Todos los capítulos de The nurse : Capítulo 11 - Capítulo 20

"How many times have I reminded you to knock?! Are you trying to piss me off?!"Napa-akbang ako patikod dahil sa biglaang pagsigaw niya. Nananahimik lang ako ng ilang segundo sa gilid para hindi sana siya magulo sa pagpapalit niya ngunit ang lakas ng pang-amoy niya ng presensya kaya naamoy niya agad ako. Kagagaling pala niya ulit sa banyo kaya hindi ako sinasagot. "So-sorry, I thought you were gone since I knocked a hundred times and you weren't answering." Pagpapaumanhin ko sabay kapit sa pintuan. Baka kasi ma-highblood, sa itsura palang eh para nang manganga-"Sh*t that alibi! Have you ever heard the words patience and privacy?" 'Aba, nagsalita ang maraming pasensya.' "I already said I'm sorry." Pagmamatigas ko naman saka naupo sa upuang malapit padin sa pintuan. "Have you also heard the words worry and care? I care about your welfare so I was worried when you didn't answer my knocks. I thought you we-"Agad akong napatayo ng dinakot niya ang kanyang cane saka mabilis na umakbang

Carina's POVParang lumang sasakyang pilit na inaandar ang nangyayari ngayun sa Ferrari ni Arkady. Yun bang utot ng utot saka hinto ng hinto. Kaya hangang ngayun, nandito parin kami sa gitna ng kawalan. Hindi ko nga alam eh, mamaya gumabi na saka siguro kami makakarating sa gusto ni Arkady na puntahan. Iyak nalang siya kung ang sunset o rainbow ang hinahabol niyang makita. Sino ba kasing nagsabi na ako ang gawin niyang drive-"What are you doing?" "As you see, I'm removing my jacket." As a matter of fact ko namang itinugon sa biglaang pagtanong niya kung ano ang aking ginagawa eh kitang-kita na nga. Minsan talaga nagtataka ako kung saang banda nakita ng CNO na nababagay ako sa mga pasyenteng may sakit eh ako mismo wala akong maalalang panahon kung saan naging kasing bagal ng pagong ang pasensya ko. "Why?" dagdag ulit niya.Dahil doon, napatingin tuloy ako sa kanya. 'Pati pala common sense naawawala na sa kanya, kakawa naman ang alaga kong 'to. " Mr. Arkady, if you didn't know, dr

Carina's POV 'Sabi na nga ba eh. Lumalala na ang wala sa mundo na utak ng introverted na taong 'to.'"You know that's not possible right?" "No."Halos paikot-ikot ang emosyon ko dahil sa kabaliwan ng taong 'to eh. Pero imbes na pagalitan ko, hinarap ko nalang siya saka dahan-dahan na itinulak palikod para mailayo ko siya sa kasalukuyang nagyeyelong lawa. Mamaya magdive pa siya tuluyan eh. "Mr. Arkady, no matter how immuned you think your body is to the coldness, you are still physically wea--Ahhh!"Dahil sa katangahan, hindi ko alam kung siya o ako, natumba kami. Buti nalang at sa mga damo naitama ang kanyang likuran kaya kahit napatungan ko siya ay kalmado parin siya na parang walang pakialam sa katawan niya. Dahil sa wala naman atang effect sa kanya ang pagkatumba namin, ako nalang ang agad na tumayo upang iabot ang aking kamay ngunit hindi naman niya ito pinakialaman. Sa halip, muntik na naman akong mapabuga ng masasamang salita nang ako'y kanyang hilain pabalik sa may damo. Sye

Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana

Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta