Tous les chapitres de : Chapitre 21 - Chapitre 30

ep20-แช่น้ำด้วยกันสิทั้งสองขับรถวนหาร้านขายยาทั่วท้องที่ ถิ่นแถวนี้หนึ่งนารายณ์เคยมาแค่ผ่านๆ ไม่รู้จะไปเจาะจงว่าตรงไหนมีร้านขายยา ต้องแวะสอบถามคนท้องที่จนวุ่นวายไปหมด ทำเอาเหนื่อยไม่น้อยก่อนไปรีสอร์ตที่จองห้องพักไว้หนึ่งนารายณ์สังเกตเห็นร้านเสื้อผ้าสตรีเขาอยากพานิวเคลียร์ไปซื้อ เพราะเธอมาด้วยชุดตัวเดียวและที่ห้องก็ไม่มีชุดแล้วที่สำคัญเขาอยากจะหาเสื้อยืดและกางเกงไว้ให้เธอใส่ด้วย ความขาวนวลเนียนของเธอทำเธอสวยสะพรั่งจนเขารู้สึกหวงไปหมด อยากชุดแขนยาวขายาวไว้ให้ใส่"จอดรถทำไมคะพี่หนึ่ง" นิวเคลียร์สงสัย"ซื้อเสื้อผ้า เธอไม่มีชุดใส่นอน "ตอบนิวเคลียร์ไปแต่ในใจก็คิดว่าคืนนี้คงไม่ได้ใส่อยู่แล้ว แต่ก็ต้องเตรียมไว้ใส่ตอนเช้าเลือกซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็พากันเดินทางไปรีสอร์ตทันที เพราะตอนนี้ค่ำมืดแล้วเมื่อมาถึงรีสอร์ตที่จองไว้ก็พากันเข้าห้องทันที วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้วห้องพักแห่งนี้มีลักษณะเหมือนบ้านหลังน้อยยกสูงมีกำแพงกระจกเป็นบางส่วน พอเดินเข้ามาข้างในจึงเห็นเตียงนอนกว้าง ที่นอนนุ่มมากๆนิวเคลียร์กระโจนเข้าใส่เตียงนุ่มทันที เธอนอนยืดแขนยืดขาปล่อยน้ำหนักทั้งหมดไปที่เตียงนุ่ม วันนี้มีกิจกรรม

ep22-ควรทำใจหลังจากวันนั้นที่ได้ใช้เวลาร่วมกัน หนึ่งนารายณ์เปิดใจให้นิวเคลียร์มากขึ้น แต่กำแพงที่เขาเคยสร้างขึ้นก็ยังคงอยู่สำหรับนิวเคลียร์แล้วสิ่งที่ได้รับจากหนึ่งนารายณ์ ทำเธอสุขใจเหลือล้นแล้ว"ข้าวต้มกุ้งร้อนๆ มาแล้วค่า"ช่วงนี้หนึ่งนารายณ์เจริญอาหาร มีคนทำของโปรดให้กินทุกเช้านอกจากข้าวต้มกุ้งของโปรดแล้ว ยังเป็นข้าวต้มกุ้งที่ถูกปากเขาที่สุดด้วย"มาเลยครับพี่รออยู่"เสียงทุ้มอ่อนโยนของหนึ่งนารายณ์ขานตอบรับนิวเคลียร์ ที่ทุกเช้าเธอต้องทำอาหารเช้าให้เขากินก่อนไปมหาวิทยาลัยทุกวันทั้งสองคนอยู่ที่นี้ด้วยกันได้เดือนกว่าแล้ว ตั้งแต่นิวเคลียร์หายป่วยคราวนั้นเธอก็ไม่ได้อยู่เฉย ช่วยงานหนึ่งนารายณ์ตลอด งานที่ผับมีเยอะมาก แต่ที่เขาให้เธอช่วยคือดูแลบัญชีร้านช่วยเขา ยิ่งทำให้ทั้งสองสนิทกันมากขึ้นแต่ทั้งหมดที่ว่ามา มีแค่สองคนที่รู้กันเพราะเมื่อถึงเวลาผับเปิดพนักงานเริ่มเข้าร้าน สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เขาและเธอต่างเงียบใส่กัน ไม่พูดไม่จากันถ้าไม่จำเป็น และสิ่งนี้เองที่ทำให้นิวเคลียร์อึดอัดมากเพราะนอกจากไม่ได้พูดคุยกันดีๆ แล้วหนึ่งนารายณ์ยังตำหนินิวเคลียร์ต่อหน้า คนอื่นๆ ให้เธอได้อายอยู่บ่อยครั้ง

ep24-ช่วยงานวันต่อมาวันนี้มีลูกค้าสำคัญมาจัดงานวันเกิดที่ผับ ทางผับรับงานไว้แบบกะทันหัน ทำให้ทีมจัดหาพนักงานเสิร์ฟไม่ครบ ราเชนต้องวิ่งวุ่นจัดการเรื่องนี้ เพราะเป็นคำสั่งตรงจากเจ้านายของเขาวันเกิดไม่ใช่ของใครที่ไหน แสงดาวนั่นเอง หนึ่งนารายณ์ รับจัดงานให้แสงดาว เขาเกือบลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเกิดของแสงเดือนคนรักของเขาที่ตายจากกันไปเมื่อหลายปีก่อนแต่แสงดาวกลับมาทำให้เขาคิดถึงแสงเดือนอีกครั้ง การได้เห็นแสงดาวก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนแสงเดือนยังมีชีวิตอยู่เธอทำให้เขาคลายความทุกข์ใจที่ยังฝั่งแน่นอยู่ในอก เหตุการณ์วันนั้นถ้าเขารู้ว่าเป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้อยู่กับคนที่เขารัก เขาจะไม่ปล่อยให้เธอขับรถกลับเองเป็นอันขาดแต่เรื่องราวเหล่านั้นเขากลับไปแก้ไขไม่ได้ การได้พบเจอกันกับแสงดาวครั้งนี้ทำให้เขาอยากจะชดเชยความผิดพลาดที่เคยทำกับแสงเดือนโดยการตามใจแสงดาวเป็นการไถ่โทษแสงเดือนผู้ล่วงลับไปแล้วหนึ่งนารายณ์คิดแบบนั้นการเป็นคนที่เวลาดีก็ดีแสนดีของหนึ่งนารายณ์ทำให้ใครที่พบเจอก็คิดว่าเขานั้น เห็นแสงดาวเป็นคนพิเศษและแน่นอนว่าไม่มีใครว่าอะไรหนึ่งนารายณ์ครองตัวเป็นโสดมานานมากพอแล้วที่ผ่านมาเขาคอ

ep26-เข้าใจผิดนิวเคลียร์ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วเธอก็หันหลังเตรียมตัวเดินกลับไปที่ห้องแต่มือหนาของหนึ่งนารายณ์คว้าไว้ได้ทัน“ไปกับพี่ก่อน”นิวเคลียร์ทำท่าเบื่อหน่าย เธอไม่อยากจะยุ่งเกี่ยว เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์จะห้ามปรามเขาอยู่แล้วช่วงหลังมานี้เธอรู้สึกใจแป๋วทุกครั้งเวลาเห็นเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ใกล้ตัว และแน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าอาการที่เธอเป็นนั้นเป็นเพราะอะไรหัวใจของเธอมันไม่รักดี รู้อยู่แก่ใจว่าเขาให้เธออยู่ในสถานะเด็กเลี้ยงแต่เธอดันมอบหัวใจให้เขาอย่างง่ายดายเธอจึงไม่อยากจะไปด้วยแต่หนึ่งนารายณ์ก็ไม่ยอมปล่อยมือเธอเธอจำยอมที่จะต้องเดินตามเขาไป เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของหนึ่งนารายณ์ นิวเคลียร์ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของหนึ่งนารายณ์แสงดาวไม่ยอมปล่อยมือเขาเสียทีจนเขาต้องบอกเธอดาวครับพี่ขอไปเอาของก่อนครับ”ได้ยินแบบนั้นเธอจึงยอมปล่อยเมื่อเป็นอิสระหนึ่งนารายณ์จึงยื่นมือเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงาน แล้วหยิบถุงที่มีโทรศัพท์เครื่องหรูอยู่ในนั้นวางบนโต๊ะ“ของเธอนิวเคลียร์”พูดจบเขายื่นกล่องโทรศัพท์ให้นิวเคลียร์ นิวเคลียร์ยิ้มให้“ขอบคุณค่ะ”ยกมือไหว้และรับ กล่องโทรศัพท์ไปไว้ในมือของตัว

ep28-เธอต้องรับผิดชอบ 18+เช้าวันใหม่ความเร่าร้อนของเมื่อคืนจบลงเมื่อตอนใกล้รุ่งสาง สองร่างเปล่าเปลือยนอนกอดกันกลม ใต้ผ้าห่มอุ่นความสัมพันธ์ที่เกินเลยนับวันยิ่งถลำลึก ทุกอย่างซึมซับเข้าสู่ก้นบึ้งโดยที่ไม่มีใครได้เอะใจ แสงส่องสอดแทรกแจ้งเตือนให้รู้ว่าเวลานี้เข้าสู่เช้าวันใหม่แล้วนิวเคลียร์ค่อยๆ ปรือตาและหรี่สายตาปรับระดับการรับแสง ด้วยสายตาเพิ่งได้รับการพักผ่อนทำให้รู้สึกระคายเคืองไม่น้อยเมื่อถึงเวลาต้องลืมตาใชัชีวิตประจำวัน"อึก อื้อ~"ร่างกายเริ่มขยับเขยื้อนเพื่อบิดคลายความเมื่อยล้า แต่ก็รู้สึกเหมือนมีของหนักทาบทับอยู่ตรงเอวบางของเธอ ทำให้รู้สึกอึดอัดไปหมดเมื่อสติเริ่มเข้าที่ สมองเริ่มประมวลภาพความทรงจำก็พอเดาได้ว่าอะไรที่ทับอยู่ เธอจึงค่อยๆ หันหน้าเข้าหาคนตัวโตที่ยังหลับตาพริมอย่างสบายใจก็ใช่สิเข้านอนต่อได้ตามสบายแต่เธอนี่สิ ต้องรีบลุกอาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัยมือเรียวเล็กพยายามยกลำแขนแกร่งออกจากตัวเอง เพราะจะลุกไปอาบน้ำแล้วแต่ไม่รู้ว่าเพราะแรงเธอมันน้อยเกินไปหรือเพราะลำแขนนั้นหนักเกินไปสำหรับเธอทำให้เธอออกแรงเท่าไรก็ไม่สามารถยกออกจากตัวได้สักทีจนต้องเอะใจหรือเพราะเจ้าของลำแ