“เหนื่อยมั๊ยวันนี้?” ชัชชัยถามอรกชภายในห้องส่วนตัวของเธอ หลังจากครูสอนพิเศษเป็นผู้หญิงกลับไปแล้ว เขาจึงขอใช้เวลาช่วงนี้อยู่กับอรกชตามลำพัง ระหว่างที่ดึงร่างเล็กบาง หน้าตาสละสลวยเข้ามาสวมกอด“เหนื่อยค่ะ ปวดหัวด้วย” อรกชตอบสุภาพ พลางแนบแก้มนิ่มเข้าหากายพ่อเลี้ยง เธอรู้สึกอบอุ่น และผ่อนคลาย กลิ่นตัวเขาก็หอม สุขใจที่ได้อยู่กับคนที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย“กอดพ่อไว้นะ ถ้ามันทำให้หายเหนื่อย” เขากล่าวน้ำเสียงนวลนุ่ม โอบกอดลูกเลี้ยงเอาไว้ในอ้อมแขน รัดกายเธอแนบแน่นไปเรื่อยๆ เสียเด็กสาวรู้สึกกระชับกับเรือนร่างของพ่อเลี้ยง“พ่อขา... ทำไมมือพ่อต้องล้วงเข้าไปในกระโปรงหนูคะ?” อรกชรู้สึกแปลกๆ ราวกับมีมือหนาร้อนๆ กำลังลูบอยู่ที่ต้นขาและเลื้อยเข้าไปใต้กระโปรงของเธอ“พ่อจะกอดหนู และจับเอาไว้แน่นๆ ไม่ให้หลุดมือไง” ชัชชัยปลอบใจน้ำเสียงอ่อนโยน ลมหายใจของเขาค่อยๆ แรงขึ้น อรกชได้ยินเสียงหัวใจเขาเต้นค่อนข้างดัง และเร็วเรื่อยๆ“หนูรู้สึกแปลกๆ และก็...ดี...ด้วย” น้ำเสียงเธอขาดห้วงไป เมื่อรู้สึกว่า เรียวนิ้วมือหนาค่อยๆ ลูบและถูกับร่องกลีบเส้นตรงที่กำลังบวมอยู่ใต้กางเกงใน สองแขนบางยังคงกอดร่างหนาใหญ่ไว้แน่น และแขน
Terakhir Diperbarui : 2025-06-05 Baca selengkapnya