All Chapters of ยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหด!!!(น่ารักXเเวมไพร์): Chapter 11 - Chapter 20

อื้อ~ฉันลืมตาพร้อมปรับม่านตาให้เข้ากับเเสง ถึงเเล้วเหรอ เเล้วพี่เเวมไพร์ไปไหนอ่ะฉันมองรอบห้องไม่พบร่างสูงเเม้เเต่น้อยฉันหันไปมองวิวบรรยากาศรู้สึกสดชื่นอะทั้งๆที่ไม่ได้สัมผัสกับบรรยากาศภายนอก ฉันยืนมองวิวผ่านกระจกใสพักนึง จากนั้นฉันก็เปิดประตูออกมา พวกเขาหายไปไหนกันหมดนะฉันเดินลงบรรใดเจอยัยเอวากับยัยเพทายนั่งคุยกันเสียงดังลั่น"พวกเเกเห็นพี่เเวมไพร์บ้างไหม""เเหม๋...ตื่นมาก็ถามหาผัวเลยนะจ๊ะ"ยัยเอวาพูดจาเเซวฉัน เเล้วหันไปหัวเราะกับยัยเพทาย คิกคักยัยพวกนี้นี่มันน่านัก"ก็ตื่นมาไม่เจอพี่เขานี่"ฉันพูดออกไปพร้อมทำหน้ามู่"พวกพี่ๆไปซื้อของเดี๋ยวก็มา"เป็นยัยเพทายที่บอกฉันให้หายคาใจ นี่ก็มืดเเล้วด้วย"ไปนั่งชมวิวด้านนอกป่ะ เเสงจากดวงไฟก็สวยอากาศเย็นๆ อ๋อฉันรู้เเล้วด้านนอกมีสระน้ำด้วยอะลืมเลย ไปนั่งเเช่เท้ากันเถอะ"ยัยเอวาพูดขึ้น พร้อมเดินนำพวกฉันไปมันน่าสนใจดีนะได้ผ่อนคลายด้วยอ่ะบริเวณสระน้ำสะอาดมากน่าเล่นจัง ไม่คิดว่าพี่เเวมไพร์จะมีทุกอย่างเเค่อายุ22ปีเองง่ะ กลับมามองที่ฉันสิไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เเล้วอย่างนี้พ่อกับเเม่พี่เเวมไพร์จะรังเกียจฉันไหมนะ..."เป็นไงบ้างกับชีวิตที่มีเเฟน

ผมตื่นขึ้นกลับไม่พบร่างของน่ารักที่นอนอยู่ข้างกายผม ผมตกใจสะดุ้งตื่น เธอไปไหนกัน.. ผมคว้าโทรศัพท์เปิดหน้าจอดูเป็นเวลา11.43นาที ใกล้จะเที่ยงเเล้วเหรอวะผมเลิกผ้าห่มออกจากตัวเเล้วลุกออกจากเตียง หยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป หลังจากที่ชำระร่างกายเสร็จเเล้วผมก็เดินจากห้องไปเพื่อตามหาน่ารัก"ตื่นเเล้วเหรอมึง เมื่อคืนจัดหนักอ่ะดิ""เสือก!"ผมที่เดินออกมาเจอไอ้วายุนั่งคุยกับไอ้นิโคร ทันทีที่ผมนั่งลงเเต่ก้นยังไม่ถึงโซฟาเลยด้วยซ้ำ ไอ้วายุก็พูดกวนบาทาเบื้องล่างล่ะ ยิ่งตามหาเมียไม่เจออยู่เพราะยังไม่เห็นน่ารักเลยรวมถึงเพื่อนของเธอด้วย"หึ!มึงเลี้ยงหมาไว้ในปากรึไง..''ไอ้นิโครพูดได้สะใจผมจริงๆ หึๆ ผมกระตุกยิ้มมุมปากอย่างสะใจนิดๆ "เออ!หมาที่กูเลี้ยงเนี่ยเเหละเอาไว้ด่าพวกมึง!"ผมยักไหล่อย่างไม่เเคร์คำพูดของมัน ส่วนไอ้นิโครก็ดูนิ่งเฉยไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดของไอ้วายุ"มึงเห็นน่ารักไหม.."ผมหันหน้าไปถามไอ้นิโคร มันมองหน้าผมเเล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง"ไปซื้อขนมกับเพทายเเละน้องเอวา เดี๋ยวก็มา"ผมพยักใบหน้าอย่างเข้าใจ ต่อให้ถามไอ้วายุมันคงไม่มีอารมณ์จะตอบผมหรอกนะ มีเเต่จะด่าใส่หึ!"เมื่อคืนน้องเพทายเป

ณ มหาลัยทำไมเวลาอันเเสนสุขถึงผ่านไปเร็วนักล่ะ ปิดเทมอ หายใจยังไม่ทั่วท้องเลย เปิดเรียนอีกล่ะนี้ก็เปิดเรียนมาหลายวันเเล้วด้วย เซ็งอ่าาา วันนี้ฉันมาพร้อมกับพี่เเวมไพร์ ก็เเยกย้ายกันไปเข้าเรียนฉันเดินคอตกมาหายัยเอวากับยัยเพทายที่จุดนัดพบเป็นประจำ อันที่จริงฉันกับพี่เเวมไพร์คบกันไม่ค่อยจะมีใครรู้หรอกนะเพราะช่วงนี้พี่เเวมไพร์ไม่ค่อยจะว่างเลยอ่ะ เพราะเขาต้องทำโปรเจกต์จบเเถมต้องเข้าผับดูความเรียบร้อยอีก ได้เจอกันก็ตอนฉันนอนหลับไปเเล้วด้วยอะงื้อ...บางคืนรู้ไหมฉันโดนอะไร ก็โดนเขาลับหลับฉัน บางครั้งตกใจเเทบตายนึกว่าโจรเข้ามาปล้ำฉันเห้อ!"เป็นไรย้ะ! เดินมาหน้าบูดเชียว"ยัยเอวาที่เห็นฉันทำหน้าไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด จะให้ฉันยิ้มเเป๋นหรือไงกันล่ะ"ก็พี่เเวมไพร์ไม่ค่อยมีเวลาว่างอยู่กับฉันนะสิ""จริง..พี่วายุก็เหมือนกันเลยนี่ฉันเหงามากๆเลยอ่ะ"ยัยเอวาก็ไม่ต่างอะไรจากฉันเลยสินะฉันกวาดเรียวตาไปมองยัยเพทายที่มีสีหน้าผิดไปจากคนอื่น ดูเหมือนมันเฉยๆมาก"เเล้วเเกล่ะยัยเพทายสามีไม่อยู่ไม่เหงาไง?"ยัยเอวาถาม ยัยเพทายฉีกยิ้มนิดหน่อย"เเกก็รู้ว่าเขาไม่ได้ใส่ใจฉันตั้งเเต่เเรกอ่ะ เเล้วฉันจะสนใจเขาทำไมกัน อ

ผมที่เห็นใบหน้าหวานๆของน่ารักเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ผมนั้นมอบให้ ผมอุ้มร่างเพียวๆของเธอวางลงในอ่างจากุชชี่สุดหรูที่เปิดน้ำไว้เต็มอ่าง จากนั้นผมก็หย่นตัวลงไปตรงข้ามกับน่ารัก "รู้ไหมตอนนี้เธอโคตรเซ็กซ์ซี่เลยอื้มมม..."ผมพูดพลางก้มหน้าไปดูดนมหัวจุกสีชมพูที่ล่อตาล่อใจผมอย่างหนัก ผมดูดดึงอย่างเอาเเต่ใจยิ่งกว่าเด็กติดนมเเม่ซะอีก...เเต่นี่ผมติดนมเมียผมเองต่างหากล่ะครับ ผมสลับวนดูดเต้านมทั้งสองข้างอยู่เเบบนั้น พลางเอามือของผมทั้งสองข้างบีบป้อนนมอวบอิ่มเข้าปากอย่างหิวกระหาย"อ๊าส์...อื้อเสียวมากเลยค่ะพี่เเวมไพร์อื้อ.."น่ารักร้องครางพร้อมเอามือทั้งสองขยุ้มเส้นผมของผมอย่างเคลิ้มๆ "พร้อมเเล้วใช่ไหม..พี่จะสอดเเล้วนะอึก!!ซี๊ด!!!อ้ะนะน่ารัก!!อื้ออ..."รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น..ก็เเม่ตัวดีนะสิครับ เธอเอามือจับเเท่งเอ็นของผมที่เเข็งทื่อพร้อมสอดใส่อย่างเต็มที เธอรีบยัดเเท่งเอ็นร้อนๆเข้าไปในร่องฟิตของเธอทั้งๆที่อยู่ใต้ผิวน้ำก็เถอะ ผมตกใจร้องเสียงหลงนี่เธอจะทำให้ผมคลั่งตายหรือไงกัน ร่างของผมเเละเธอประกบเข้าหากันโดยที่เธอเป็นคนเริ่มเกมส์ก่อน พร้อมกระเเทกตัวลงมาไม่ยั่งเลยสักนิด มือทั้งสองข้างคล้องคอผม

นี่ผมโดนแม่กับเมียหลอกอย่างเนียนสุดๆเลย แสบทั้งคู่เลยตอนแรกผมบอกเลยว่าโกรธคุณแม่มากที่พูดแบบนั้น ต่อให้ท่านจะพูดให้ผมกับน่ารักเลิกกัน ยังไงผมก็ไม่มีวันทิ้งน่ารักแน่ๆ ต่อให้ผมไม่เหลืออะไรจริงๆผมก็พร้อมที่จะสร้างครอบครัวด้วยตัวของผมเอง... “คืนนี้นอนบ้านนะลูก พ่อก็ไม่อยู่ไปดูงานที่ต่างประเทศ แม่เหงาอ่ะส่วนห้องนอนแม่ให้แม่บ้านทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้วนะจ๊ะ’’ผมควรทิ้งให้ท่านนอนคนเดียวดีไม่ครับ ข้อหาปั่นหัวผมเนี่ย…น“นอนค่ะ…พี่แวมไพร์นอนที่นี่กันเถอะนะคะ’’น่ารักเดินมาเกาะแขนผมอย่างอ้อนๆ มองผมเเววตาปริบๆ“อย่าบอกนะ…ว่าทั้งหมดที่คุณแม่คิดแผนแบบนี้ขึ้นเพียงแค่เพราะคุณแม่เหงา?’’ผมเลิกคิ้วถามคุณแม่ที่ทำหน้าเลิ่กลั่ก ชัด!เลย“ก็แม่โทรหาให้ลูกมาหาแม่บ้าง ลูกก็ไม่มาสักทีอีกอย่างแม่อยากเห็นหน้าลูกสะใภ้มากเพราะในรูปถ่ายแม่เห็นจนเบื่อแล้ว เพราะตัวจริงน่ารักกว่าเยอะเลย’’“นี่แม่ให้ลูกน้องตามสืบน่ารัก?’’ผมเค้นถามคุณแม่อย่างจับผิด คิดไว้แล้วเชียวว่าคุณแม่ต้องให้ลูกน้องตามสืบน่ารักแน่ๆเลย“จ๊ะ^^’’คุณแม่พูดพร้อมฉีกยิ้มกว้าง ผมไม่พูดอะไรต่อแล้วก็เดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนของผมเอง ผมคิดแผนเอาคืนน่าร