AKALA ko sila talaga. Kasi di ba nagconfess na sa'kin si Magnus pero tinatawag pa rin siya ni Blair ng beb. Kung hindi sila, totoo kaya lahat ng sinabi ni Magnus na mahal niya ako? Halos maibigay ko na ang lahat sa kaniya pati ang sarili ko. Nakita na niya ang lahat sa'kin. Swerte pa rin siguro ako dahil hindi niya kinukuha ang pagkavirginity ko. Hindi ko alam kung bakit ganun lang kadali niya akong makuha. I mean, hindi ako ganito na klaseng babae na bibigay agad. Sa kaniya ko lang talaga nagawa ang mga bagay na 'yun, para bang isa siyang alak na nakakalasing at agad kang tatamaan. Marami ng nagconfess sa'kin simula high school pero never akong nag-entertain at pinatulan ang mga lalaking 'yun. Hard to get ako alam ko yun at kilala ko ang sarili ko pero nang dumating si Magnus sa buhay ko para bang hindi ko na kilala ang sarili ko. Nagagawa ko ang bagay na hindi pa dapat gawin ng isang katulad kong hindi pa ikinasal."Aray!" Nagulat ako nang may kamay humawak sa braso ko at hinila

PABALIK na kami ni Ethan sa restohotel. Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan niya. Hindi ko rin naman kasi alam kung ano sasabihin ko sa kaniya. Natatakot akong masaktan ko siya kapag hindi ko maibalik ang pagmamahal na binibigay niya sa'kin. Kaibigan ko si Ethan at ayaw ko siyang masaktan lalo na't ako ang dahilan. Bakit pa kasi ako pa? Hindi ko deserve ang binibigay nila sa'kin na pagmamahal lalo na si Ethan. Hindi naman kasi ako bagay sa kanila. Mapa Magnus man o kay Ethan, hindi ako ang babaeng babagay sa kanila."It's okay if you can't love me back but let me love you, Sophia." Ngumiti na lang ako sa kaniya. Pero alam ko na pilit lang ang pagngiti ko. Huminto na ang sasakyan at nandito na kami sa restohotel. "We're here." Lumabas na ako sa sasakyan niya at pumasok na sa loob. Hindi ko na siya hinintay pang lumabas dahil alam ko namang may pupuntahan pa siya. Hinatid lang talaga niya ako. Papasok na sana ako sa restohotel nang mapansin kong ang mga bodyguard ni Magnus nagkakag

BIGLA siyang napahinto sa paghalik niya sa'kin at nagtataka kung tama ba ang pagkakarinig niya sa sinabi ko. "What did you say?" Umiwas na lang ako ng tingin dahil ang awkward ng posisyon namin. Nakapatong kaya siya sa'kin. "W-wala..sabi ko umalis ka na, magbabasa pa ako." "Ow, sorry." Umalis na siya sa pagkakapatong sa'kin at tuloy-tuloy na lumabas. Doon na lang ako nakahinga ng maluwag. Umayos na ako ng upo at kinuha ko ang libro.Pero kahit anong pilit kong ifocus ang sarili ko sa binabasa ko, wala pa rin akong naiintindihan sa binabasa ko dahil sumasagi sa isip ko si Magnus. Argh!! Magnus na naman. Nakakaumay na Sophia. *Kringgg!!*Napatingin ako sa tumunog na cellphone. Hindi ko 'to cellphone, I think kay Magnus 'to. Nakalimutan niya ata. Hindi ko alam pero tinutulak ako ng kuryusidad ko na buksan ang phone niya at tignan kung sino ang nagtext sa kaniya. Pero nagdecide na lang akong buksan at walang password? Grabe naman yun, hindi ata uso sa kaniya maglagay ng password sa

NAPATAAS ang kilay ko because of he said. He pushing me again like I have a disease girl. "What?! Are you pushing me again?!" I shouted to him. But still, pinakalma ko ang sarili ko. Hindi pweding magalit ako sa kaniya baka ma-turn off pa siya sa'kin. Ang hirap pa naman niyang mafall sa'kin. I don't know why, is it because of her stepsister? Halata namang may gusto ang malanding 'yon sa soon to be boyfriend ko. Siya lang ang babaeng binigyan niya ng atensyon at oras and I hate it. I hate that girl, kumukulo ang dugo ko sa kaniya."Don't show again your spoiled attitude here, Blair." He said with authority. "Leave or else gusto mo pang kaladkarin kita palabas?" May pagbabanta na sabi niya and I rolled my eyes. "Argh! Okay, fine! I will leave but I will never leave your life, my babe." Sabi ko at naglakad na ako palabas. But before pa ako makapasok sa elevator tumawag sa'kin si dad. When I answered it that's the time the elevator open, so pumasok na ako and good thing that I am just

"ISABELLA!"Naramdaman ko na may kamay na humila sa'kin paharap kaya napayuko na lang ako para hindi niya makitang umiiyak ako. Hindi ko alam na sinundan niya pala ako. "Hey, can you look at me?" Maawtoridad na sinabi niya sa'kin. Alam ko na ayaw niya sa taong nakayuko kapag kinakausap siya. Agad kong pinunasan ang luha ko at saka ako tumingin sa kaniya. "Oh ayan!" Galit na sabi ko sa kaniya. Kumukulo ang dugo ko dahil sa nakita ko kanina. Bigla siyang nagtaka dahil sumigaw ako. "Did you see it?" Tanong niya sa'kin.Mas nagalit pa ako dahil sa tanong niyang 'yan. Kaya nga ako umalis doon, saka nakita pa niya na nakita ko ang ginawa nila tapos tatanungin pa niya sa'kin. Para ano? Ipamukha sa'kin na hindi lang ako ang babae sa mundo dahil wala siyang mapapala sa'kin, na kaya niya akong palitan?"Bakit ka pa nagtatanong? Nakita mo naman na nakita ko ginawa niyo. Para saan pagtatanong mo huh? Para ba ipamukha sa'kin na kaya mo kong palitan?!" Nagulat siya sa sinabi ko. "What?" Nakatulal