BriannaPakiramdam ko ay ako na ang pinakamaligayang babae sa mundo. Madalas na kaming magkasama ni Dean sa pagpasok sa school at madalas na rin siyang pumupunta sa bahay. Ganoon din ako sa kanya. Ngunit inilihim namin ang aming relasyon dahil gusto ko na kapag malaman ng mga magulang namin ang tungkol sa amin ni Dean ay tapos na ako ng Senior High School. Wala namang magiging problema sakaling malaman ng aming mga magulang ang relasyon naming dalawa dahil hindi naman tutol ang family ko kay Dean para sa akin at ako nsman para sa kanya.Parehong hindi tutol ang aming mga pamilya kung kaming dalawa ni Dean ang magkakatuluyan. Ngunit siyempre, mas gusto ng parents ko na makipag-boyfriend ako pagkatapos ko na ng Senior High."Napansin ko na malapit na kayo ni Dean sa isa't isa, Brianna. Meron ba akong hindi nalalaman tungkol sa inyong dalawa?" tanong ni Peter sa akin habang nakaupo ako sa aking upuan. Kaagad akong napalapit sa kanya at mabilis na tinakpan ang kanyang mga labi. Baka kasi m

Brianna10 years later,Abala ako sa pag-aasikaso sa maliit kong coffeeshop na nasa harapan ng malaking law firm company. Pinili kong doon magtayo sa harapan ng law firm dahil maraming nagtatrabaho lalo na ang mga inuumaga na ng uwi na mga employee ay tumatambay sa aking shop. May malaki ring school na malapit lamang sa shop ko at isang BPO company. Madalas ay napupuno ng mga call center agent ang maliit kong shop.It's been ten years magmula nang lumipat kami ng bahay mula Bulacan papuntang Maynila para dalawin ang aking ama na nakakulong pa rin hanggang ngayon.Nabigo kaming mag-piyansa kay Daddy para makalabas siya sa kulungan kaya hindi na kami bumalik pa sa Bulacan.Dito na kami ni Bryle nagtapos ng aming pag-aaral sa Maynila. Natuto kami ng kakambal ko na maging working student para makatulong sa mommy namin para sa mga pangangailangan namin sa bahay at sa school. Dahil likas na matalino ang kapatid ko ay nakakuha siya ng scholarship sa isang kilalang unibersidad dito sa Maynila.

BriannaAbala kaming lahat sa loob ng aking maliit na coffee shop. Marami kasing mga customers ang pumasok sa araw na ito. Nakakatuwa na kahit hindi kalakihan ang aking shop ay maraming pumapasok sa loob para mag-kape o mag-snack. May maliit na room ang coffee shop ko kung saan puwedeng mag-meeting ang mga two to five persons."Ma'am Brianna, kanina pala may pumunta rito na taga diyan po sa tapat na building. Nag-order pala 'yon sila ng sampung coffee latte. Binayaran na rin nila para hindi raw makalimutan," pag-iinform sa akin ng staff kong si Carla.Nakita kong busy silang lahat kaya walang magdi-deliver. No choice ako kundi ako na lang ang mag-deliver sa sinabi ni Carla na order sa katapat na building. Ang katapat naming building ay isang malaking law firm company. Ilang beses na rin akong nakapasok diyan kapag may meeting na kailangan nila ng kape ay sa coffee shop ko sila nago-order."Ma'am, sa may faculty five po ang nag-order po nito," sabi ni Carla habang inihahanda ang mga id

BRIANNAAbsent ang cashier ng aking coffeeshop na si Carla kaya ako na lamang ang tumao sa cashier. Trinangkaso raw si Carla kaya hindi makakapasok ng ilang araw. Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa mga taong pumapasok sa loob ng coffeeshop. Tila may hinihintay ang aking mga mata na kung sinong taong papasok sa loob ng aking shop."Ma'am. Sino po ang hinihintay ninyong pumasok? Si Sir Peter po o iyong guwapong lalaki na kausap ninyo noong isang araw?" nakangiting tudyo sa akin ni Pinky. Ganoon ba ka-obvious ang hitsura ko? Hindi ko naiwasang mamula ang aking mga pisngi ngunit mabilis ko itong napagtakpan sa pamamagitan ng pagsusungit."Wala akong hinihintay, okay? Magtrabaho ka na diyan at baka wala akong maipang-sahod sa'yo," kunwari ay masungit kong wika kay Pinky. Tinawanan lamang niya ako at napapailing na umalis sa harapan ko para harapin naman ang mga bagong dating na customers. Sanay makipagbiruan sa akin ang mga staff ko kaya nabibiro nila ako kung ano lang ang mais

BRIANNAMagmula nang mangyari ang mainit na eksena sa pagitan namin ni Dean ay iniwasan ko na siya. Palaging alisto ang mga mata ko na tulad ng isang magnanakaw. Kapag nakikita ko na paparating pa lamang si Dean ay mabilis akong umaalis sa coffeeshop. Sa gilid ng opisina ko ay maliit na exit door for emergency. Dito ako dumadaan para maiwasan ko si Dean. Hindi lanag naman si Dean ang iniwasan ko kundi pati na rin si Peter. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin. Ayokong masaktan lalo siya kapag nalaman niya na hanggang ngayon ay si Dean pa rin ang itinitibok ng aking puso. Akala ko ay matagal ko silang maiiwasan ngunit hindi pala. Dahil sa araw na ito ay nakatakda pala kaming tatlo na magharap-harap.Maraming customers ngayon ang aking coffeeshop kaya naging busy ako sa pag-iistima sa kanila. Tinulungan ko si Pinky dahil hindi nito makakayang asikasuhin lahat ng mga customer kung mag-isa lamang ito.Dahil sobrang busy ako kaya nakaligtaan ko ang tungkol sa ginagawa kong pag-iwas