"พี่น่าจะบอกฉันก่อนว่าจะมา...!!!"จางเจี๋ย เอ่ยเป็นประโยคแรกเมื่อเขาผลักประตูห้องทำงานของตัวเองเข้าไปแล้วพบชายร่างสูงในชุดสูทสีเทาเข้มกำลังยืนมองออกไปนอกหน้าต่างกระจกบานใหญ่เพิ่งมีคนโทรไปปลุกจางเจี๋ยเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนนี้เองว่าญาติผู้พี่ของเขามาถึงกรุงเทพฯ แล้ว และอยู่ที่โรงแรมแล้วด้วย จางเจี๋ยที่กำลังงัวเงียแทบจะสร่างเมาในพริบตา เขาผลักร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวคู่ขาออกไปแล้วรีบกระโจนอาบน้ำล้างหน้าแต่งตัวเพื่อลงมาที่ห้อง "ท่านประธาน" ทันทีบัดนี้ หยางหลงเหวิน ลูกพี่ลูกน้องก็ยืนอยู่ตรงนั้น อีกฝ่ายหันกลับมา สีหน้าเย็นชาเรียบเฉย มีเพียงคิ้วเข้มที่ยกขึ้นเล็กน้อย"เอ่อ...ถ้าฉันรู้ว่าพี่จะมา จะได้เตรียมตัวต้อนรับให้ดีกว่านี้" จางเจี๋ยบอกเก้อๆ"นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่บอกนายก่อน เพราะนายจะได้ไม่มีเวลาเก็บกวาดอะไรก็ตามที่ไม่อยากให้ฉันเห็น""แหม อะไรกันพี่ พูดอะไรอย่างนั้น"จางเจี๋ยหัวเราะแหยๆ ยกมือปาดเหงื่อทั้งที่หน้าผากยังแห้ง"พี่ไม่ไว้ใจฉันใช่ไหม ถึงได้มาหากันปุบปับแบบนี้...ฉันไม่คิดเลยนะว่าพี่จะยอมมา คุณตาสั่งให้พี่กลับมากรุงเทพฯ ตั้งหลายครั้งแต่พี่ก็ปฏิเสธทุกครั้ง""ครั้งนี้ฉันก็ไม่อยาก
Last Updated : 2025-08-17 Read more