Lahat ng Kabanata ng Play Me, I’m Yours: Kabanata 341 - Kabanata 346

Nang tingnan kong muli si Arthur ay hindi niya napigilan ang pagtaas ng gilid ng kanyang bibig. Inisip kong natatawa din si Arthur dahil sa nangyari kay Daniella, kaya't nagtanong ako ng medyo nagulat, "Anong nakakatawa?" "Wala lang , masaya lang ako!." Bahagyang itinaas ni Arthur ang kanyang mga kilay. "Masaya?" "Oo, masaya akong makagastos para sa misis ko." Itinaas ni Arthur ang gilid ng kanyang bibig at tiningnan ako "seryoso ako Frances ng sabihin kong gusto kitang ligawan at bumuo ng memories kasama ka! Alam kong huli na pero gusto kong may mga bagay na tumatak sayo na ginagawa ko para suyuin ka. Bahala na si Frank. Basta masaya ako sa ginagawa ko. Ikaw ang importante sa akin, higit sa sino man at kung ano pa mang mangyari.” Sa harapan ng lahat sinabi lahat ni Arthur iyo, kaya naman hindi ko mapigilang mamula ang aking mga mata. Pakiramdam ko sinadya niya talaga lahat ng iyon para marinig ng mga kaibigan namin. Paanong sasabihin nila na wala pa siyang nakar

Akala ko kapag natapos ko nang tanggihan si Andrew, doon na rin matatapos ang lahat ng gulo sa pagitan naming lahat. Mali pala ang akala ko.Pinili ko si Arthur, hindi dahil sa obligasyon ng pagpapakasal, kundi dahil sa pagmamahal. Hindi man siya kasing expressive ni Andrew, tahimik man siya at palaging may laman ang bawat katahimikan niya, ramdam kong mahal niya ako. At higit sa lahat, hindi niya ako ginugulo. Minahal niya ako sa paraang alam niyang magpapagaan sa buhay ko.Pero may mga taong kahit anong paliwanag ko, hindi kayang tanggapin ni Andrew na tapos an ang kabanata sa buhay namin. Nagsimula ito isang linggo pagkatapos ng proposal na tinanggihan ko. Nasa opisina ako noon, abala sa pag-review ng reports para sa quarterly meeting na gaganapin sa susunod na araw, nang mapansin kong may bulaklak na nakapatong sa desk ko. White roses, kaya naman napangiti ako dahil ito ang paborito kong bulaklak. Nang tignan ko ang card kung kanino ito galing ay may nakasulat sa maliit na card

Tumingala siya sa akin ng may luha sa mga mata pero may ngiti sa labi.“Hinding-hindi mo iyon pagsisisihan, Arthur.”Yumakap siya nang mahigpit. At sa gabing iyon, wala nang multo mula sa nakaraan. Wala nang pangambang dadalhin. AFTER THREE MONTHSMula ng araw na kinausap ko si Andrew. Isinagawa ko na ang planong ito, ang araw na magbabago sa maling umpisa ng pagsasama namin ni Frances. Kasama ko sa pagbuo ng planong ito ang kapatid niyang si Frank. Nag-send ako ng message kay Frances. “Love, hindi kita masusundo ngayon. Busy ako sa work. Susunod na lang ako sa tagaytay.Si Frank na lang ang susundo sayo pero pramis susunod ako sa dinner out natin. Maliwanag pa rin naman kahit na 5pm na.” Agad naman siyang nag reply sa akin. “Ah, ganuon ba? Okay love, pero sana makasunod ka!”“Oo love, susunod ako”Pagtapos noon ay tinawagan ko na si Frank. Sinundo na niya si Frances habang ako ay naghihintay na sa Tagaytay. Sinigurado ko ding nakaayos na ang lahat.Ilang minuto ang nakalipas a