Ang katahimikan ay katumbas ng pagsang-ayon.Umiiyak pa rin si Julliane habang nakayakap kay Ismael, ang lalaki naman ay hindi maiwasan na hindi mapamura.Kahinaan niya talaga ang pag-iyak ng kanyang asawa, kaya nga minsan gusto niyang suntukin ang sariling dibdib dahil hindi niya maiwasan na hindi masaktan.Nang mahimasmasan na si Julliane ay saka siya kumalas sa yakap kay Ismael, at saka pinunasan ang kanyang luha sa pisngi.Akma na siyang babangong pero mahigpit na hinawakan ni Ismael ang kanyang pulso, at nang makita ang kanyang katahimikan, naramdaman niyang wala na siyang magagawa sa kanya, kaya napaka-decadent nitong sinabi ang pangungusap na iyon, "Kalimutan na natin ito! Totoong hindi tayo bagay!"Walang kamalay-malay na itinaas ni Julliane ang kanyang mga mata para tingnan siya. Naisip na ba niya sa wakas?Nagising na ba ito sa katotohanan?Bigla siyang natuwa, ngunit bago niya ito mapalakpakan, hinila siya nito sa kanyang mga bisig. "Matagal mo nang hinihintay ang pangung
Terakhir Diperbarui : 2025-06-12 Baca selengkapnya