Semua Bab BILLIONAIRE'S JUDGE VERDICT ( CARSON ELITE SERIES 3): Bab 61 - Bab 70

ADRIAN KYLE..."Damn it! Seryoso ka ba talaga sa desisyon mo Adrian? Baka nabigla ka lang," si Peter sa kan'ya na kita sa mga mata ang hindi makapaniwala sa kan'yang desisyon."I am fvcking serious Peter. Ako ang magbibigay ng bone marrow para sa bata kapag nagtugma ang aming bone marrow na dalawa," seryosong sagot n'ya sa pinsan. Kita pa rin sa mga mata ni Peter na hindi ito makapaniwala sa mga narinig mula sa kan'ya."Fvck! Alonso would be very happy kapag nalaman n'ya ang tungkol dito. Matagal n'ya ng hinihiling na sana ay may magtugma sa kan'ya at magiging donor n'ya. Pero magpa check ka muna Adrian, kapag sigurado na, na ikaw ang hinahanap namin ay doon na natin sasabihin sa bata. Ayokong ma-disappoint s'ya ulit this time at umasa na may makakatulong na sa kan'ya," paliwanag ni Peter. Naintindihan n'ya ang gusto nitong ipahiwatig at kahit s'ya ay ganon din ang gagawin. Ayaw n'yang ma-disappoint si Alonso at umasa kaya naman ay uunahin n'ya munang magpa check kung pwede s'yang ma

ADRIAN KYLE...Matapos mahimasmasan sa nangyari sa gitna ng daan ay mabilis n'yang pinaharurot ang kan'yang sasakyan kahit na sobrang gulo ng kan'yang.Sa susunod n'ya na iisipin ang mga bagay na iyon. Mas importanti para sa kan'ya si Alonso at ang kaligtasan nito. Dahil sa sobrang bilis ng kan'yang pagmamaneho ay hindi n'ya na namalayan pa na nakarating na pala s'ya sa hospital. Mabilis s'yang bumaba at dumiretso ng pasok sa loob. Hindi alintana ang mga tingin sa kan'ya ng mga tao sa paligid na nadadaanan n'ya. Umakyat s'ya sa taas kung nasaan ang opisina ni Peter.Hindi na s'ya kumatok pa, deritso n'ya ng binuksan ang pinto at naabutan si Peter na kabababa lang ng telepono at mukhang may kausap kamakailan lang."Your timing is just nice Adrian. Tatawagan na sana kita," ang pinsan sa kan'ya."Let's do the test now Peter," seryosong sabi n'ya sa pinsan. Sinipat s'ya nito ng tingin mula ulo hanggang paa at napailing habang mariin na nakatingin sa kan'ya."Let's go then," sagot ng pin

ADRIAN KYLE..."I'm not gonna leave you Alonso, I'm not! Hindi ba sinabi ko na sayo na magkasama tayong harapin ang sakit mong ito? Gagaling ka son, gagaling ka, pangako ni dad yan sayo," puno ng pangako na sabi n'ya sa bata. Umaliwalas ang mukha nito at nakita n'ya kung paano kumislap ang mga mata ng bata. Nang makita n'ya ito ay nagbigay din ito ng kakaibang saya sa kan'yang puso."Talagang-talaga?" dagdag na tanong pa nito."Yes! Talagang-talaga," natatawang sagot n'ya rito sabay tapik sa balikat nito. Mas lalong lumapad ang ngiti ni Alonso sa kan'ya. This time ay hindi ngiti ng pang-uuyam o pambubwesit sa kan'ya ang ngiti na nakikita sa mukha ng bata.Isa itong ngiti ng totoong saya. Ngiting tagumpay kumbaga na tawag nila. At sa nakikita n'yang saya sa mga mata ni Alonso ay masaya na din s'ya para rito.Kahit papaano ay nagpapasalamat s'ya na napapangiti n'ya ito. Akmang magsasalita pa ang bata ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Peter na may hawak na papel at nagsalita n

ADRIAN KYLE..."Ano pa ang hinihintay mo d'yan Adrian? Nasa sayo ang bone marrow pero parang gusto mo na lang dumikit ng dumikit d'yan kay Nalie," sita sa kan'ya ni Peter. Nakita n'ya kung paano ito pandilatan ni Nalie ngunit katulad kanina ay inirapan lamang nito ang kaibigan. Napailing na lamang s'ya dahil sa ugali ni Peter ngayon. May pagka bugnutin din ito minsan at parang si Henry din ang ugali na sala sa lamig, sala sa init.Hindi n'ya pa naitanong kay Nalie kung gaano ka close o katagal na ang pagkakaibigan ng dalawa ngunit sa nakikita n'ya sa mga ito ay mukhang matagal ng magkakilala ang kasintahan at ang kan'yang pinsan.At dahil doon ay nakaramdam s'ya ng kaunting selos dahil sa matagal na pinagsamahan ng mga ito."Adrian, hello? Nagbibingi-bingihan?" si Peter sa kan'ya. Matalim n'ya itong tinapunan ng tingin ngunit binalewala lamang ng binata at ginantihan din s'ya ng isang matalim na tingin.Hindi n'ya na lamang pinatulan ang loko-lokong pinsan at hinarap na lamang si Nal

NALIE ATHALIA...Wala si Adrian ng mga oras na iyon. Buong araw na itong walang imik at hindi n'ya alam kung nasaan ito. Hindi n'ya mahagilap ang binata at hindi n'ya alam kung saan ito nagpunta. Nakaramdam s'ya ng kakaibang kaba at kung ano-anong senaryo ang pumapasok sa isip n'ya.Napaisip pa s'ya na ok naman sila kahapon ng binata. Wala naman silang problema at hindi naman sila nag-away na dalawa.Kanina n'ya pa hinihintay ang tawag ni Adrian ngunit wala s'yang narinig mula sa binata kaya naman ay nagpasya s'yang puntahan ito sa bahay nito.Mabilis s'yang nagmaneho patungo sa condo ni Adrian ngunit nadismaya s'ya ng pagdating n'ya ay hindi n'ya mahagilap ang kasintahan.Nakaramdam s'ya ng kaunting kaba na baka iniwan na s'ya ni Adrian. Na baka nalaman na nito ang kan'yang sekreto kaya nagpasya itong iwan s'ya."Adrian! Kyle!" sunod-sunod na tawag n'ya sa lalaki habang pabalik-balik sa loob ng kwarto ng binata at sa sala. Hinalughog n'ya ang buong bahay ngunit wala s'yang nakita na