Maeve’s POV“I don’t need anything. You can stay a far,” Juago said to me. His voice were so cold. I was so sensitive too dahil bahagya akong nakaramdan ng sakit. He just said that he doesn’t need anything pero ako ‘tong iniisip na agad na hindi niya ako kailangan. Well, he doesn’t really need me. He ca change his PA anytime. Tumango na lang ako at ang tangang mga mata ko’y panandalian pang tinignan si Frida. Iritado ako sa aking sarili dahil may kung ano na namang nararamdaman. I went back to my place. The staff are watching Juago and Frida. Napapangiti pa sila habang nakatingin sa dalawa.“‘Yan ang tinatawag na visual couple. Grabe, lakas ng chemistry!” anang dalawang staff habang kinukurot pa ang isa’t isa kahit na pinapanood lang si Juago at Frida. Napangiti na lang ako nang mapait sa aking sarili. They really does look like visual couple. Both of them looks like those high maintenance couple. Ganoon kalakas ang chemistry nila. I saw how Juago grin while talking to her. He was

Maeve’s POVI didn’t get what Ms. Juliana said. Bago pa ako makapagtanong ay marami ng businessman ang lumapit sa gawi namin. Greeting them all. Instead of listening, napasulyap pa ang mga mata ko sa kamay ni Frida na nakahawak sa braso ni Juago. As if it was its place. Napangisi na lang ako. Bitterness ruled over my body once again. I just watched how they interact with people. Ang ilan ay pinupuri pa silang dalawa because of how they look good together. “You two really got a great chemistry. I would like to get you as our new models too,” nakangising sambit ng isa sa mga businessman na kausap nila. “It’s my pleasure, Sir, but my management will handle that,” nakangiting saad ni Frida. She can easily talk to others. Lahat sila’y tila na mamangha lang habang kausap silang tatlo. I just really know that I’m not needed here. Sana’t nagpahinga na lang ako kasama si Maverick. Sana’y hindi ganito kabigat ang dibdib ko. Maverick is staying with his grandma and grandpa right now. He alwa

Maeve’s POVNang makababa ako’y agad kong nakita si Juago na nangangalumbaba habang ang kaniyang mga mata ay nasa alak lang.He wasn’t wearing his coat now, nakaalis din ang unang tatlong botones ng kaniyang longsleeve. Ang lamig na rito sa labas. Madaling araw na pero mukhang kanina pa siya. Inalis ko lang ang kardigan na suot at ipinatong sa kaniyang balikat ‘yon. Ang liit niyon para sa kaniya but still, masosolusiyonan kahit paano ang lamig sa kaniyang katawan. “Juago, let’s go inside. Tama na ‘yan. Malamig na rito,” tawag ko sa kaniya. Marahan ko siyang tinapik. Napunta ang namumungay niyang mga mata sa akin. He smile at me pero bakit kumikirot ang puso ko? Ang ngiti niya’y tila nay kasamang sakit. As if even smiling at me is hurting him. “Maeve… My Maeve…” he chuckled before he hugged me in my waist. Sobrang higpit ng kaniyang yakap sa akin. Hinayaan kong yakapin niya ako. I looked at him before slowly touching his hair. Ilang linggo lang kaming dumidistansiya sa isa’t isa pero

Maeve’s POVJuago just nodded at me. He is just silent at hindi makatingin sa akin ngayon. Pumasok lang kami sa loob na kinakausap ko lang si Maverick. I was asking him about what he did on his grandmother’s house. Magiliw naman niyang sinasagot ang mga tanong ko. Hindi ko mapigilan ang ngiti sa aking labi habang pinakikinggan ang anak. “Lola and Auntie is still hewe po, Nanay ko. They said they wanted to bond with you po!” ani Maverick kaya bahagya akong natigilan doon bago ako tumango. “By the way, I bought things for you. ‘Yon na kay Kuya Kanor mo na,” ani ko na tinuro ang mga bitbit ni Kanor habang nakikipaglampungan kay Olivia.Agad naman na-excite si Maverick doon. “Ma’am, ‘yong kay Sir? Hindi mo ba ibibigay?” tanong ni Olivia sa mapang-asar na tinig. Sinamaan ko siya ng tingin kaya napatawa siya nang mahina sa akin. Napailing na lang ako sa kaniya roon. Juago looked at me curiously because of that. He really looks like a puppy who have a fault kung makasunod siya ngayon sa

Maeve’s POV“Wight, Nanay ko! You always say to me that it’s the thought that counts po! Always be thankful you said po!” sang-ayon pa ni Maverick habang abala na sa kaniyang raketa ngayon. As if gusto ring dalhin sa kaniyang pagtulog. Juago is still waiting kaya napakagat na lang ako sa aking labi bago ko iniabot sa kaniya ang mga ‘yon. Una kong nakita ang tatlong t-shirt na black sa plastic. “Lagi kang may baon na t-shirt on your car so I thought that you would need it…” sambit ko kaya napatingin siya sa akin doon. Bago siya napatingin sa tatlong black t-shirt. I just watched how his expression change. Agad kong nakita ang ngiti mula sa kaniyang mga labi. “I like it… Thank you…” he said habang hindi niya ba maalis ang mga mata roon. Napakagat na lang ako sa aking labi habang pinipigilan ang sariling mangiti. “Here’s another one. It’s just an empty case. You can put your pen here. Lagi kang nawawalan ng ballpen,” sambit ko. He likes highlighting and writing on his script while he