All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 381 - Chapter 390

417 Chapters

บทที่ 381

ชั่ววินาทีที่เธอลุกขึ้นยืน บ่าพลันเมื่อยขบ สติก็พร่าเลือนอยู่บ้าง เธอนวดแขนพลางออกไปจากห้องทำงาน ไปรินน้ำให้ตัวเองที่ห้องครัวตามปกติ จากนั้นถึงได้เห็นว่าโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่นยังเปิดคาอยู่รินน้ำเสร็จ ดื่มไปได้ครึ่งหนึ่ง แล้วก็ไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟา ปล่อยสมองโล่ง นึกอะไรไม่ออกทั้งนั้นเสร็จธุระแล้ว เซ่าเยว่ก็จะมีช่วงเวลาที่ปล่อยตัวแน่นิ่ง ทำอย่างนั้นอยู่ราว ๆ สิบนาที พอรวบรวมเรี่ยวแรงได้แล้วก็ไปอาบน้ำนอน“เสร็จธุระแล้ว?”ขณะที่เซ่าเยว่กำลังปิดเปลือกตาผ่อนคลาย น้ำเสียงของชายหนุ่มพลันดังขึ้นมา เธอรีบลืมตาทันทีซางจื้อเหนียนเดินเข้ามาด้วยเส้นผมที่เปียกชื้น พร้อมกับสวมใส่ชุดนอนสีดำตัวโคร่งอ้อ ซางจื้อเหนียนย้ายมาอยู่ที่บ้านเธอแล้วนี่นะ บอสมาอยู่ในบ้านแล้วในบ้านของเธอมีผู้ชายตัวเป็น ๆ เพิ่มเข้ามาอีกคนหนึ่งแม้ว่าต่างคนต่างมีห้องและธุระที่ต้องทำเป็นของตัวเอง แต่ก็ยังแตกต่างจากการอยู่คนเดียวอยู่ดีเซ่าเยว่เก็บท่าทางเกียจคร้านของตัวเองโดยอัตโนมัติ เธอกลับมานั่งหลังตรง ถึงขั้นที่เปลี่ยนท่าทีในทันทีตามกลไกของร่างกายซางจื้อเหนียนขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นเธอเหนื่อยจนแทบไม่ไหวแล้ว แต่ย
Read more

บทที่ 382

อันที่จริงในระยะนี้ ซางจื้อเหนียนยังไม่ถึงกับจำเป็นต้องไปอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับเซ่าเยว่ ทว่าเขาอดใจรอที่จะย้ายเข้ามาอยู่ด้วยไม่ไหวนานแล้ว เพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิดกับเซ่าเยว่เพิ่มขึ้นอีกนิด ถึงขั้นที่หาความลำบากให้ตัวเองแท้ ๆ เลยด้วยซ้ำแต่เขาเต็มใจที่จะลำบากแม้ว่าร่างกายจะทุกข์ทรมาน ทว่าซางจื้อเหนียนนั้นยอมเอาน้ำเย็นราดหัวเพื่อดับไฟกระทั่งเขาจัดการเรียบร้อยแล้ว เวลาก็ผ่านไปราว ๆ ครึ่งชั่วโมงได้จากนั้นซางจื้อเหนียนก็เป่าผมให้แห้งชุดเครื่องนอนทำจากผ้าไหมแท้สีดำล้วน โทนสีของทั้งห้องเป็นสีขาวเป็นสไตล์ที่ซางจื้อเหนียนชอบแม้ว่าขนาดของห้องนอนจะไม่ใหญ่นัก แต่ก็เพียงพอให้นอนได้แล้วต่อให้ขนาดเล็กกว่านี้ เขาก็จะย้ายเข้ามาอยู่ดีซางจื้อเหนียนเอนตัวอยู่บนเตียง มองฝ้าเพดาน ปิดไฟเรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางยามราตรีอันเงียบสงบ เขาได้ยินเพียงเสียงหัวใจกับเสียงลมหายใจของตัวเอง แล้วก็ค่อย ๆ สงบลงเมื่อหลับตาลง เตรียมตัวจะเข้าสู่ห้วงนิทรา ตอนที่ใกล้จะหลับนั้น เสียงความเคลื่อนไว้จากด้านนอกดังเข้ามา ซางจื้อเหนียนสติแจ่มชัดขึ้นมาทันทีดูเวลาเล็กน้อย นี่มันตีหนึ่งแล้วห้องนอนหลักอยู่ถัดจากเขาไปนี่เ
Read more

บทที่ 383

แถมป้าจ้าวก็ไม่สงสัยเกินไปมากนักด้วยรู้จักซักถามแต่พองาม ในฐานะที่เป็นแม่บ้าน ไม่ควรมีความอยากรู้อยากเห็นเรื่องส่วนตัวของนายจ้างมากเกินจำเป็นนักเซ่าเยว่ไปรันข้อมูลต่ออยู่ที่ห้องทำงานตลอดช่วงเช้า แม้ว่าในบ้านจะมีซูเปอร์คอมพิวเตอร์เครื่องเล็กแล้วหนึ่งเครื่อง แต่กำลังในการประมวลผลก็ยังไม่พอ เลยคืบหน้าได้ช้า ไม่ได้ผลสรุปสักอย่าง การวิจัยจึงไม่สำเร็จเซ่าเยว่เตรียมตัวจะออกไปหาเฉิงเหยียนโย่วนี่เป็นสัญญาณลับระหว่างเพื่อน เพราะเฉิงเหยียนโย่วเองก็กำลังจะมาหาเธอพอดี “เพื่อนรัก ก็เรื่องคราวก่อนที่ฉันเล่าให้เธอฟังไง ประธานเซี่ยของเซี่ยซื่อกรุปนัดพวกเราไว้ จะไปหรือเปล่า?”“ได้สิ ฉันก็มีเรื่องจะไปหาเธอเหมือนกัน” หลังหย่าเป็นต้นมา พวกเธอแทบจะนัดเจอกันทุกอาทิตย์ เว้นเสียแต่ว่าเฉิงเหยียนโย่วจะไปดูงาน“งั้นไว้เจอกันที่งานศิษย์เก่าตอนกลางคืนแล้วกัน ก็สมาคมศิษย์เก่าของคณะวิทยาการคอมพิวเตอร์ของพวกเราไง เซี่ยซื่อกรุปน่ะเป็นพันธมิตร เซี่ยหลานเองก็ไปด้วย”เซ่าเยว่ “บังเอิญจัง”ตัวของเธอเองไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมหรอก เซี่ยอวิ๋นซูเพิ่งพูดถึงไปเอง แถมยังบอกว่าเอาบัตรเข้าร่วมงานให้เธอได้หนึ่งใบสมาคมศิษย์เก
Read more

บทที่ 384

ไต้อวิ๋นหานมองตามสายตาของเฉิงเหยียนโย่วไป แล้วก็เจอเข้ากับเซ่าเยว่ รูปร่างที่เห็นในแวบแรกนั้น ยังคงเหมือนกับนักศึกษาที่เคยเจอในแล็บครั้งนั้นอยู่เลย!แต่เขาก็จำได้อย่างรวดเร็ว “คุณคือ...แม่บ้านในบ้านของเจียงเฉินหาน?”เฉิงเหยียนโย่วเปลี่ยนสีหน้าทันทีเซ่าเยว่ห้ามเธอไว้ เหลือบตามองไต้อวิ๋นหานด้วยสายตาเรียบเฉย “แล้วยังไง สงสัยเหรอคะว่าทำไมถึงเห็นฉันอยู่ที่นี่?”ไต้อวิ๋นหานได้ยินน้ำเสียงราบเรียบของเซ่าเยว่แล้ว แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่ได้เผยท่าทีไม่พอใจอะไรออกมา แต่จู่ ๆ เขาก็อึดอัดขึ้นมาเสียอย่างนั้น เขาเป็นคนความจำดี เลยจำได้ แล้วก็เป็นเพราะเฉิงเหยียนโย่วรู้จัก เลยโพล่งออกไปต่อหน้าว่าเธอเป็นแม่บ้านโดยไม่ทันตั้งตัว ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามก็พลั้งปากไปแล้ว “ขอโทษ...” “ฉันชื่อเซ่าเยว่ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอ ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับเจียงเฉินหานทั้งสิ้น” เซ่าเยว่พูดเรียบ ๆ ว่า “ฉันยังเคยไปฟังวิชาของศาสตราจารย์ไต้ด้วยนะคะ”ไต้อวิ๋นหานประหลาดใจสุดขีด มองเซ่าเยว่ แล้วก็มองเฉิงเหยียนโย่ว “เธอเป็น...”เซ่าเยว่มีสีหน้าไร้อารมณ์ “ไม่ใช่ค่ะ”ไต้อวิ๋นหานชะงักไป ผิดหวังอยู่บ้างเขาเคยอ่านวิทยานิพัน
Read more

บทที่ 385

เซี่ยอวิ๋นซูยิ่งดูแคลนเซ่าเยว่ ถ้าคิดจะแข่งก็ควรแข่งกันอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา มัวแต่อ้อมค้อมอย่างกับว่าตัวเองปราศจากมลทิน ปอดแหกอะไร?ไต้อวิ๋นหานมองเซี่ยจ้าน แล้วออกมาไกล่เกลี่ย “มีเรื่องเข้าใจผิดกันหรือเปล่า? ไม่จำเป็นต้องโมโหเลยนี่”เซี่ยจ้าน “ใครโมโห? ก็แค่สะอิดสะเอียนที่ต้องเจอคนที่ไม่อยากเจอแค่นั้น!”เซี่ยหลานมีสีหน้าย่ำแย่ไม่น้อย เซี่ยจ้านถึงขั้นมองข้ามไปด้วยซ้ำ เขามองเซี่ยอวิ๋นซู “ไปด้วยกันไหม?” เขาไม่อยากอยู่ที่นี่เลยเซี่ยอวิ๋นซูไม่มีเหตุผลอะไรให้อยู่ต่อเป็นตอนนั้นเองที่ซือจินหวยลงจากรถแล้วเดินมาหาหลังจากเพิ่งจอดรถ “รุ่นพี่เซี่ย เสร็จธุระกันหรือยังครับ?”เซ่าเยว่จำซือจินหวยได้ เขาเป็นเพื่อนของเฉิงเหยียนโย่ว ศิษย์เก่าสาขาการเงิน นอกจากจะมีหน้าตาที่แยกไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชายแล้ว เซ่าเยว่ก็ไม่มีความประทับใจใด ๆ ต่อเขาเฉิงเหยียนโย่วไม่เคยรู้เรื่องฐานะของซือจินหวยเลย แต่รวมตัวอยู่กับเซี่ยอวิ๋นซูและเซี่ยจ้านได้ เธอเลยกากบาทตัวโต ๆ เอาไว้ในใจเดิมทีเป็นเพราะเขาหน้าสวยเหมือนกับผู้หญิง ถึงได้คบหาเป็นเพื่อน มาตอนนี้เธอมีแต่ความรู้สึกรังเกียจซือจินหวยเห็นเฉิงเหยียนโย่วแล้ว “
Read more

บทที่ 386

เซี่ยอวิ๋นซูพลันปลื้มปีติอยู่ในใจ แล้วก็โล่งใจได้ในทันที[นายเคยให้สร้อยคอดอกลิลลี่ฉัน งั้นก็เป็นกำไลข้อมือดอกลิลลี่แล้วกัน]เจียงเฉินหาน [ได้]เซี่ยอวิ๋นซู [อีกนานไหมกว่านายจะกลับ? ถึงตอนนั้นฉันจะได้ไปรับนาย]หลังจากส่งข้อความนี้ไปแล้ว เจียงเฉินหานก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรรถเคลื่อนตัวมาถึงผับแล้ว ทว่าเซี่ยอวิ๋นซูยังคงไม่ได้รับข้อความใด ๆแต่เซี่ยอวิ๋นซูก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เจียงเฉินหานจำได้ว่าต้องให้ของขวัญเธอ ก็มากพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าในใจเขามีเธออยู่เซี่ยอวิ๋นซูมั่นใจ เจียงเฉินหานไม่มีทางให้ของขวัญอะไรกับภรรยาเก่าคนนั้นแน่......หลังจากซือจินหวยและคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว ไต้อวิ๋นหานก็จากไปเช่นกันเมื่อครู่นี้เซี่ยจ้านเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อนจริง ไต้อวิ๋นหานทนดูไม่ได้อยู่บ้าง ถึงได้พูดออกไปคืนนี้เซี่ยจ้านยังพูดว่าต้องการร่วมมือกับเขา มาตอนนี้คงต้องคิดดูสักหน่อยแล้ว ถ้ามีตัวเลือกอื่น ไต้อวิ๋นหานก็อาจจะเลือกคนอื่นก็ได้ถ้าไม่มี ก็คงต้องทิ้งอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวไป......หลังไต้อวิ๋นหานจากไปแล้ว เซี่ยหลานก็มองเซ่าเยว่ “ฉันต้องขอโทษคุณแทนเซี่ยจ้านด้วย...”“หรือว่าถ้าเซี่ยจ้านไปฆ่
Read more

บทที่ 387

เซ่าเยว่ “งั้นความสัมพันธ์ก็ซับซ้อนอยู่นะ”แม้จะเป็นน้องชาย แต่ก็ต้องระวังตัวอยู่ตลอด“อย่างน้อยความสัมพันธ์ภายนอกของพวกเขาสองคนก็ดีน่ะนะ” เซี่ยหลานมองเซ่าเยว่เล็กน้อย “มีเปลือกกั้นบาง ๆ ที่ไม่อาจทำให้ขาดได้ เพราะหากขาดแล้ว มิตรภาพระหว่างพี่น้องคงไม่เหลือ”เซ่าเยว่เองก็มองเซี่ยหลาน แววตาของเธอล้ำลึกไม่น้อยเซี่ยหลาน “ครั้งก่อนประธานเฉิงบอกว่าคุณเองก็มีน้องชายอยู่คนหนึ่ง ความสัมพันธ์ของพวกคุณดีมากจริง ๆ ใช่ไหม?”“ดีค่ะ” เซ่าเยว่นึกถึงเซ่าสวินแล้วก็ต้องขมวดคิ้วด้วยไม่ชอบใจเล็กน้อย “ถึงจะน่ารำคาญ แต่ก็ดีมากจริง ๆ”เฉิงเหยียนโย่วตบบ่าเธอปุ ๆ “ลำบากเยว่ของฉันแล้ว อายุยังน้อยขนาดนี้แล้วยังต้องมาเลี้ยงลูกชายตัวโตอีก ไม่ง่ายเลย”เซ่าเยว่ “...ถ้าเซ่าสวินได้ยินเข้า ต้องชักสีหน้าใส่เธอแน่”“ชักสีหน้าใส่ก็ชักไปสิ ใครกลัวเขากัน?”“ดูแล้วพวกคุณสองพี่น้องนี่มีความสัมพันธ์กันดีมากจริง ๆ” เซี่ยหลานถอนหายใจออกมา “น่าอิจฉา”ทุกคนต่างเป็นคนฉลาด เฉิงเหยียนโย่วยิ้มพลางถาม “ประธานเซี่ยพูดเป็นนัยนะเนี่ย”เซี่ยหลานเปิดอก “ถ้าพ่อฉันเกษียณแล้ว ฉันก็จะกลายเป็นผู้กุมอำนาจของเซี่ยซื่อกรุป ไม่ยอมหลีกทางให
Read more

บทที่ 388

เซ่าเยว่ชะงักไปทันที แล้วกล่าวขอโทษกับเซี่ยหลานก่อนเล็กน้อย “รอฉันสักครู่นะคะ ครู่เดียวเท่านั้น”เซ่าเยว่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบข้อความ [คุณอยู่ที่บ้านแล้วเหรอ? ถ้าอยู่ที่บ้านก็ไม่ต้องมารับฉันหรอก][ผมอยู่ข้างนอก]เซ่าเยว่ยังไม่ทันตอบข้อความจากซางจื้อเหนียนก็เข้ามาอีกแล้ว [ที่อยู่ด้วย]เซ่าเยว่ส่งตำแหน่งที่อยู่ไป [ทางฉันน่าจะยังอยู่อีกราว ๆ หนึ่งชั่วโมง ไม่ต้องรีบมานะคะ][ได้]เซ่าเยว่กับซางจื้อเหนียนเป็นเพื่อนบ้านกัน ไม่มีความเคยชินที่จะต้องกลับบ้านด้วยกันเลยสักนิดเดียว แต่อาจเป็นเพราะอยู่ด้วยกันแล้ว การที่เขาจะมารับเธอนั้นก็คงจะไม่ได้คิดอะไร กลับจะคิดว่าเป็นเรื่องปกติเสียอีกวันนี้เซ่าเยว่ไม่ได้ขับรถออกมา ด้วยคิดว่าอาจจะมาดื่มกับเฉิงเหยียนโย่วสักแก้วที่เคยนัด ๆ กันเมื่อก่อนนั้น เซ่าเยว่ไม่ได้ดื่มเพราะต้องขับรถ ทั้งยังถูกเฉิงเหยียนโย่วจับมาพูดอยู่หลายครั้ง วันนี้เลยเตรียมตัวมาแล้วว่าอาจจะต้องดื่มสักสองสามแก้ว“ประธานเซี่ย ในสายตาของฉัน เซ่าเยว่เป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว ในเมื่อคุณคิดว่าเธอดี แค่เรื่องนี้ฉันก็บวกคะแนนให้คุณเยอะแล้ว”เฉิงเหยียนโย่วอาศัยจังหวะที่เซ่าเยว่กำลั
Read more

บทที่ 389

“การที่ฉันมาหาพวกคุณน่ะ ฉันคิดมาดีแล้ว ความสำเร็จจำเป็นต้องอาศัยโชคช่วย มีบ้างบางครั้งที่จำเป็นต้องเสี่ยงดูสักตั้ง ฉันบอกกับตัวฉันเองตรง ๆ ว่าการได้ร่วมมือกับพวกคุณ ฉันก็จะชนะพนันนั้น”เซี่ยหลานเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยพลังคนหนึ่ง เธอละเอียดรอบคอบ แต่ไม่ขาดความเข้มแข็ง“ถ้าเลือกแล้ว ผลลัพธ์ไม่ออกมาเป็นอย่างที่หวัง ฉันก็น้อมรับ ฉันต้องรับผิดชอบต่อการเลือกของตัวเองทั้งหมด เมื่อแพ้ก็ต้องยอมรับโดยไม่หวาดหวั่น” เซี่ยหลานมีดวงตาที่คมกริบและเชื่อมั่น “แต่ตอนนี้เพิ่งจะเป็นก้าวแรก ทุกอย่างกำลังอยู่ในช่วงสั่งสมพลังเตรียมพร้อมเพื่อเรื่องในวันข้างหน้า ฉันมักจะมองโลกในแง่ดีและกระตือรือร้น และจะก้าวผ่านทุกอย่างไปได้” เซ่าเยว่และเฉิงเหยียนโย่วรับรู้ได้ถึงความใจกว้าง ความเข้าใจตัวเองของเซี่ยหลาน และชื่นชมมันเป็นอย่างยิ่ง“ประธานเซี่ย” เฉิงเหยียนโย่วยิ้มพลางว่า “พรุ่งนี้ฉันจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อเอง เพื่อเป็นการต้อนรับคุณ ประธานเซี่ยต้องให้เกียรติมาด้วยนะ”เมื่อเซี่ยหลานรู้ว่ามีโอกาสสำเร็จสูง เธอจึงชูแก้วไวน์ขึ้น “ได้ค่ะ”เซ่าเยว่บอกระยะเวลาซางจื้อเหนียนไปแล้ว และมันยังมีเวลาอ
Read more

บทที่ 390

การทุ่มเทกับการพัฒนานั้นเป็นงานที่สิ้นเปลืองทั้งเวลาและกำลัง เฉิงเหยียนโย่วเข้าใจดี “เธอเคยคุยเรื่องนี้กับซางจื้อเหนียนหรือเปล่า?”“ยังเลย” เซ่าเยว่เองก็เพิ่งจะตัดสินใจได้หลังหย่า หลังเธอถูกมารดาของเจียงเฉินหานด่าทออ้อม ๆ คืนนั้นเลยส่งเรซูเม่เสียเลย ตอนที่เข้าเอสกรุปนั้น เซ่าเยว่ไม่รู้ว่าประธานก็คือซางจื้อเหนียนเซ่าเยว่นึกถึงไช่อิ๋งผู้เป็นแม่ของเจียงเฉินหาน ทั้งเย็นชา ไม่ยี่หระ ไม่เคยมีสีหน้าดี ๆ ให้ใครทั้งสิ้น เจียงเฉินหานไม่สนิทกับเจ้าตัวเลยสักนิด นอกจากจะจำเป็นต้องไปพบหน้าแล้ว ก็แทบไม่มีการไปมาหาสู่กันเลย“เซ่าเยว่ จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกว่าเธอกับซางจื้อเหนียนนี่ก็สมพงศ์กันไม่น้อยนะ” เฉิงเหยียนโย่วว่า “ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องไปเป็นเลขาที่บริษัทเขาทำไม แถมงานก็สบาย ๆ ด้วย”“อาจจะนะ” เซ่าเยว่ย้อนนึกดูแล้วถึงได้รู้สึกใจหาย “คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าฉันจะอยู่ในเอสกรุปมาสามปีแล้ว”เธอว่า “หลายปีที่แต่งงาน ฉันมีชีวิตผ่านมาได้ไม่ค่อยดีจริง ๆ ทุกครั้งที่ไปบริษัท ฉันก็จะได้พักหายใจ มันทำให้ฉันผ่อนคลายได้สักหน่อย ดูท่าว่างานนี้จะช่วยเยียวยาฉันได้มากจริง ๆ”ในระหว่างชีวิตแต่งงานที่ไร้ความรัก เซ่าเย
Read more
PREV
1
...
373839404142
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status