หลังจากเรียนจบอ้อกับต้นก็ไม่ได้พบกับโมและปิงอีกเลย แต่ก็ยังมีการติดต่อกันตลอด แถมยังเล่าประสบการณ์ต่าง ๆ ที่อ้อกับต้นได้ลองรสชาติใหม่ ๆ ให้เพื่อนทั้งสองฟัง จนในที่สุดทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่เคลียร์ตัวเองให้ว่าง เพื่อเดินทางมาเติมเต็มในสิ่งที่ขาดไปทั้งหมดนัดกันในร้านอาหารที่มีมุมส่วนตัวให้ได้คุยในเรื่องที่ไม่อยากให้คนอื่นหันมามองหรือได้ยิน“ต้นกับอ้อนี่สุดยอดเลยอ่ะ เรากับโมนี่ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่มีเรื่องแบบนี้เลย บอกตรง ๆ ไม่กล้าอ่ะ ถึงจะต้องการแค่ไหนก็เถอะ ที่บินมานี่ก็เพราะมันเก็บเอาไว้ไม่ไหวแล้ว ” ปิงพูดขึ้น“แหม ปิง พูดซะเราดูแย่ไปเลย” อ้อพ้อ“ป่าว ๆ อย่าเข้าใจผิดสิอ้อ โมเองก็ต้องการเหมือนกัน จริงมั้ยโม”“ไม่รู้ไม่ชี้” โมแกล้งไม่เออออกับปิง ทั้ง ๆ ที่ใจจริงก็ปรารถนาในสิ่งเดียวกัน “ว่าแต่จะพักก่อนมั้ย เราหาที่พักไว้ให้แล้ว หรือว่า....” ต้นโยนหินถามทาง“โห ต้น ถ้าพ้นคืนนี้ไปมีหวังอกแตกตาย ฮ่าๆๆๆ” ปิงบอกถึงความต้องการ แม้จะดูติดตลกแต่ก็ชัดเจนในความรู้สึก “อืม ถ้างั้นก็แผนสอง” “ว่าแต่จะเริ่มยังไงดี เราอยู่ได้ 3 วัน นะคิดโปรแกรมให้หน่อยละกันในฐานะเจ้าบ้าน”“ตกลงนี่จะสรุปกันเองเลยใช่ป่าว
Terakhir Diperbarui : 2025-06-30
Masuk
