Seeking For His Heir 의 모든 챕터: 챕터 11 - 챕터 20

I sat down on the toilet bowl at humarap sa timbang pinupuno ko ng tubig. Akala nya okay lang ang lahat, akala nya hindi ako nasasaktan. I don't want to be alone, I don't want to lose him. Kaya tama lang talaga na sya ang magbigay ng anak sa akin, para naman may maiwan syang alaala sa akin kapag malayo na kami sa isa't isa, I hate it when sepanx hit me because it hit me so hard na para na akong mababaliw. Ang sakit isipin na yung nag-iisang taong nagpahalaga sa akin simula nang mawala ang Tatay, ay mawawala din, bakit ba kasi kailangan ng pagbabago? Sa tuwing iniisip ko ang ganitong bagay ay bumibigat ang dibdib ko, siguro'y dapat palagi na lamang akong mag-isa para hindi na masaktan pa sa tuwing iiwan. Mapait akong napangiti, why is everyone leaving me? Bakit ayaw nila sakin? Mabilis na sumikip ang dibdib ko sa aking naisip at nanubig ang mga mata. Ano bang mali sakin? Hindi ba talaga ako kamahal mahal? Then my tears fell, nakatadhana ba talagang maging mag-isa na lang ako buong buha

It's been almost a month mula nang may paulit ulit na nangyari sa amin ni Arc, at sa araw araw na dumadaan ay lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya. I don't know pero he made me feel that he feel the same way for me, at nalilito ako. Pero may girlfriend sya kaya napaka-imposible ng iniisip ko, I know him so well at ngayon lang sya nagkagirlfriend simula nang maging magkaibigan kami kaya naman masasabi kong talagang seryoso sya Kay Dahlia, that lucky woman. How I wish I was her, na nararamdaman kung paano mahalin ni Arc hindi lang sa sex. Kumirot ang puso ko sa isiping iyon, hinimas ko ang tapat ng non as if it'll make the pain go away. Nabulabog ang malalim kong pag iisip nang may sumagitsit na napakabahong amoy sa ilong ko, shit! bumaliktad agad ang sikmura ko. I hurried to the comfort room at dinaanan lang si Arc na nagluluto ng sinangag sa aking kusina."Are you alright Pris." tanong nya nang makapasok sa banyo, nakasalampak ako sa tiles floor at halos yakap na ang toilet b

Laglag ang aking balikat nang lumabas ako ng building ng Gonzalo, buonyg tiwala ko na matatanggap ako sa ina-apply-an ko. Nasa akin na halos lahat ng criteria hinahanap nila at confident naman ako sa mga sagot ko sa tanong ng interviewer, kaya ganon nalang ang dismaya ko nang sabihin nilang tatawagan na lang ako, matic na kasi yon pag ganon. Hindi na ako dapat umasa pa, napabuntong hininga na lamang ako habang nag-aabang ng jeep. Dumukot ako sa aking bulsa at binilang ang natitira ko pang pera, may one hundred twenty na lang ako. Ito nalang talaga ang natitira sa akin, ipapamasahe ko pa ang dose pesos. Wala pa naman nang gatas si Junior, kung bibili ako ng isang pakete saktong sakto lang iyong one twenty. Pangdalawang araw ang isang gabing gatas na iyon, may bigas pa naman ako. May humintong jeep sa aking harapan nang matapos akong magkwenta sa aking isipan kaya naman nagpasya na lamang akong maglakad. Siguro'y aabutin ako ng tatlumpung minuto ng paglalakad, pero ayos lang dahil hindi

"Dude, you don't know what you've done to her. She is the mother Dame!", Edward seems to be disappointed sa ginawa kong biglaang pagkuha kay Junior, but the hell I care. "Her son is all she have Dame, alam mo yun. How could you do that?", he added. Pagod akong nakasandal sa aking swivel chair at tamad na tamad syang pinapakinggan ang walang katapusan nyang litanya."And now she has nothing. Just what she deserve. Simple Ed. ", walang gana kong tugon. Walang katumbas ang nakita kong paghihirap ni Princess Symphony."Who knows? in a day or two, she's in mental facility. ", ani ko sabay tawa. Halos mapanganga ang kaibigan ko sa narinig, nagsalubong pa ang mga kilay nito."Seriously Dame?", "What is it with you Ed?! You know how our story has gone. Why act like I am the villain here?", inis kong sita sa kanya. I stood up at tinungo ang bar saka nagsalin ng alak sa aking kopita at nanatili roon."Oh c'mon Dame. Yes you're right, I know your story, and I know that you love Pris." mabilis a

I smiled when she is so obvious that she didn't no what to do, Christine is so rude that she didn't introduce Pris to me, bigla na lamang nyang iniwan ang kawawang babaeng ito. She's thin, but I can tell that she has nice and soft skin, her nape says so. Napatawa ako nang mapadaan ang mga mata ko sa kanyang balakang at pwitan, it's as if walang anak na lumabas sa kanya. Her curves shows up even she's fabric wrapped. I wanna see her face, let me see kung bakit patay na patay ang halimaw na si Archie Damian Esquivel sa babaeng ito. Fuck his 'I hate her to death' line. Napatawa ako ng mahina, I stood up upang matigil na ang paghahagilap nya sa tao."You're here Ms. Tejana.", I think I scared her, tumaas ang kanyang mga balikat sa gulat at mabilis na humarap sa akin kaya naman isang matamis na ngiti ang aking ibinigay. Bahagya pa syang natulala bago mabilis na lumakad palapit sa akin."G-Good Morning S-Si--","Edward. Edward Zandevough", I cut her off dahil parang hindi n nya kinakaya ng