Todos os capítulos de Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Capítulo 41 - Capítulo 50

SERAPHINA VALENCIA“Napaka mo talaga, Reid!” Reklamo ni Errol nang batukan siya ni Reid.“What? Ikaw nga itong nagbitbit kay Elio but you lose him! And now you’re blaming me?!” The fourteen-year-old boy turned red as he shot back at Errol who’s just playing tricks on him.Mapakagat ako ng labi dahil sa pananalita ni Reid. He has American accent whenever he speaks, at halatang-halata iyon lalo na kapag nagtatagalog siya.“Oo, ako nga! Pero kailangan mo talagang mambatok?! Kutusan kita e!” Errol shot back, his eyes glaring at Reid, but he immediately smirked.“What kutusan?” Naniningkit ang mga matang tanong ni Reid kay Errol. Ang gara din ng pagkakasalita niya, halatang expensive. Iba talaga kapag lumaki sa ibang bansa.“Do you want me to illustrate that to you?” Errol smirked.Nagpipigil naman ako ng tawa habang pinagmamasdan ang magpinsan na nagbabangayan sa harapan namin.Yasmir who’s sweet as ever soothe his baby brother, Ysrael, dahil umiiyak ito nang hindi siya bilhan ng ice crea

“Let’s find a resto first, baka gutom na ang mga bata,” malamig na saad ni Ethan tsaka kinuha ang kamay ni Zeke at naunang naglakad, habang iniwan akong tulala sa kinakatayuan ko.Natauhan lang ako nang may humawak sa kamay ko kaya napayuko ako at nakita ko si Elio na mawalak ang ngiti kaya natawa ako at ginulo ang kanyang buhok.“Hindi halatang nag-enjoy ka,” natatawang ko sa kanya.“Yeah. Eros won’t let us have a ride, so glad that we found you.”Muli akong ako lalo na sa naging tugon ni Elio. Para siyang matanda kung magsalita pero sa tutuusin e four years old pa lang naman siya.Nakahanap ng cafe si Ethan kaya sumunod kami sa kanya nang pumasok siya. Nakahanap ako ng upuan kaya dinala ko na sila Elio at Zeke doon, habang nag-oorder naman si Ethan ng snacks namin. Maaga pa naman para sa dinner.Naglaro kami ni Elio at ilang sandali lang ay narinig kong may tumawag ng pangalan ko.“Sera?”Napaangat ako ng tingin at nagulat ako ng makita ko si Darius. Tuwang-tuwa naman itong simiksik

Nagising ako na wala na si Liam sa tabi ko. Napangiti naman ako nang makalapit sa table ko at nag-iwan siya ng note do’n.See you later, my love. May praktis kami para sa game next week. Call me if you need something ’s Bakeshop, gumagaling na rin ako sa pagbe-bake at next month, baka isasali na ako ni Chef Maloi as one of her assistant, kaya na-eexcite ako.“Oh, ang ganda ata ng gising ng prinsesa ko?” Natatawang saad ni mama nang ilapag niya sa lamesa ang nilutong agahan.Nang makakuha si Mama ng investor ay medyo lumuwag na rin ang schedule niya kaya lagi na siyang nakakauwi sa bahay, kasama ko. Naging okay na rin ang relasyon ni Mama at alam niya rin kung anong namamagitan sa’min ni Liam.“Magbe-bake ako mamaya, ma. Anong gusto mong gawin ko?” Nakangiti kong tanong sa kanya.Napaisip naman si mama pero ngumiti ding napaharap sa’kin. “I want peach-mango cake.” Ngumuso naman ako sa

Nasa eroplano na kami ni Liam papuntang Singapore para sa anniversary namin. He chose to bring me back to Universal Studios, kung saan naging kami.Kilig na kilig akong napatingin sa bintana habang nag-aantay na lumipad ang eroplano. Nasa business class kami kasi gusto niyang comfy ako sa loob ng apat na oras.Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Liam kaya napatingin ako sa kanya. “Mas excited ka pa ata kesa sa’kin?” Tumango ako ng mabilis na may ngiti sa labi kaya muling napatawa si Liam. Inabot niya ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko.“I love you, Sera,” he whispered.Napahawak ako sa mukha niya ang marahang hinaplos iyon. “I love you, Liam.”Pinikit ko ang mga mata ko at hinalikan siya sa pisngi, at lalayo na sana ako nang mahuli ni Liam ang mukha ko at hinalikan ako sa labi.Saglit lang iyon, tsaka niya pinatong ang noo niya sa noo ko, tsaka siya pumikit, kaya napapikit din ako.“Happy Anniversary, my love,” he whispered.Napangiti akong hinawakan ang kamay ni Liam na

Ethan lent me Yasmir’s condo. It was nice and clean. Na para bang walang tumitira doon. Gusto niya sana dalhin ako sa kanila, but I wanted to be alone—but he stayed.Ethan cooked me lunch nang umiling ako sa tanong niya kung kumain na ba ako. That’s the truth. I was about to have lunch with Darius when Liam showed up, but instead of taking me out for lunch, we fought. Alas tres na ng hapon at doon ko lang naramdaman ang pagkagutom. Ethan kept his mouth shut, not asking me what happened and I’m grateful for that.Tahimik lang akong umiiyak sa kama, balot sa kumot at nagpapaantok. Pero kahit anong gawin kong tulog ay hindi ko magawa. Sobrang nakirot pa rin puso ko at hindi ko alam kung paano pawalain iyon.“Sera,” tawag ni Ethan sa’kin.Mas mabilis pa sa alas quatro akong napapunas ng mga luha bago ako mapaupo sa kama.“I already told Tita Sarah that you’re here. Para hindi siya mag-alala,” his voice cold, pero bakit gano’n? I felt warmth in his voice and presence? Maybe because he’s m