All Chapters of Yes, No, Maybe: Chapter 21 - Chapter 30

Nilapag ko na sa mesa yung mangkok kung nasaan nakaupo si Timothee. Sakto naman paglapag ko ay biglang bumukas yung pinto at iniluwa si Kento."I'm back!" Sigaw niya."Sa kusina, dude!" Sigaw pabalik ni Timothee habang hininilot yung sintedo niya.I heard footsteps nearing the kitchen kaya pumunta na ako sa gilid para bigyan ng daan yung bagong dating. "Oh? Ang aga niyo naman," sabi ni Kento. "Wait. Is that hangover soup?""Yup!" Timothee popped the p. "We had a few drinks last night.""We?"Timothee nodded. "Me and Ava drank last night and right now I have a massive headache.""You and Ava?" Napalingon si Kento sa akin as his eyes lost the glow. "Nothing happened, right?""Walang nangyari!" I blurted out.Napatitig silang dalawa sa akin, gulat dahil sa biglaan kong pagsigaw. I cleared my throat and looked down."Walang nangyari," sabi ko ulit pero this time ay hininaan ko na yung boses ko."Are you sure? Wala ba talagang mangyari, Tim?" Tanong niya sa kaibigan."Wala. Ang naalala ko

"Ako na dito, Mom," I insisted."Hindi anak. Bisita kita kaya ako na ang maghuhugas ng pinggan," iling ni Mommy at bahagya akong tinulak."Mom, let me do it. Hmm? Kaya ko naman atsaka nakakahiya na kasi pinapakain niyo pa ako sa bahay niyo," I said."Ikaw pa yung nahiya e dapat ako nga kasi ikaw pa yung naghugas," she giggled. "Anyway, I didn't expect you to wash dishes. Saan mo natutunan 'yan?""Tinuruan ako ni Manang," I replied."Si Manang? Yung yaya mo simula pagkabata?" She asked which I nodded. "Wow! Kung ganun dapat ko siyang pasalamatan. She raised you well."Napangiti ako habang sinasabunan yung mga pinggan. Manang did raised me well."Hindi lang naman ito yung tinuro niya sa akin," I said."Oh? Ano pa yung tinuro sa iyo?" Sabik niyang tanong."She taught me house chores. Minsan ako na yung naglilinis ng mansyon, well kasama din yung ibang katulong. Ayaw niya kasing lalaki akong spoiled," I replied.Naalala ko nung sabi niya ay tuturuan niya daw akong magwalis. I was hesitant

I woke up three hours later. Yup! Kento ended up cooking our dinner. Pagkagising ko ay wala na si Kento. He left a note saying that dinner is ready. Hindi na daw niya ako ginising kasi sobrang himbing daw ng tulog ko. Pagkalabas ko naman ng silid ay nakasarado pa rin yung pintuan sa silid ni Timothee. Mukhang nagpapahinga pa rin siya. I didn't bother to knock at naisipang bumaba nalang muna para kumain. The food was on the table. I opened the lid of the casserole. Agad kong naamoy yung malinamnam na luto ni Kento. Nakangiti kong punagsandok yung sarili saka naupo. I took my first bite and instantly fell in love with the food. Perfect package talaga si Kento. Aside from being a gentleman, he can also cook!Tinapos ko muna yung pagkain bago naghugas ng pinagkainan. Nilabas ko na din muna si Pixie para mapakain. Pinakain ko muna siya ng kanin since wala akong dalang dog food. Habang kumakain yung alaga kong aso ay lumabas muna ako para magpahangin. The cold breeze welcomed me the mome

"I thought I saw you," sabi niya. "Anong ginagawa mo dito? And what are you wearing?"Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. I bit my lower lip. Sa lahat ng puntahan niya, bakit pa dito? I didn't expect him to be here! Wala ding sinabi si Dad. I should've thought earlier na business friend ni Dad yung Daddy ng celebrant. Of course Sir Vincent would be here. The possibility of Timothee to attend is high!"Ah. Ano kasi Sir. Kaibigan ko yung maid ng celebrant. Oo. She invited me," palusot ko.Lame, I know. Pero wala na akong maisip na magandang palusot. "But look at you," turo niya sa sarili ko. "You look different!"Sinipat ko yung suot ko. "Hindi po ba bagay sa akin?""I didn't say that. I can't believe that a maid like you could look like that," sabi niya.I frowned at his statement. "Are you insulting me?"He smirked and said something else. "Saan ka nakahanap ng pambayad para magpaganda?""Malaki po yung sahod na binigay ng Daddy niyo sa akin. Bakit po? Wala na ba akong karapata

Hindi agad ako nakasagot. I was surprised by his question. Sobrang random nito at hindi ko magets kung bakit niya ito tinanong sa akin."Bakit niyo po naitanong?" I asked, trying not to sound rude.Tumaas ang magkabila niyang balikat bago niya ako sinagot. "You seem close."Napa-ah nalang ako at tumango. "Okay lang na pag-usapan natin 'to?""Why not? Magkaibigan naman tayo, diba?" He asked.I nodded which he responded with a small smile."You like him?" He asked again.I bit my lower lip and nodded. "I have a small crush on him. I mean, it's not that serious--""Stop," putol niya sa akin.Kumunot ang aking noo. "Huh?""Stop feeling whatever you are feeling," he warned me."Bakit, Sir?""Hindi mo pa kilala si Kento. You just met him lately at nahulog ka na agad," he said."Kita ko naman na mabait siya. He's sweet, hardworking, and kind. Bonus na siguro yung pagkapogi at pagkamayaman niya," I replied. "What's not to like?""Basta. Tigilan mo na hanggang crush pa 'yang nararamdaman mo,"