All Chapters of OFW Wife of a Billionaire: Chapter 391 - Chapter 400

“Kaya in-assure ko si Manang na hindi sya mawawalan ng trabaho at hinding hindi ko sya iiwan. Sa totoo lang noong una nakitira lang talaga ako kila Maika dahil nga masyadong feeling independent ako hindi ako tumanggap ng kahit na anong suporta mula sa family ko, although alam kong sa side ni Mommy is meron talagang sumusunod palagi sakin. At yung savings ko sa bangko ayun ang ginamit ko. Dahil nga may kaya din talaga sila Maika kaya yung condo niya pinahiram niya muna sakin. Dun kami tumira ni Manang. Alam mo bang kahit na wala akong pampasahod kay Manang that time ay okay lang sa kaniya, wala kasi siyang asawa at anak kaya ako na lang talaga ang parang pinagbuhusan niya ng panahon" sabi ko sa kaniya “I can't imagine ang trouble na dinala ko sa pamilya ko. Palaging nag-aaway sila Mommy at Daddy kasi nga matigas ang ulo ko. Gusto ni Mommy na kuhain ako at si Daddy namin pinabayaan niya lang ako para daw matuto ako sa buhay. Sobra ang naging tensyon sa pagitan namin ng parents ko.Kaya

“Pero sissy, minsan curious ako kay Haime,” sabi ni Mark habang iniinuman ang cocktail niya. “Mahal ka naman ng tao, at nakikita namin yun. Pero parang mayaman talaga yang jowa mo, ha. Kasi tignan mo mga friends niya, mga kilalang tao sa business industry.” Bigla niyang sabi, sa unang pagkakataon ay naging seryoso siya. Hindi yun normal para samin dahil si Mark ang bangka sa aming magba barkada. “Totoo,” sabat ni Maika “Wala bang nababanggit si Brett tungkol kay Haime? Nakapunta ka na ba sa bahay nila? Na-meet mo na ba ang mga parents niya o mga kapatid?” tanong pa ni Maika ng tuloy-tuloy, halatang curious din siya. “Hmmm, sa totoo lang hindi pa. Lagi kasi kaming sa condo niya nag-stay. Siguro hindi ko rin pinapansin masyado ‘yan, kasi alam ko namang hindi ko siya mapapakilala kay Mommy. Masaya naman kami ni Haime kahit kami lang, no hustle, no drama!” sagot ko nang medyo matipid, hindi ko rin kasi alam kung paano ipaliwanag sa kanila.“Sabagay, may point ka, sis,” sabi ni Jasmin ,

Habang naglalabas kami ng mga gamit namin mula sa maleta ay walang tigil sa pag ku kwento si Natalie. “Hon ang swerte natin at hindi na tayo masyadong na interrogate sa immig no?! May napapanuod kasi ako minsan kapag first timer pahihirapan daw. Buti na lang hindi na tinanong si Manang” sabi niya sa akin. Ngumiti ako ng pilyo sa kaniya. “Siyemrpe Hon, pogi ang kasama mo kaya kinindatan ko na lang yung taga immig. oh diba effective pinalampas kagad tayo.” Pabiro kong Sagot sa kaniya “Oh really?! Gusto mo bumalik na ko ng pinas?!” Seryoso niyang sabi “Hahaha i’m just kidding Hon. Siyempre sayo lang ako titingin. Siguro nagluwag na sila ngayon dahil kailangan nila ng turismo after ng pandemic. Alam mo na diba bumagsak naman lahat ng mga ekonomiya.” Sagot ko sa kaniya. Tumango lang siya at nagpatuloy sa kaniyang ginagawa. Sa totoo lang hindi nakakapagtaka na mabilis ang naging transaction namin sa immigration. Dahil Pabalik-balik na ako sa Amerika, at kilala na ako ng mga taga-imm

SA BAHAY NI HAIME Nauna akong bumaba , nakahanda na ako . Habang naghihintay ako sa dalawang kasama ko ay naging abala ako sa aking telepono.Para akong magnanakaw na nakikipag usap, maya't maya ang aking pagsilip kung pababa na sila Natalie. Si Mang Samuel naman ay hinahanda na ang sasakyan na aming gagamitin. Bago nga tuluyang makababa sila Natalie ay natapos na din ako sa aking kausap. Mabuti na lang at naibaba ko kagad ang aking telepono . “You stole my heart! My God Natalie. You look so stunning!” Natulala kong sabi ng makita ko si Natalie. Ayun na lang ang nasabi ko ng alalayan ko siya habang pababa ng hagdan. “Tse! Bola.” Nahihiyang pagtutol ni Natalie sa akin . Nakita ko nag kilig sa mga mata niya sa tuwing binabati ko siya. “Kidding aside hon! Napakaganda mo! Bagay na bagay sayo ang napili mong damit” “Mmm thank you kung ganun. Teka hon si Manang din pala. Don't worry hon, tinawag na siya ni Cathy sa kwarto niya. Nakabihis na din ata siya. ” Nauna ng sumasakay sa sa

KAYLINE POV Mixed emotion ang nararamdaman ko. Halos dekada na din kasi ng huling kong makita ang aking anak na babae. Sinubsob ko ang sarili ko sa pagtatrabaho magmula ng hindi na bumalik samin si Natalie. Nagalit ako sa kaniya dahil mas pinili niya ang lalaking yun kaysa samin. Matinding kirot ang dinulot noon sa puso namin ng Daddy niya na walang ibang inisip kundi ibigay ang maganda at marangyang pamumuhay sa kanilang magkapatid. Habang ako ay naglalakad sa pasilyo ay nag-flashback naman sa aking alala ang pangyayari sa aming bahay isang araw bago kami tuluyang mag migrate sa Amerika. Abala kaming lahat mag-impake pati itong si Manang ay abala din sa pag-iimpake ng mga gamit ng kanyang mga alaga, Malapit talaga itong si Natalie at Jerald sa kanilang Manang dahil ito na halos siya ang kasama ng mga bata habang lumalaki sila. Dahil sa abala kami sa negosyo noon. Ang buong akala namin nung una ay dahil sa hindi na namin maisasama si Manang kaya ito nagmamaktol ngunit may ib