All Chapters of MY BOSS IS MY EX-BOYFRIEND: Chapter 11 - Chapter 20

Habang nagpatuloy ang araw, pinilit ni Cearina na ipagpatuloy ang kanilang mga tungkulin sa opisina. Kahit na napaka-professional ng kanyang diskarte, hindi niya maalis ang malamig na hangin sa kanilang pagitan. Kahit na nagtatrabaho sila sa iisang proyekto, tila walang koneksyon sa bawat interaksyon nila.Sa bawat pagdapo ng kanyang tingin kay Ezekiel, parang may naglalaro na mga emosyon sa kanyang isip. Pinilit niyang maging masigasig sa kanyang mga gawain, ngunit hindi maikakaila ang bigat ng katahimikan sa kanilang opisina. Minsan, nag-iisip siya kung darating ang pagkakataon na maalis ang distansya sa kanilang dalawa. Ngunit sa kasalukuyan, tila malayo pa iyon.“Cearina,” tawag ni Ezekiel mula sa kanyang desk, na may hawak na mga dokumento. “Kailangan natin talakayin ang report na ito bago ang deadline.”“Okay, anong gusto mong gawin?” sagot ni Cearina, subalit ang boses niya ay walang kulay, tila hindi gaanong nag-e-excite. “Simple lang. I-review mo ang mga data at magbigay ng

Ang araw ay umikot, at sa kabila ng kanilang malamig na interaksyon, patuloy pa rin ang mga gawain sa opisina. Bawat umaga, nagkikita sina Cearina at Ezekiel sa pantry. Habang ang iba sa kanilang mga katrabaho ay abala sa masayang kwentuhan at tawanan, sila naman ay tila nananatiling tahimik, na parang ang hangin sa paligid nila ay puno ng tensyon.Isang umaga, nagpasya si Cearina na huwag nang makipag-usap kay Ezekiel sa kanyang mga gawain. Ayaw niyang makaramdam ng labis na sakit mula sa malamig na pagtanggap nito. Kaya naman, sinubukan niyang mag-focus sa kanyang trabaho at iwasan ang mga pagkakataon na makakasalubong siya nito. Sa kanyang desk, nakatutok siya sa isang proyekto na kailangang matapos. Ang kanyang laptop ay puno ng mga data at graphs. Pero sa bawat click ng kanyang mouse, naroon pa rin ang lamig na dala ng kawalang-interes ni Ezekiel. Minsan, naiisip niya kung gaano kasakit ang makitang halos hindi siya pinapansin nito. Sa kanyang isip, naguguluhan siya sa mga emosy

Ipinagpatuloy ni Cearina ang kanyang mga gawain, sinisikap na maging propesyonal at hindi mapansin ang mga damdaming bumabalot sa kanyang isip.Isang umaga, nagtipon ang buong departamento para sa isang proyekto na kinakailangang matapos sa lalong madaling panahon. Ang mga tao sa paligid ay abala, nag-uusap, at nagbubulungan, ngunit ang dalawa sa kanila ay nag-iwasan ng tingin. Si Ezekiel ay nakaupo sa kanyang desk, nakatuon sa kanyang laptop, habang si Cearina naman ay nag-aayos ng mga dokumento sa kanyang tabi.“Cearina, maaari bang tingnan mo ang mga datos na ito?” tanong ni Ezekiel, tinuro ang isang folder sa kanyang desk. “Kailangan nating suriin ang mga ito bago ang meeting mamaya.”“Okay, Ezekiel. Hahanapin ko na lang,” sagot ni Cearina, hindi maiiwasang maramdaman ang panginginig ng kanyang boses sa kabila ng kanyang pagsusumikap na maging kalmado. Walang katiting na emosyon ang lumabas sa boses ni Ezekiel, at muli siyang nahirapan sa malamig na tono nito.Habang nag-aayos siy

Habang lumipas ang mga araw, patuloy ang malamig na interaksyon ni Cearina at Ezekiel. Sa kabila ng kanilang mga pagsusumikap na maging maayos ang lahat, tila hindi maalis ang distansya na bumabalot sa kanilang ugnayan. Madalas, ang mga usapan nila ay nauuwi sa mga pormal na tanong at sagot, na hindi na umuusad sa mas malalim na pag-uusap.Isang umaga, nagdesisyon si Cearina na lumapit kay Ezekiel sa kabila ng kanyang pangambang baka magdulot ito ng karagdagang lamig. "Ezekiel, umabot na tayo sa kalahating buwan na wala tayong masyadong nag-uusap. Baka may mga ideya ka na maaari nating pag-usapan para sa proyekto?" aniya, umaasang makakakuha ng positibong tugon.Ngunit, sa kanyang pagtataka, ang sagot ni Ezekiel ay hindi umabot sa inaasahan niya. "Kailangan lang nating tapusin ang mga gawain. Masyado tayong abala," sagot nito, na may malamig na tono. Sinalubong ni Cearina ang kanyang saloobin ng kaunting pagkabigo, ngunit hindi siya nagpatinag."Oo, pero para makamit natin ang layunin

Nagiging mas mahirap para sa kanila na magpanggap na walang nangyari. Kahit anong subok ang kanilang gawin, ang lamig ng kanilang interaksyon ay tila nagiging mas matatag kaysa dati. Sa isang araw, nagkasama silang dalawa sa isang meeting kasama ang ibang kasamahan. Habang nag-uusap ang boss, hindi maiwasan ni Cearina na sumulyap kay Ezekiel. Nakita niyang nakatuon ito sa kanyang laptop, tila hindi ito interesado sa mga pinag-uusapan. Sa likod ng kanyang isipan, naisip ni Cearina, "Bakit ganito na tayo? Bakit hindi natin maayos ang sitwasyon natin?"Ngunit sa kanyang mga tanong, wala siyang magawa kundi ang itago ang kanyang nararamdaman. Sa kabila ng kanyang mga pagdududa, nagpasya siyang maging propesyonal. Nang matapos ang meeting, lumapit siya kay Ezekiel. "Naka-log in ka na ba sa bagong system? May ilang bagay akong gustong ipakita," aniya, pilit na pinapakita ang ngiti sa kanyang mukha."Oo, pero parang ang daming bug sa sistema. Kailangan nating i-report ito," sagot ni Ezekiel