Mabigat ang kanyang mga katawan nang muling imulat ni Ellaine ang mga mata. Sa una ay malabo pa ang kanyang paningin ngunit unti-unti ring luminaw iyon. Puting kisame ang bumungad sa kanya.Kumunot ang kanyang noo, nagtataka kung nasaan siya. Ang huli niyang naaalala ay nasa backseat siya kasama ni Georgia habang pauwi sila sa apartment nito. Pagkatapos ay nawalan siya ng malay. At ngayon nga ay…Iginala niya ang paningin sa buong silid na kinalalagyan niya. Puti ang tangi niyang nakikita. ‘Nasa ospital ba ako?’ tanong niya sa sarili. Kumirot ang bandang pulso ng kaliwa niyang kamay nang tangkain niyang bumangon sa kinahihigaang kama.

Paano kung siya na nga ang Female Lead? Umikot ang mga mata ni Ellaine sa naisip. Na-iilusyon na naman siya. Hindi niya kayang sumugal para lamang sa maliit na posibilidad na iyon.Hindi sinasadyang nahimas niya ang tiyan, wala siyang kamalay-malay na nailagay na pala niya ang kamay sa ibabaw niyon. Flat pa ang banda roon. Nabiyayaan ng hindi tabaing katawan ang Original Owner kaya’t kahit na anong lakas niyang kumain ay hindi tumataba ang kanyang katawan. Habang bata pa siya ay sisiguraduhin niyang matitikman at makakain nniya ang maraming masasarap na pagkain dahil baka kapag umedad na siya ng 25 ay magbago na ang metabolism rate niya. Napaisip siya kung mananaba siya sa ilang buwan niya ng pagbubuntis. Ngayon kasi na nakararana

“Unless… mapagbibigyan mo ang munti kong kahilingan.” patuloy ni Ellaine na tila kausap pa rin ang kawalan.Hindi siya naniniwala sa coincidences. Everything is connected. May sistema ang universe na wala pang kahit sino man ang nakaka-figure out. Kaya may hinala siyang may dahilan rin ang pagdating niya sa mundong iyon. May papel siyang kailangang gampanan. Hindi nga lang niya alam kung ano iyon.Wala naman mag-aaksaya ng maraming enerhiya at mag-aabalang pumunit ng barrier ng time and space sa pagitang ng dalawang dimensyon, ng dalawang mundo para makalusot ang kanyang kaluluwa nang dahil lang sa wala.Wala siyang delusions of grandeur para isiping siya na nga ang Female Lead na siyang iikutan ng napakaraming guwapo at makapangyarihang mga lalaki. At isa pa, hindi siya mahilig sa ganoong setup.

“Garreth Randall?! RanCorp’s CEO Garreth Randall?!” Hindi makapaniwala si Georgia nang ipinagtapat ni Ellaine kung sino ang ama ng dinadala niya. Marami sa mga isinalaysay ni Ellaine ang nagdulot sa kanya ng labis na pagkabigla, hindi makapaniwala sa mga pinagdaanan ng nakababatang pinsan.Nakatayo na siya at ilang beses nang nagpapabalik-balik ng kakalakad sa natitirang espasyo sa kanyang home office. To think na akala niya ay iniignora lang ito ng pamilya nito. Mas mabuti na siguro kung ganoon lang ang ginawa ng mga iyon kaysa ang pagkaisahan na ibenta ito kapalit ng mga pakinabang na makukuha nila mula sa maimpluwensiyang taong maaaring bumili kay Ellaine.Hindi niya lubos na maisip kung ano na lamang ang mangyayari sa pinsan niyang ito kung hindi ito nakatakas.“I never thought your stepm

Katulad nga ng mga paglalarawan nito sa nobela, ang Heroine na si Catherine ay isang mabuti, mabait at matulunging tao. Kahit na sa ilang minuto lang nilang pag-uusap ay ramdam ni Ellaine ang pagiging maalalahanin at pagkapalakaibigan nito.Sandali pa niya itong pinagmasdan. Lihim siyang napabuntong-hininga. Kaya kahit na anong ganda ng babaeng kontrabida ay walang panama sa Heroine. It's because she possesses a unique charm. Parang bright sunshine pagkatapos ng isang malakas na bagyo o pagkaalis ng isang makapal na ulap.At isa pa, kindness is attractive. It never gets overrated.Nauna siyang bumaba, ngunit hindi pa rin tapos ang pakikipag-usap nito sa cellphone. In fairness ang tagal na nilang magkausap. Kung hindi lang niya alam na ang una nitong naging boyfriend ay ang mismong Male Lead– na sa pagkakatanda