Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Unrequited Love: Kabanata 41 - Kabanata 50

Third person point of view"Kiss me back, Florence." Hinihingal na utos ni Connor habang patuloy sa ginagawang paghalik sa kaniya.Pero dahil sa iba ang naging epekto ng pagkakasabi nito ng salitang mahal ay pakiramdam niya ay wala na siya sa kaniyang sarili.Tumigil ito sa paghalik at pansamantalang lumayo bago tumingin sa kaniya ng may pagtataka. "Okay ka lang ba. May masakit ba sa iyo?" Nag-aalalang tanong nito.Umiling siya at nginitian ito pero hindi siya gumawa ng anumang kilos maliban sa simpleng pag-iling. Ninanamnam niya muna ang epekto ng mabulaklak nitong salita sa kaniyang isipan."Florence, talk to me mahal," pagsusumamo nito.Muli siyang natigilan dahil sa muli nitong pagtawag sa kaniya ng mahal.Napanganga ito sa kaniya at unti-unting nanlaki ang mga mata at kaagad na bumakas ang realization sa mukha nito.Dahil sa naging reaksyon nito ay tipid siyang ngumiti. "This is the first time na sinabihan mo ako na mahal mo ako, nagulat lang ako dahil walang nagsasabi nun sa a

Third person point of view"Welcome to Sub Urban's Steak House!" Masiglang pagbungad ng isang dalagang staff.Napangiti si Florence dahil sa masiglang mukha ng staff na sumalubong sa kanila."Hello!" Ganting bati niya rito. "A reservation for Connor Sullivan," dugtong pa niya. Sub Urban's is a famous steak house here in Bukidnon and hindi sila tumatanggap ng walk in. Reservations only kaya naman kagabi pa lang nung nagplano sila na mag-date ay nagpa-reserve na si Connor.Hinintay niya na i-assist sila ng staff ng lugar pero wala siyang nakuha na pagbati mula rito pabalik sa halip ay katahimikan ang kaniyang natanggap. Tinignan niya ang dalagang staff only to find na kaya pala wala siyang natanggap na pagbati mula rito ay nakatulala na ito ngayon sa kasama niya.Pinukol niya ng masamang tingin si Connor na wala ang atensyon sa kaniya kung hindi nasa cellphone nito. Mukha namang naramdaman nito ang nakamamatay niyang tingin dahil dahan-dahan itong bumaling sa kaniya at kaagad itong n

Third person point of view"I am dying out there, Connor!" Reklamo niya at sinimulan itong suntuk-suntokin.Tumatawa na sinasalag nito ang bawat suntok niya. "Love, stop! Hindi ko naman kasalanan kung kinikilig sila sa atin!" Natatawang sambit nito.Mas lalo siyang nainis dahil sa malakas at puno ng pang-aasar nitong tawa.Nakalabas na sila ng restaurant at kasalukuyang nasa sasakyan dahil plano na nilang umuwi. Nag-aya na siya since pagod na rin kasi siya at pakiramdam niya ay hapong-hapo ang katawan niya. Siguro ay dahil ito sa pagbubuntis niya.Marami siyang nabasa na magazine na kapag buntis ay madaling mapagod, pero nagtataka siya dahil pagdating sa oras nila ni Connor ay hindi naman siya napapagod? Mas lalo pa nga siyang ginaganahan na para bang nagiging booster ang sex para sa kaniya. Nahihiya naman siyang magtanong sa mga ate niya kung bakit ganoon kaya umaasa nalang siya sa mga magazine.Ipinilig niya ang ulo niya para iwaksi ang mga iniisip niya. "Tuwang-tuwa ka naman? Sig

Third person point of view"You are kidding, right?" Pag-uulit na tanong niya dahil hindi nito sinagot ang nauna niyang tanong.Bumaling ito sa kaniya at pinag-ikutan siya ng mata. "Yeah!" She said in a duh tone.Naiiling na bumalik siya sa pagmamaneho habang pilit na pinapaalalahanan ang sarili na magpigil.Hindi tumagal ng isang oras ang naging byahe nila pauwi dahil hindi naman ganoon kalayo ang hospital at wala din traffic. Eksaktong trenta minutos ay itinigil niya ang kotse niya sa tapat ng bahay nila Brent. Kaagad siyang pinagbuksan ng guard."Magandang gabi po Sir," bati sa kaniya ng guard pagtapat niya dito.Nakita niya ang pagsilip ng guard sa loob ng kotse niya."Magandang gabi din po," ganting bati niya at tinanguan lang ito bago muling pina-usad ang sasakyan.Kaagad na idiniretso niya ang kotse sa malaking garahe ng bahay nila Brent. Pero nagtaka siya dahil may isang Audi A3 ang nakaparada sa usual na pinagpaparadahan niya.Wala naman ang sasakyan na iyon nung umalis sila

Third person point of viewNagmamadaling bumaba ng hagdanan si Florence, kahit na panay ang paalala ni Connor sa kaniya ay hindi niya pinapansin. Nasasabik na kasi siyang makita ang mga kapatid niya kahit na wala pang isang buwan na hindi niya nakikita ang mga ito ay pakiramdam niya isang taon na ang lumipas."Florence, remember what the doctor said," dinig niyang paalala ni Connor.Mabilis naman siyang pumreno at dinahan-dahan na ang pagbaba, ayaw din naman niyang may mangyaring masama sa baby nila dahil sa pagiging excited niya.Dahil sa mabagal na siya ngayon na naglalakad pababa ay naabutan na siya nito. Ipinalibot nito ang kamay sa balikat niya at naramdam niya ang ginawa nitong paghalik sa ulo niya."You should be careful, okay?" Tanong nito sa kaniya.Apologetic na ngumiti siya dito bago tumango na parang bata.Pagkababa nila ay kaagad na hinanap ng mga mata niya ang mukha ng mga kapatid niya. Kaagad naman niyang nakita ang mga ito na tahimik na nag-uusap sa sala ng bahay na t