“Kioz!” Sigaw ko.“sige na!” Malakas na sabi ko at hinila ang kwelyo ng damit niya.Bumuntong hininga siya at binitawan ang hawak niyang dyaryo.“What your brain think again, huh? You know that I won’t let you work,” madiin na sabi niya.“One month lang naman. I am so bored here.”“You’re always bored.”Kinakabahan kasi ako, baka landiin siya ni Ara. Kaya gusto ko mag trabaho sa company para mabantayan ko siya.“Sige na, huhu, please.”“Come with me in the company instead.”“Okay!”Umupo ako sa lap niya at pinulupot ko ang mga kamay ko sa leeg niya.He handle my immaturity so well, ang haba ng pasensya niya sa akin kahit sobrang kulit ko na sa kanya.Napapa-isip ako kung kailan susuko si Kioz sa kakulitan ko.Kapag nasa bahay siya ay wala akong ibang gagawin kundi ang kulitin siya, kapag naman nasa company siya ay kinukulit ko siya na umuwi na siya. He never failed na tumawag sa akin at mag text.Para kaming teenager sa ginagawa namin.“Kapag ikaw nagpalandi sa Ar

“My detective found you at the river lifeless,” Kioz said to me when I asked how I ended up in our bedroom.He is caressing my head and he still looks worry.He didn’t ask me questions marahil ayaw niyang ipa-alala sa akin ang trauma na naranasan ko. Trauma is real.“Whoever did this to you will pay. I will fucking make sure his soul will be in hell.”Kinalibutan ako sa pagkakasabi ni Kioz, nakakatakot siya at madilim ang tingin niya.“Kalma.”Hindi ko rin naman mapipigilan si Kioz sa gusto niyang mangyari, at alam ko na mahahanap niya ang taong iyon. Si Kioz pa ba? Magaling siya maghanap ng mga taong nagtatago at nawawala. May lahi siyang kabote. Kaya kung ghinost ka ng kausap mo ay huwag mo ng hanapin. Baka namatay na siya.It’s been a while since the kidnapping happened and I don’t know why they kidnapped me. Why did n't they kill me?Ano ang pakay nila sa akin?Nandito ako sa company at nakaupo sa waiting area nang biglang may isang lalaki na umupo sa

“Miss, need help?”Napatingin ako sa lalaking nag-alok ng tulong sa akin.Teka, familiar siya, ah!Kinuha niya ang hawak ko na isang baso ng starbucks matcha sa kamay.“Where are you going?” Slang na tanong niya sa akin.Familiar siya sa akin. Saan ko ba nakita ang lalaking ito?Nakasuot siya ng pale blue corporate attire.“You’re familiar,” I said out of nowhere.“We already metm ako iyung muntikan mo ng mabangga noon sa kalsada, ang bobo mag drive ng driver mo.”I remember it now!“Hoy! For your information ikaw ang bobo! At akin na nga itong matcha ko! Ikaw ang muntik na maabangga sa amin! At sino ka ba, huh! Ano ang ginagawa mo dito?”“Woah! Chill! Bakit ka galit? Buntis ka pa naman din,” sabi niya at tumingin sa tiyan ko.Baka mangkukulam ito at gusto niya kainin ang anak ko.“Teka, saan ka pupunta?”“Huwag mo nga akong hawakan! Batuhin ko sa’yo itong hawako ko na matcha!” Inis na sabi ko.Naiinis ako sa kayabangan niya, porke gwapo siya ay wala siyang karapa

What if napipilitan na lang siya sa akin ngayon?Okay na ako, natatanggap ko na ang nangyari pero masakit pa rin sa akin. Nag expect kasi ako.I’m in the living room and listening to the television, hindi ko alam kung ano ang pinapanood.“I’ll go to work,” sabi ni Kioz at bumuntong hininga.Tinignan ko lang siya at hindi nagsalita.Hinayaan ko lang siya, ilang minuto pa ang nakalipas at hindi pa rin siya umaalis. Akala ko papasok na siya sa work?Lumapit siya sa akin at sinandal niya ako sa sofa. Nabigla ako nang bigla niya akong hinalikan.Tinulak ko siya.“Ano ba!” I reacted.Wala siyang naging reaction at siniil ulit niya ako ng halik.“Hmmp!,” pagpupumiglas ko.“Ano ba ang nangyari sa’yo? Bakit bigla-bigla ka na lang nanghahalik?” Singhal ko sa kanya.“You’re not talking to me, so better be kiss you.”Hinawakan niya ako sa kamay at nilagay niya sa ulunan ko ang kamay ko at muli akong hinalikan, sa mga oras na ito ay hindi ko na mapigilan ang sarili ko na sumabay sa halik

Sinundo ulit ako ni Kioz sa trabaho. “Bye, Mr. Unleaded!” Paalam ko kay Vin. Nandito kami sa exit ng company at sinamahan niya ako na hintayin ang husband ko. Nag initiate siya na samahan ako maghintay. “Ingat ka,” sabi niya lang at umalis na ako. Habang nasa byahe kami ni Kioz ay ramdam ko na wala siya sa mood. Ano na naman ba ang problema niya. “Why are you with that man?” Nakakunot noo na tanong niya habang nakatingin sa daan. “Sinamahan niya ako na hintayin ka.” “Why don’t he drop you home then,” asar na tanong niya. Bakit ba ang sungit niya? “Does he know that you are married?” “Of course.” “Are you aware that you are married?” I look at him as questionable. “Of course!” “When why don’t you keep distance from him,” madiin ngunit nakaigting na panga na sabi niya. “I’m keeping my distance from him!” “No, you’re not! You’re so close to him. I never thought that a boss could be close to his employees. Sinamahan ka niya maghintay, really? What are you? Lovers?” Sarcasm