บททั้งหมดของ Billionaires True Love: บทที่ 61 - บทที่ 70

Napangiti ako sa isiping iyon. Kung anu-ano na tuloy ang naisip ko. Masyado na siguro akong tigang. Kailan ba ang huli na nagsiping kami. Sobrang tagal na. Miss na miss ko na talaga ito. Kahit halik sa labi nito hindi ko magawa baka biglang magwala sa galit eh. Ayaw ko din naman na gumamit ng iban

"Talaga Daddy, yeheeyyy hindi na aalis si Mommy.." excited na wika ni Miracle. Agad itong nagpababa sa pagkakarga ko at patakbong lumapit kay Gabriel. "Your the best Daddyyyy" "hmm mwahhh!" tuwang tuwa na wika ni Miracle sabay halik sa ama nito. Agad naman itong niyakap ni Gabriel. Kumindat pa it

CARISSAPasimple kong pinunasan ang luha na naglandas sa aking pisngi. Hindi.... .....ayaw ko.. Hindi ko na hahayaan ang aking sarili na umiyak sa harap nila. Masyado ng maraming luha ang aking ibinuhos sa mga ito. Masyado ng masakit. Paulit-ulit na lang. Mariin na nagpapalipat-lipat ang aking pan

"Kung wala na kayong sasabihin pa.. Aalis na po ako." paalam ko sa mga ito. Hindi naman ako nakarinig ng sagot sa mga ito kaya lumabas na ako ng kwarto. Pinipilit kong punasan ang luha na nag-uunahan sa pag-agos sa aking pisngi. Palabas na ako ng bahay ng makita ko si Ate Ara at Gabriel na seryoson

Patuloy pa rin ang pag-aayos ng aking mga tauhan sa kabilang bahagi ng resort. Hindi pa rin kasi ito tapos I develop. Patuloy pa rin ang construction at hindi pa tapos ang pagtatayo ng hotel at mga cottages. Magiging for tourist ang bahaging iyon. Alam kong babalik-balikan ito ng turista dahil sa ta