"แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะพลอย ตอนนี้พ่อของเธออาการดีขึ้นมาก เพราะคุณหมอบอกว่าพรุ่งนี้ คงย้ายออกจากห้องไอซียูได้แล้ว พอดีเราเพิ่งโทรถามคุณหมอมา เมื่อสักครู่นี่เองสบายใจได้" "ขอบใจนะเห็นที่ส่งข่าว เราเป็นลูกที่แย่จริงๆ พรุ่งนี้เช้าหินมารับเราได้ไหม ประมาณแปดโมงเช้าก็ได้ เดี๋ยวเราจะส่งโลเคชันไปให้ เราจะรออยู่หน้าบ้านนะ" พลอยชมพูตัดสินใจที่จะให้หินมารับ เพราะเธอคิดว่าช่วงเวลานั้นเอเดนคงออกจากบ้านไปแล้ว "ได้สิไว้เจอกันพรุ่งนี้ เดี๋ยวเราจะแวะไปรับนะ" "อื้ม ขอบใจนะ" "ไม่เป็นไรหรอกก็เราเป็นเพื่อนกันนี่นา ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนนะพอดีว่าเรานัดกับเพื่อนเอาไว้จะออกไปดื่มกันสักหน่อย""โอเค บ๊าย บาย แล้วเจอกัน" เมื่อพลอยชมพูวางสายจากหิน หญิงสาวด้วยทรุดตัวลงไปกองกับพื้น ก่อนที่จะร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาจนตัวโยน เธอไม่รู้ว่าเอเดนหายไปไหน ในเวลาที่อ่อนแอกลับไม่มีใครคอยป
Terakhir Diperbarui : 2025-07-02 Baca selengkapnya