"I missed her.." she said and heave a deep breath bago ibinaba ang cellphone niya sa mesa. Break nila kaya naman mas pinili niyang manatili na lamang sa classroom nila. Medyo wala rin siyang ganang kumain kaya minabuti na lamang niyang hindi lumabas. Napasulyap naman siya sa cellphone niya bago umayos sa pagkaka-upo. Kinuha niya ulit iyon at sinubukan ulit na tawagan ang kaibigan. But to her disappointment answer machine na naman ang bumungad sakanya. Napapikit na lamang siya sa labis na pag-aalala at pakiramdam niya ay nanghihina siya sa labis na pag-iisip kung ano ng nangyari dito. It has been a month since the last time she saw her. At halos isang buwan narin siyang hindi makatulog ng maayos. Nag-aalala siya at mas lalong namimiss na niya ito, she can't stand another month na hindi ito makita. Pati ang teacher nila ay hinahanap ito pero dalawang linggo lang ang tinagal dahil sa sumunod na linggo ay tila ok lang dito na hindi pumapasok ang kaibigan niya. Naiinis man ay hindi s

That really pain her at ang kaalamang itinanggi rin siya nito sa harap ng babaeng iyon ay talagang nagbibigay ng subrang sakit sa dibdib niya. Tila ba may maliliit na karayom na tumutusok doon. It was painful and a mixture of bitterness na hindi niya kailanman maisip na mararamdaman niya. She never thought na masasaktan siya ng ganoon ni Luttrell. Yung Luttrell na kilala niya ay hindi naman siya kayang saktan atleast not intentionally, maalaga ito at mas lalong iniisip palagi ang kaligtasan at kapakanan niya. But now, he seems to be a stranger to her. At hindi niya alam kung bakit sakabila ng pinapakita at pinaparamdam nito sakanya ay mahal niya parin ito. She wonder how far can she endure the pain. Malungkot na inalis niya ang sarili sa pagkakasandig sa pintuan at mabigat ang paang umalis doon. Hindi na niya hihintayin pang lumabas ang mga ito, she maybe young but she knows very well na hindi lang kamustahan ang gagawin ng dalawa sa loob. Sukat sa naisip ay bumagsak ang mga balika

He looks intimidating and she hates it. Wala itong karapatan na maging malamig sa harap nilang lahat lalo na at may kasalanan rin ito. Tuloy hindi niya mapigilang samaan ito ng tingin. Sa tanang buhay niya hindi siya naging bastos sa kuya, she respected him dahil mahal niya ito. Kahit sabihing pasaway siya hindi naman siya gumawa ng bagay na ikakagalit nito. She admit that she's being naughty sometimes especially when Luttrell is around pero hindi naman umabot sa punto na may ginawa siyang ikakagalit nito. Napairap siya, sa mga oras na iyon parang wala siyang takot na irapan ito lalo na at hindi parin siya makapaniwala na may nangyari dito at sa kaibigan niya. He took advantage on her friend's innocence kaya wala munang kapatid, kapatid at hindi sila bati. She gently grip her friends hand ng maramdamang namamawis iyon at nanlalamig. Alam niyang naiintimidate ito sa kuya niya kaya gusto niyang iparating dito na wala itong dapat na ikabahala. Nakuha pa niyang umirap ulit sa kuya ni

Kinabukasan maaga siyang gumising at dumeretso sa bahay ng kaibigan. She left exactly 7am nakatanggap rin kasi siya ng text message galing dito. Naka-uwi na daw ito kagabi palang, matapos kasi itong masugod sa ospital kahapon ay na discharge kaagad ito ng malamang wala namang masamang nangyari dito. Normal lang naman daw kasi ang makaramdam ng hilo atsaka kailangan rin nito ng maraming pahinga sabi ng doctor na sumuri dito. Bawal na bawal dito ang ma stress lalo na at first pregnancy pa lamang nito. Nakahinga naman siya ng maluwag sa kaalamang iyon, and now there she was, sitting on the couch while peeling some of the fruits she bought a while ago. While Hazel is enjoying eating it. “So, nag-kausap na ba kayo ni kuya?” she asked at nagtaas ng kilay habang nagpatuloy sa ginagawang pagbabalat. Napatigil naman ito sa pagsubo ng mansanas bago napa-angat ang tingin sakanya. Nakita niya ang pagdaan ng sakit sa mga mata nito na dagli rin namang nawala at kiming ngumiti sakanya bago na

Pero hindi naman tinuro nito na itsapwera ang mga taong nakikita niyang sinasaktan ng iba. She will always listen to her mother but she can also gives an exception lalo na kung sa isang tulad ni Beatrice. Taas noong nilabanan niya ang matiim na tingin nito. She take a few step closer while she keep fighting staring at her bago iniharang ang sarili sa pwesto ng matanda. “Who's this kid? Do you know her Beatrice..?” one of the girl asked, but Beatrice didn't bother to answer her instead she give me an irritating look. “Step aside brat, at wala ako sa mood para makipag plastikan sayo..”She mirk, that's the real Beatrice she know. The innocent face she had doesn't really fits her at all, she only used that to get what she really want and it really annoyed her. Such a manipulative and self centered b*tch! “Ayaw ko rin namang makipag plastikan sayo, and what do you think you're doing? Pati ba naman matanda pinapatulan mo, ganyan ka na ba talaga ka bored sa buhay mo at nanghahasik ka