga karne ang hinahanda na para sa pag-iihaw. Sa paglilibot ni Katherine sa paligid ng kusina, hindi na ako makapigil.  Uupo ;ang dapat ako at magpahinga pero hindi ako osang tao na uupo na lang kapag may trabahong nagaganap. Saka, pagkatapos ng aming napakainit na halikan sa harapan ng pack tila nagliwanag sa kanila at naging handa silang lahat para sa pagdiriwang.Kumuha ako ng apron and sumali ako sa isang babae na nagtadtad ng sibuyas. Ilang minuto pa bago napagtanto ng dalaga na nandoon ako. Nanlalaking mga mata, nabagsak niya ang kanyang kutsilyo at tumitig lamang. "Ano?