CAITLINLove includes pain. They say, you don't love if you don't feel pain. That's right, how do you know you're in love if you don't hurt? But sometimes I can't help but ask god, why does it seem so painful? Doesn't it seem too much? Sa isang taong nakalipas na nakaratay si Amber sa hospital pakiramdam ko noon guguho ang mundo ko kapag hindi siya nagising. Kapag tuloyan niya akong iniwan.Yes after a year of being in coma, she wakes up but what the hell, she forgot me. Her mind chose to forget my existence. Noong araw na nagmulat siya ng mata akala ko noon maayos ang lahat dahil sa matamis niyang ngiti na unang sumilay sa magaganda niyang mga mata at mapupulang labi when i was the first to see her eyes.Pero akala ko lang pala iyon dahil sa mga unang salitang lumabas sa mga bibig niya. Aminado akong nagulat ako at hindi makapaniwala sa tanong niya. Ang "SINO KA?" na madalas linya sa mga drama at pelikula. Akalain niyo iyon, ang napapanuod ko lamang sa drama noon ay nangyayari na nga

CAITLINKinabukasan ay hindi ako pumasok ng hospital. Late na ako gumising dahil naging abala ang utak ko kagabi kakaisip ng mga bagay bagay. Hindi ko namalayang inabot na ako ng madaling araw. When I got down, I went straight to the kitchen. Mommy and Uncle Bren are coming back tomorrow from Maldives. I can also go home to my condo narin. Naabutan ko si Amber sa kusina na nag aayos ng pagkain sa may tray. Kakain marahil siya sa kwarto niya. Nagulat pa yata siya nang makita ako. Dumiretso ako sa fridge at kinuha ang freshmilk at nagsalin sa baso. I didn't looked at her. Tumikhim siya dahilan upang dumapo sa kanya ang mga mata ko. Nagkaroon yata ng himala at nginitian niya ako ngayong araw. Pakiramdam ko tumigil yata ang oras sa pagngiti niya. At ang puso ko naman nagpipiyesta na yata sa loob ko sa labis na saya. Kung sana araw araw siyang ganito eh di sana masaya ang puso ko somehow. Sinapian lamang siguro siya ngayong araw. Hindi kaya?."good morning. I was about to bring you this

CAITLIN Nakaempake na lahat ng dadalhin ko sa bakasyaon namin ni Aira. Naibaba ko na rin ang maleta ko. I am just waiting for her now to pick me since napag usapan na naming sabay nang pumunta ng airport.Pinagisipan ko nang mabuti ang bakasyon na ito. I am just hoping na pagkatapos nito ay maging maayos narin ang lahat sa akin. Na ang matagal ko nang pagmamahal kay Amber ay hanggang doon na lamang ang kabanata. Nakaupo ako sa sofa sa sala at abala sa cellphone ko nang nakabusangot na bumaba si Amber at tumabi sa akin. Hindi maipinta ang mukha niya. Nakasuot lamang siya ng spaghetti strap at short shorts. Litaw na litaw ang malakrema niyang kutis. Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig sa nangingintab niyang mga hita. Napalunok ako. Ang kinis at ang soft. Parang ang sarap hawakan at halikan. Damn talaga ba Caitlin? Umayos ka what the hell.."hindi ba talaga kami pwedeng sumama ni Iana? magbabayad naman ako ahh." sabi niya dahilan upang mag angat ako ng tingin sa maganda at busangot niya

AMBER KHELLYNanlambot ang mga tuhod ko at nanginig sa aking kinatatayuan. Paanong isang gabi lamang sila gayong ang sabi sa akin ni Caitlin ay isang buwan sila rito. If they're not here then where the hell are they?Naramdaman ko ang mga bisig ni Jerick sa likod at bewang ko. Sinuportahan niya ako sa biglaang panlalambot ng mga tuhod ko. Iana stepped closer to the lady."hi, i have room reservation here. Iana Skyleigh Yu" dinig kong sabi ng kaibigan ko. Malapad na ngumiti ang receptionist kay Iana. She checked her computer kapagdakay tumango tango. May inabot siyang keycard sa kaibigan ko.May mga sinabi pa siya kay Iana ngunit hindi ko na nasundan pa dahil sa tila nabingi ako at nawalan bigla ng lakas.Inalalalayan ako ni Jerick hanggang makarating kami sa room na kinuha ni Iana. It has two beds inside. Nanghihina akong naupo sa edge ng kama. My mind can not function properly dahil sa hindi ko inaasahan ang araw na ito.I was expecting to finally see her today but shit nasaan ka Cai

AMBER KHELLYHawak hawak ang kamay ni Iana ay dinala ko siya sa paborito kong lugar rito sa bakuran nila tita Kim. Hindi kalayuan rito ang pinagawa ni tita na tree house na madalas kong tambayan since i came here.This tree house witnessed in a few months I became miserable. This tree house witnessed for several months my eyes did nothing but cry and sulk. Huminto kami sa harap ng malaking puno kung saan nakatayo ang tree house. Sabay naming tiningala ang paborito kong tambayan sa loob ng tatlong buwan. Iana's eyes grew wider. She's a fan of tree houses too just like me. Napatutop siya ng bibig habang nakamata sa may kalakihang tree house sa harapan namin. May kalakihan ito. Binitawan ko ang kamay niya at iginiya siya paakyat ng tree house.Pinasadahan niya ng tingin ang kabuoan ng tree house nang makapasok na kami sa loob nito. Bakas ang paghanga sa mga mata ng kaibigan ko. Naglakad siya palapit sa bintana at doon ay tinanaw niya ang magandang tanawin sa labas ng bintana.Makikita m