All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 1421 - Chapter 1430

หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานยังคงนิ่งเงียบอสูรดาราตัวใดก็ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ เช่นกันทำได้เพียงแต่ยืนเฉยและรอให้หลินตงเอ่ยความต้องการของตนฉากนั้นยังคงเงียบอยู่นานกว่าสิบวินาทีป้าเทียนไม่อาจทนกับบรรยากาศเช่นนี้ได้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถนั่งเฉยและรอความตายได้ เขาต้องการเอาชีวิตรอดเขาเพิ่งไปล่วงเกินเฉินจิงจื่อหาน และต้องการขโมยศาสตราเทพมายาของอีกฝ่ายตอนนี้เขาเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายแสดงรอยยิ้มเยาะป้าเทียนรู้สึกขนหัวลุกแทนที่จะรอให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานเอ่ยปาก จะดีกว่าถ้าจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเขาสบสายตากับอสูรดาราที่มีพลังเหนือกว่าในเซียนเดินดินตอนปลายและสูงสุดอีกหลายตัวพยักหน้าเล็กน้อยมีความหมายในตัวของมันหลังจากได้รับคำตอบหัวใจของป้าเทียนกระสับกระส่ายร่างกายก็ระเบิดพลังออกมาอย่างกะทันหันอสูรดาราอีกหลายตัวที่สื่อสารกับป้าเทียน ก็เคลื่อนไหวในเวลาเดียวกันเป้าหมายของพวกเขาคือหยวนหมิงกับหยวนเซิงโดยเฉพาะสองคนนี้เป็นผู้ร้ายเบื้องหลังเหตุการณ์นี้ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนี้พวกเขาจะไปขัดใจนายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลได้อย่างไร และเรื่องมันจะไปถึงจุดนั้นได้อย่างไร?ต

หลินตงกลับไปที่คฤหาสน์บนเต่ายักษ์ยุนซีและคนอื่นๆ ต่างมองดูเขาด้วยสายตาที่เป็นกังวล"ทุกคนไม่ต้องกังวลหรอก ฉันสบายดี มีพี่หงอยู่ด้วย เธอจะจัดการทุกอย่างเอง" หลินตงปลอบใจเฉินจิงจื่อหานก็เข้ามาในตอนนี้เช่นกัน"หลินตง! ทำไมปล่อยให้พวกมันไปง่ายๆ แบบนี้ ? ฉันยังเตรียมบทเรียนให้กับพวกมันด้วยซ้ำ! ก็แค่อารยธรรมระดับห้า แต่กล้าดีที่พูดออกมาว่า จะแย่งศาสตราเทพมายาของฉัน? พวกมันคงเบื่อหน่ายกับการมีชีวิตอยู่แล้ว คิดว่าสำนักดาวสวรรค์ของฉันสามารถดูแคลนได้ง่าย ๆ เหรอ? ถ้านายไม่ไม่ห้ามไว้ล่ะก็ ฉันคงได้พาพวกมันไปหยอกน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลแล้ว" เฉินจิงจื่อหานกล่าวด้วยความไม่พอใจ“พี่เฉินจำเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ? เผ่าของป้าเทียนมีอิทธิพลมากในอสูรกาแล็กซี ถ้าเรากดดันพวกมันมากเกินไป แล้วพวกมันก็รวมกลุ่มกันต่อสู้ขึ้นมา พวกเราอาจไม่ได้เปรียบอย่างที่คิดก็ได้ คุณไม่เห็นเหรอว่าหยวนหมิงกับหยวนเซิงไม่มีโอกาสสู้กลับเลย และก็ได้ตายไปแบบไร้ทางสู้” หลินตงพยายามให้เหตุผลกับเขา"มันกล้าเหรอ? เราหมือนกับสองคนนั้นหรือไง? แม้ว่าจะให้ความกล้าหาญกับป้าเทียนอีกสิบเท่า มันก็ยังไม่กล้าโจมตีเรา และเมื่อมีป้าหงที่นี่ อารยธรร

เฉินจิงจื่อหานไม่กลับห้องของเขาเขาตรงไปที่ประตูห้องของไป๋หลี่เหยียนหงแล้วเคาะประตู"ก๊อกๆ!!""ป้าหง ผมเอง"เฉินจิงจื่อหานพูดขึ้นเขาต้องการยืนยันว่าเกิดอะไรขึ้นกับป้าหงนี่ไม่ใช่เรื่องตลกด้วยความแข็งแกร่งของป้าหง สถานการณ์จะน่ากังวลได้อย่างไร?เฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และไม่เข้าใจว่าจะทำให้สถานการณ์ของราชันย์อมตะน่ากังวลได้อย่างไรไม่นาน เสียงไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังมาจากห้อง"จื่อหาน! มีอะไรเหรอ?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ป้าหง ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ และจะรอคุณที่บ้านหลังเก่า" เฉินจิงจื่อหานกล่าวเขารู้ว่าผู้ชายไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องของไป๋หลี่เหยียนหงพวกเขามักจะคุยกันในห้องอื่นดังนั้นเขาจึงไม่ให้ไป๋หลี่เหยียนหงเปิดประตู แต่บอกว่าเขากำลังรออยู่ที่เดิม"จื่อหาน! ถ้ามีอะไรก็บอกฉันตรงๆ ได้เลย""ที่นี่เหรอ?"“อืม!!!”"ที่นี่ไม่ค่อยสะดวก ไปคุยที่เดิมกันเถอะ""ไม่จำเป็น แค่พูดที่นี่ก็ไม่มีใครได้ยินหรอก"หัวใจของเฉินจิงจื่อหานจมดิ่งเขารู้ว่าป้าหงต้องมีปัญหาแน่ๆก่อนหน้านี้ เมื่อเขาขอความช่วยเหลือจากป้าหง เขาจะขอให้เธอรอก่อนแล้วค่อยมาทีหลังอย่างไรก็

ไม่นานหลังจากที่หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเข้าไปในคฤหาสน์ เต่ายักษ์ก็คลานเข้าไปในรอยแยกมิติและหายไปป้าเทียนกับเหล่าอสูรดาราระดับเซียนเดินดินในอสูรกาแล็กซี จึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมกันหลังจากเห็นเต่าตัวใหญ่หายลับไปในที่สุด ก็ค่อยรู้สึกโล่งใจได้ตราบใดที่นายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลยังไม่จากไป พวกเขาก็จะอยู่ในอาการวิตกกังวลเสมอบาดแผลทางจิตใจจากคำสั่งเพียงคำเดียวของไป๋หลี่เหยียนหง “ไสหัวไป!” นั้นรุนแรงเกินไปการตะโกนเพียงคำเดียวนั้นทำให้เซียนเดินดินเกือบสามสิบคนได้รับบาดเจ็บ ทำให้พวกเขาไม่สามารถรักษากายาทองคำอมตะไว้ได้พละกำลังของเธอช่างน่ากลัวจริงๆในความเป็นจริง แม้ว่าเฉินจิงจื่อหานจะออกมาอีกครั้งและต้องการให้ป้าเทียนพิการ ก็เพียงเพื่อระบายความโกรธตราบใดที่เขาไม่พูดจาหยาบคายและไม่ทำให้อสูรดาราเหล่านี้ คิดว่าเขาต้องการทำลายล้างทั้งอสูรกาแล็กซีอสูรดาราจะไม่ยื่นมือมาช่วยป้าเทียนเลยแม้แต่น้อยแม้แต่มังกรทลายฟ้าเองก็จะมอบป้าเทียนให้กับเฉินจิงจื่อหานด้วยตัวเอง เพียงเพื่อให้แน่ใจว่าเผ่าพันธุ์ของตัวเองจะอยู่รอดปลอดภัยนี่คือพลังขู่ขวัญของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลนอกจา

เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าเต่ายักษ์ได้รับคำสั่งจากไป๋หลี่เหยียนหงมุ่งหน้าสู่อารยธรรมระดับสูงอย่างอาณาจักรดวงดาวนั่นคือบ้านเกิดของทั้งไป๋หลี่เหยียนหงและเฉินจิงจื่อหานสถานที่ที่เหล่าปีศาจและผู้คนอันแข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่เหนือเต่ายักษ์การเดินทางผ่านรอยแยกมิติเป็นกลางวันและกลางคืน และโลกภายนอกก็มืดมิดเสมออย่างไรก็ตาม คฤหาสน์หรูหรามาพร้อมกับระบบแสงสว่างในตัวเองยุนซีกับผู้หญิงคนอื่น ๆ หลังจากนอนหลับเพียงพอแล้ว ก็นั่งคุยกันในตอนแรก มู่หรงฉิงเกอยังคงมีท่าทีเย็นชายุนซีเชิญเธอหลายครั้ง แต่อีกฝ่ายไม่เคยไปคุยกับพวกเธอเลยอย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปไป๋หลี่เหยียนหงยังคงเก็บตัวอยู่มู่หรงฉิงเกอเริ่มทนกับคืนวันที่เธอไม่มีใครคุยด้วยไม่ได้ทีละน้อยเธอเริ่มพูดคุยกับยุนซีและคนอื่นๆ และเข้าร่วมด้วยพวกเธอเป็นผู้หญิงที่มาจากโลก กำลังจะไปยังสถานที่แปลกๆมู่หรงฉิงเกอยังคงเป็นลูกศิษย์โดยตรงของไป๋หลี่เหยียนหงในอนาคต ในนิกายแก้วเจ็ดแสง ยุนซีและคนอื่นๆ อาจต้องพึ่งพามู่หรงฉิงเกอ!แม้ว่ามู่หรงฉิงเกอจะต้องการหาคนคุยและฆ่าเวลาด้วยเพียงไม่นาน แต่เธอก็ไม่ได้เข้ากับครอบครัวใหญ่ของ