Lahat ng Kabanata ng THE MAFIA'S WIFE : Kabanata 21 - Kabanata 30

Ngumiti ako nang matamis sa kanya at dahan-dahang sumandal ang ulo ko sa dibdib niya. Sana nga ikaw na ang binigay sa akin. Hindi kita papakawalan, kahit ano pa ang mangyari. Gusto kong tumanda kasama ka. Gusto kong magkaroon tayo ng masaya at kumpletong pamilya. At kapag nangyari 'yun, hindi ko bibiguin ang mga magiging anak natin, lalo na ang magiging asawa ko na nasa harapan ko ngayon. Hindi ko ipaparanas sa mga anak ko ang naranasan ko sa pamilya ko noon. Ang pamilya ang palaging uunahin ko. Alam kong masyado lang namin minamadali ang mga bagay-bagay. Gusto ko pa siyang lubos na makilala. Mas lalo kong idiniin ang aking tainga sa kanyang dibdib upang marinig ang kabog ng puso niya—nakakarelaks at nakakawala ng anumang alalahanin. Pero pwede naman siguro na magkasama kaming kilalanin ang isa’t isa, hindi ba? "Gusto kong iparanas sa'yo ang tamang pagtrato. Gusto kong ibigay lahat ng meron ako. Ang akin ay sa'yo rin, Mahal. Sulitin natin ang bawat araw na magkasama tayo," pabulong n

Rowan crawled and touched my thighs. He gently caresses my legs, and plants small kisses. Para naman akong kinukuryente sa ginawa niya. Napasinghap ako ng bigla niyang inalis ang mga kamay ko. Tumingin siya sa akin at ngumisi. This is crazy." Narinig kong salita niya. Hinalikan niya ako at pababa sa aking leeg. Huminto siya ng nasa tapat na siya ng aking malulusog na dibdib. He stared at me, and licked my nipples. My back arched, as he kissed my nipples and then sucked it like crazy. He licks, he sucks, and nibbles my nipples like crazy. L-love, please, put it inside me, please…” Nagmamakaawa kong salita. I tried to touch my womanhood but he held my hands. “Yeah. Yeah. Let me do it, Love." He said. Bumaba ang halik niya hanggang sa may puson ko. Mas lalong lumalin ang hininga ko sa ginawa niya. No. Hindi pa ako nakapag linis ng katawan. L-love, just put i— ughhhh….” Napahiyaw ako ng dilaan niya ang namamasa kong pagkababae. Napaigtad ako at gustong magwala, dahil patuloy

Sa kwarto, tahimik lang ang dalawa at parang nagkahiyaan pa, na para bang unang beses lang nilang ginawa ang bagay na iyon. Mas lalo namang nahiya si Elvis dahil sa ginawa niya kagabi nang maalala ito. Pero palaisipan pa rin sa kanya kung bakit bigla na lang uminit ang kanyang katawan matapos kainin ang chocolate bar na kinuha niya mula sa fridge. Kunot-noo niyang tiningnan si Rowan, na ngayon ay gulat na gulat sa kanyang ekspresyon, na para bang may nagawa siyang kasalanan dito.“Ikaw ba ang naglagay ng chocolate bar sa fridge mo?” tanong niya kay Rowan na may pagdududa. Napaismid naman si Rowan.“Ako? No way. Hindi ako mahilig kumain ng chocolate at hindi ko alam kung bakit nasa loob ‘yun ng refrigerator ko. Hindi ko naman inutusan ang mga tauhan ko na lagyan ng laman ang fridge, knowing na palagi naman akong wala dito,” mahaba niyang sagot. Pinanliitan naman ni Elvis ng mata si Rowan, hindi kumbinsido sa sinabi nito.“Talaga? Sigurado ka bang hindi mo talaga ginawa ‘yun?” paninigur

MATAPOS kumain, hinatid na rin sila ni Rowan sa university. Sabay na pumasok ang dalawa sa kani-kanilang klase. Sa kalagitnaan ng lecture, biglang tumunog ang cellphone ni Elvis, dahilan upang mapahinto sa pagtuturo ang kanilang professor, at mapunta sa kanya ang atensyon ng lahat. Mabilis naman niyang pinatay ang tawag. "Miss Costello, turn off your phone!" galit na wika ng professor. Agad namang humingi ng pasensya si Elvis, at nagpatuloy ang kanilang professor sa lecture. Pagkatapos ng klase, nagmamadaling binuksan ni Elvis ang kanyang cellphone. Tiningnan niya kung sino ang tumawag at nakita ang recent call mula sa kanyang ina. Kinabahan siya at nagdadalawang-isip kung tatawagan ito. "Bakit naman siya tumawag? Alam naman niyang may klase ako," naisip ni Elvis. Tinawagan niya ang numero at kahit kinakabahan ay sinubukan pa rin niyang makipag-usap. Matagal na rin mula nang huli silang nagkita at nagkausap ng kanyang ina. “Bakit mo binaba ang tawag ko kanina?” bungad ng kany

Mabilis niyang hinila ang anak at itinago sa kanyang likuran. Palihim namang napangiti si Elvis sa ginawa ng ina. Hindi inaasahan ni Elvis na sasampalin siya ni Franco. Dahil sa lakas ng pagkasampal ng binata ay mabilis na namula at namaga ang kanyang pisngi. “Bakit kailangan mong sampalin ang anak ko? Elsey, ano 'to?” gulat na tanong ni Elvira. Huminga nang malalim si Mrs. Smith at hinarap si Elvira.“Elvira, kailangan lang disiplinahin ang anak mo sa ganitong paraan. Hindi mo kailangang magtaas ng boses. Alam ng anak ko ang ginagawa niya, kaya kalma ka lang. Alam mo naman kung ano ang maaaring mangyari, hindi ba? Simula ngayon, kausapin mo na ang anak mo para maiwasan ang gulo.”For the first time, nakita ni Elvis kung paano mag-alala ang kanyang ina. Akala niya ay hindi siya nito kayang ipaglaban. Kung nagka-ina lang sana ang kanyang Ina sa kanya ay hindi sana siya nakakaramdam ng hinanakit sa Ina. “Hindi ko maintindihan ka, Elsey. Pwede namang magsalita na lang, ‘di ba? Bakit ka