Ngunit habang siya'y nakaupo roon, sa bingit ng pagsuko, isang alaala ang biglang lumitaw sa kanyang isipan. Isang batang payat, nakayapak, na naghahalungkat sa isang bundok ng basura sa gitna ng bagyo. Gutom, nilalamig, at nag-iisa. Ngunit hindi sumusuko. Dahil ang pagsuko ay kamatayan. Sa basurahan, ang bawat araw ay isang laban para mabuhay. Natutunan niyang maghanap ng halaga sa mga bagay na itinapon na ng iba. Natutunan niyang basahin ang mga senyales—ang tunog ng paparating na trak, ang amoy ng bagong tambak, ang kilos ng mga kapwa niya mangangalakal.Tumayo si Winston. Ang nanginginig niyang mga kamay ay tumigil. Ang takot sa kanyang mga mata ay napalitan ng isang bagay na mas matanda at mas mapanganib: ang kalmadong determinasyon ng isang taong wala nang maaaring mawala pa."Hindi," bulong niya sa sarili. "Hindi pa ako tapos."Pinunasan niya ang kanyang mga luha at lumakad palabas ng opisina. Naabutan niya ang kanyang ina, si Janeth, na nakaupo sa
Last Updated : 2025-07-06 Read more