All Chapters of รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์: Chapter 31 - Chapter 38

ครืน!! ครืน!! ครืน!!ในห้องเรียนที่ทุกคนกำลังนั่งฟังอาจารย์สอนกันอยู่อย่างใจจดใจจ่อ อยู่ๆ เสียงข้อความของโทรศัพท์เครื่องหรูก็ดังติดๆ กันไม่หยุด มือหนาค่อยๆ กดเปิดดูข้อความที่มีคนส่งมา ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อได้อ่านข้อความ มันต้องอย่างนี้สิถึงจะสมกับที่เขาเลือกมาจริงๆ หึหึ เย็นนี้เจอกันแน่แม่เหยื่อตัวแสบบบ!!ห้องสมุด“รู้แล้ว…กำลังหาอยู่…อืมม พรุ่งนี้เจอกัน”เสียงของน้ำอุ่นพูดตอบโต้กับเพื่อนในสาย วันนี้หญิงสาวรับหน้าที่มาหาหนังสือที่ต้องใช้ในการทำรายงานเพียงคนเดียว เพราะเพื่อนคนอื่นๆ บอกว่าติดธุระต้องรีบกลับห้องกันก่อน เธอเลยต้องมาเดินหาหนังสือที่ห้องสมุดนี้คนเดียวนั้นเองร่างบางไล่เดินดูหนังสือไปทีละชั้นทีละชั้นอย่างช้า เพราะตอนนี้ยังไม่เย็นมากสักเท่าไหร่ หญิงสาวยังมีเวลาในการหาหนังสืออีกเยอะ สายตาคู่สวยมองจ้องหนังสือทีละเล่มอย่างสนใจ ปกติน้ำอุ่นก็ชอบอ่านหนังสืออยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเธอเลยคิดว่าจะหาหนังสือเพิ่มอีกสักเล่มสองเล่มเอาไว้ไปอ่านเล่นช่วงวันหยุดสักหน่อยแต่อยู่ๆ น้ำอุ่นก็รู้สึกเหมือนว่ามีใครบางคนมายืนข้างหลังของตัวเอง ร่างบางกำลังจะหันหลังไปดูแต่แล้วก็ต้องหยุ

ในรถหรูที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำไปทั่วทั้งคันรถ มีสองร่างกำลังนั่งบดเบียดกันอยู่ที่นั่งข้างคนขับอย่างแนบชิด หลังจากที่กายอุ้มน้ำอุ่นขึ้นมาบนรถได้ ชายหนุ่มก็กลายร่างเป็นเสือร้ายเข้ามากัดกินแม่เหยื่อตัวน้อยของตัวเองทันที ร่างหนาโยกขยับสะโพกสอดแท่งเนื้อร้ายกระแทกเข้าออกร่างบางอย่างเต็มแรง จนเบาะรถขยับไปตามจังหวะกระแทกของเขาไปด้วย ตอนแรกชายหนุ่มคิดว่าคอยพากลับไปจักการที่ห้องทีเดียว แต่คนตัวเล็กฤทธิ์เยอะมากเกินไป เขาเลยจำเป็นต้องสั่งสอนสักสองสามยกก่อนกลับซะหน่อย“อ๊ะ!..จะ!…เจ็บ…อ้า า ๆ !!.. อ๊ะ ะ!!” เสียงสั่นพร่าร้องท้วงขึ้นอย่างสุดจะทน เมื่อเธอรู้สึกเจ็บและทรมานมากเหลือเกิน ฝ่ามือเล็กๆ ทั้งพยายามผลักดันและทุบตีคนเอาแต่ใจไปมาไม่หยุดน้ำอุ่นพยายามต่อต้านชายหนุ่มตรงหน้าอยากสุดชีวิต แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเธอเลยสักนิด แถมยังยกมือหนาขึ้นมาจับขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นสูง แล้วเร่งจังหวะกระแทกเข้ามาในตัวของเธอให้เร็วขึ้นและลึกขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ จนตอนนี้น้ำอุ่นรู้สึกเจ็บและจุกแน่นที่หน้าท้องไปหมด“อืออ…อือออ!!” เสียงทุ้มร้องครางออกมาดังกระหึ่มอย่างชอบใจ ริมฝีหนาวนเวียนดูดกัดอยู่แถวเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้า

หลังจากที่ทั้งสองทานต้มมาม่ากันจนอิ่มแล้ว น้ำอุ่นก็จัดการหายาคุมฉุกเฉินกับยาลดไข้มาทาน โดยไม่สนใจคนหน้ามึนที่ยังไม่ยอมไปไหน ร่างสูงนั่งมองคนตัวเล็กที่กำลังจะเดินเข้าห้องนอนของตัวเองอีกครั้ง เท้าหนารีบเดินไปขวางหน้าประตูห้องเอาไว้ ชายหนุ่มยังมีเรื่องที่จะต้องพูดคุยกับเธออีกตั้งหลายเรื่อง“น้ำอุ่นอยู่คุยกับพี่ก่อนได้ไหม” มือหนารีบจับแขนเล็กของคนตรงหน้าเอาไว้แน่น เขาไม่ยอมให้เธอหนีเข้าไปนอนตอนนี้ได้หรอก“แต่น้ำอุ่นไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่ ปล่อยค่ะ” น้ำอุ่นพูดกับชายหนุ่มออกไปเสียงแข็ง มือเล็กก็พยายามแกะมือหนาออกจากแขนของตัวเองไปด้วย เขาจะอะไรกับเธอนักหนานะ“แต่พี่มี…แล้วก็มีเยอะด้วย” กายไม่ยอมปล่อยตามที่น้ำอุ่นบอก ก็เป็นสักอย่างนี้ทุกที พอเขาจะขอคุยอะไรด้วยหน่อย ก็ชอบทำเป็นไม่สนใจจะเดินหนีเขาซะลูกเดียว“ว้าย!!…นี่พี่จะทำบ้าอะไรเนี่ยย!” น้ำอุ่นกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ๆ ร่างกายของเธอก็ลอยขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของคนตัวโต นี่เขาคิดจะทำบ้าอะไรของเขาอีกเนี่ยยยกายอุ้มคนที่เอาแต่โวยวายทุบตีเขาไม่หยุดเดินกลับมานั่งที่โซฟา โดยให้ร่างบางนั่งทับบนตักของตัวเองแล้ว ใช้แขนทั้งสองข้างกอดร

ในท้องถนนในยามเช้าที่ทุกคนต่างพากันออกจากบ้าน ขับรถไปทำงานหรือไม่ก็ไปเรียนหนังสือกัน รถหรูจอดติดไฟแดงอยู่กลางถนนนานนับหลายนาที ภายในรถที่มีสองร่างนั่งเงียบไร้เสียงพูดคุย น้ำอุ่นนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ข้างคนขับ ไม่สนใจที่จะมองหรือพูดคุยกับชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เลยสักนิด เพราะหญิงสาวยังโกรธเคืองชายหนุ่มเรื่องเมื่อคืนอยู่“น้ำอุ่นยังโกรธพี่เรื่องเมื่อคืนอยู่อีกเหรอครับ” กายหันไปพูดถามคนข้างๆ ที่เอาแต่กดเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่อย่างไม่สนใจ เพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาหญิงสาวยังไม่ยอมพูดกับเขาสักคำเลย ชายหนุ่มก็พอจะรู้ตัวอยู่บ้างว่าคนตัวเล็กคงจะยังโกรธตัวเองเรื่องเมื่อคืนอยู่แน่ๆ“แล้วมันสมควรที่จะโกรธไหมล่ะ” ใบหน้าสวยส่งสายตาไม่พอใจให้คนข้างๆ ด้วยความโกรธเคือง เมื่อคืนชายหนุ่มเอาแต่ใจมาก เธอบอกให้เขาหยุดก็ไม่ยอมหยุด ดื้อรั้นจับเธอกินจนดึกเหมือนเดิมมันน่าโกรธไหมล่ะ“แหะๆ พี่ขอโทษ ก็มันควบคุมตัวเองไม่ได้นี่นา” กายหัวเราะแห้งๆ ออกมา เมื่อถูกคนตัวเล็กคาดโทษ ก็คนมันยังกินไม่อิ่มนี่นาจะให้หยุดได้อย่างไงจริงไหม“มีแฟนกับเขาทั้งทีก็มีแฟนหื่นซะได้ เลิกตอนนี้ทันไหมเนี่ย” เสียงหวานพูดบ่นพึมพำออกมาอย่า