All Chapters of A Night with Mr. Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

Kinabukasan, tila mabigat pa rin ang pakiramdam ni Amy, ngunit sinubukan niyang magpatuloy sa normal na gawain. Naguguluhan pa rin siya sa nakita niya—ang imahe ng kanyang ama, isang taong matagal nang wala sa kanilang buhay, ay patuloy na bumabagabag sa kanyang isipan. Habang nakatingin si Amy sa bintana ng kanilang sala, naramdaman niyang may kakaiba. Bumalik ang alaala ng mga araw kung saan wala siyang ibang naiisip kundi ang pagkamatay ng magulang niya. Muli siyang nakaramdam ng sakit ngunit kasabay nito, naroon din ang pangungulila. Hindi lubos ma isip ni Amy na buhay ang ama niya. Walang anu-ano, biglang nag-ring ang kanyang telepono. Napatingin siya sa screen at nakita ang pangalan ni Zack. Agad niyang sinagot ang tawag. “Amy, I need to talk to you,” seryoso ang boses ni Zack sa kabilang linya. “Pumunta ka sa opisina ngayong hapon.” “Bakit, may nangyari ba?” tanong ni Amy, kinabahan sa tono ng boses ni Zack. “This is an important matter. Ipapasundo kita sa driver ko,”

Dumilim ang paningin ni Amy habang pababa sila ni Zack sa elevator. Akay-akay niya si Amy, ang kanyang katawan ay nanginginig sa pag-aalala. Parang lumulubog ang kanyang puso sa bawat paghakbang nila pababa. Ang sakit na nararamdaman ni Amy ay hindi na kayang labanan. "Amy, 'wag kang matulog, okay?" mariing sabi ni Zack, halatang may halong kaba sa kanyang boses. Ngunit wala nang nagawa si Amy kundi bumigay. Tuluyan siyang nawalan ng malay sa kanyang mga bisig. Ilang oras ang lumipas, at nadala na ni Zack si Amy sa ospital. Naghihintay doon ang kanyang kapatid na si Quen, halatang naguguluhan sa biglaang pagdating ni Zack. "Kuya, anong ginagawa mo rito?" tanong ni Quen, kita ang pag-aalala sa kanyang mukha habang tinitingnan ang kapatid. "Bakit ka nagmamadali? Anong nangyari?" Hindi makapagsalita ng maayos si Zack. Bakas ang galit at pagkabalisa sa kanyang mukha habang nauutal siyang nagsalita, "Q-quen, tulungan mo siya." Ang kanyang mga kamay ay nanginginig, at ang kanyang mga ma

Habang mahimbing na natutulog si Amy sa ospital, hindi maalis sa isip ni Zack kung gaano kasakit para kay Amy ang malaman na wala na ang kanilang anak. Kahit na dalawang buwan pa lamang iyon, kitang-kita ni Zack kung gaano kamahal ni Amy ang kanilang anak, kahit hindi pa ito lumabas sa mundo. Biglang tumunog ang telepono ni Zack, at nakita niyang si Vanessa ang tumatawag. Agad na dumilim ang kanyang ekspresyon, ngunit sinagot niya pa rin ang tawag. “Babe! Seryoso ka? Hindi ka sumipot,” reklamo ni Vanessa, puno ng inis ang kanyang boses. “Talagang pinili mo ang babaeng 'yon kaysa sa akin? Oh my gosh, Zacky!” “Nasaan ka?” malamig na tanong ni Zack, pinuputol ang pagsasalita ni Vanessa. "i'm at your house. Nandito si Tita,” walang pakialam na sagot ni Vanessa. Pinatay ni Zack ang tawag, nagpipigil ng galit. Pagharap sa kapatid niya, sinabi niya, “Quen, can you stay here for a while. i'm just going to fix something.” Kita sa mukha ni Zack ang galit habang papalayo siya. "Sure kuy

Kinabukasan, sinabi na ng doktor na maaari nang ma-discharge si Amy mula sa ospital. Ayon sa doktor, maaari naman daw niyang ipagpatuloy ang buong paggaling sa bahay para mas makapagpahinga at makatulog nang maayos si Amy. Sa araw ding iyon, dumating si Zack kasama si Quen, dala-dala ang abo ng kanilang anak. “Amy,” mahina niyang tawag, at napatingin si Amy sa kanya. Kita sa mga mata ni Amy ang lungkot ng makita niya ang dala ni Zack, nagbabadya ang mga luha sa mata niya ng makuha niya na ang abo ng anak niya na di niya man lang nakita. Walang nagsalita, pero naramdaman nila ang bigat ng sitwasyon."I'll help you get ready," sabi ni Zack, abalang inaayos ang mga gamit ni Amy. Hindi nagtanong si Amy tungkol sa urn; hindi pa siya handang pag-usapan ito.Ilang sandali pa, dumating na ang nurse na nagdala ng mga dokumento at wheelchair ni Amy. Habang isinasakay siya sa wheelchair, hinawakan ni Zack ang kamay niya, ipinaramdam na hindi siya nag-iisa. Tahimik ang biyahe pauwi sa mansion nil

Kinagabihan hapabang tapos ng maglinis ng katawan si Amy , bigla naman tumonog ang telepono niya. Pag tingin niya sa pangalan si Zack ang nasa screen ng tawag.Sinagot naman ito ni Amy, nahihiya man siya pero sinagot niya nalang ang tawag." Hey, Amy how are you?" paos na sabi ni Zack na nagbigay nag init ng katawa kaya amy, dahil sa bedroom voice niya." Aahmm.. I'm good Zack," sabi niya kay Zack. " That's good to know," pagka sabi ni Zack noon nanatili lang silang tahimik sa mga oras na iyon. Walang gustong mag salita pero tanging tunog lang ng aircon ang maririnig sa makabilang linya.Buti nalang at nag salita ulit si Zack, "I heard your going to come back work," sabi ni Zack. " Yes, thank you nga pala sa pag tangap ulit," sabi ni niya kay Zack, bumalik naman ang katahimikan sa pagitan nila ni Amy." Are you tire you can rest," sabi ni Zack sa kanya, " I'll just stay in call to make you sleep," dagdag pa ni Zack na sabi sa kanya. Kaya pumikit nalang si Amy, hindi niya alam kong baki