All Chapters of คลั่งรักแฟนรีเทิร์น: Chapter 1 - Chapter 5

5 Chapters

ตอนที่ 1 โลกนี้ไม่มีอะไรบังเอิญขนาดนั้นหรอก

"พี่น่าจะบอกฉันก่อนว่าจะมา...!!!"จางเจี๋ย เอ่ยเป็นประโยคแรกเมื่อเขาผลักประตูห้องทำงานของตัวเองเข้าไปแล้วพบชายร่างสูงในชุดสูทสีเทาเข้มกำลังยืนมองออกไปนอกหน้าต่างกระจกบานใหญ่เพิ่งมีคนโทรไปปลุกจางเจี๋ยเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนนี้เองว่าญาติผู้พี่ของเขามาถึงกรุงเทพฯ แล้ว และอยู่ที่โรงแรมแล้วด้วย จางเจี๋ยที่กำลังงัวเงียแทบจะสร่างเมาในพริบตา เขาผลักร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวคู่ขาออกไปแล้วรีบกระโจนอาบน้ำล้างหน้าแต่งตัวเพื่อลงมาที่ห้อง "ท่านประธาน" ทันทีบัดนี้ หยางหลงเหวิน ลูกพี่ลูกน้องก็ยืนอยู่ตรงนั้น อีกฝ่ายหันกลับมา สีหน้าเย็นชาเรียบเฉย มีเพียงคิ้วเข้มที่ยกขึ้นเล็กน้อย"เอ่อ...ถ้าฉันรู้ว่าพี่จะมา จะได้เตรียมตัวต้อนรับให้ดีกว่านี้" จางเจี๋ยบอกเก้อๆ"นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่บอกนายก่อน เพราะนายจะได้ไม่มีเวลาเก็บกวาดอะไรก็ตามที่ไม่อยากให้ฉันเห็น""แหม อะไรกันพี่ พูดอะไรอย่างนั้น"จางเจี๋ยหัวเราะแหยๆ ยกมือปาดเหงื่อทั้งที่หน้าผากยังแห้ง"พี่ไม่ไว้ใจฉันใช่ไหม ถึงได้มาหากันปุบปับแบบนี้...ฉันไม่คิดเลยนะว่าพี่จะยอมมา คุณตาสั่งให้พี่กลับมากรุงเทพฯ ตั้งหลายครั้งแต่พี่ก็ปฏิเสธทุกครั้ง""ครั้งนี้ฉันก็ไม่อยาก
last updateLast Updated : 2025-08-17
Read more

ตอนที่ 2 เธอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

“ดิฉันชื่อใบ...”เธอกำลังตอบและเงยหน้าขึ้นมองเขาคำตอบนั้นชะงักไปทันที พร้อมๆ กับดวงตาที่เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจแค่เห็นสีหน้าแบบนี้ หยางหลงเหวินก็รู้ทันทีว่าเขาจำคนไม่ผิด เพราะถ้าไม่เคยรู้จักกัน เธอคงไม่ทำหน้าเหมือนเห็นผีแบบนี้“ใบข้าว...เธอนั่นเอง”“...มังกร...”หญิงสาวพลาดที่หลุดปากออกไป ไม่มีทางจะปฏิเสธได้อีกว่าเธอไม่ใช่คนที่เขาคิดเพราะดันเรียกเขาด้วยชื่อที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่เคยเรียก“ใช่เธอจริงๆ”หยางหลงเหวินหัวเราะเครียดๆ ทั้งน้ำเสียงและชื่อเรียกที่เฉพาะเจาะจงนั้นทำให้หัวใจของเขารัวกระหน่ำใบข้าวถอยเท้าหนีอย่างไม่ตั้งใจ หยางหลงเหวินก้าวตามเธอก้าวหนีอีกสองก้าว เขาก็ก้าวยาวๆ ไปอีกครึ่งก้าวเธอก้าวถอยอีกครั้ง คราวนี้พลาดเหยียบน้ำที่ยังเช็ดไม่หมด ถึงกับลื่นหงายหลัง อีกนิดเดียวก้นคงจ้ำเบ้า...แต่หยางหลงเหวินไวกว่า คว้าเอวเธอไว้ได้ทัน พริบตาเดียวร่างผอมบางของเธอก็ถูกเขารัดแน่นท่ามกลางสายตาตื่นตกใจของเฟยจื้อหรงและทีมเลขาฯ ที่อยู่ข้างหลัง“เป็นเธอจริงๆ ใช่เธอจริงๆ ใบข้าว”“ไม่ใช่ค่ะ”เธอได้สติ ปฏิเสธเบาๆ และผลักเขาออกหลงเหวินยอมปล่อยแขนออกอย่างเสียดาย แต่มือเลื่อนไปจับหัวไหล่เธอไว้
last updateLast Updated : 2025-08-17
Read more

ตอนที่ 3  คุณแม่บ้านชั้นยี่สิบแปด

“หยาง...ปล่อยฉันก่อนเถอะนะ ฉันหายใจไม่ออก”ใบข้าวพูดอู้อี้อยู่กับอกเขา เธอควรจะเป็นฝ่ายใจเต้นแรงแท้ๆ แต่เมื่อสัมผัสได้ว่าร่างสูงปราดเปรียวที่กอดเธออยู่มีอาการสั่นนิดๆ ความตื่นเต้นของเธอก็ค่อยๆ หายไปหลงเหวินยอมคลายอ้อมแขน แต่ยังจับหัวไหล่ทั้งสองข้างของเธอเอาไว้“ตอบคำถามฉันมาให้หมด ไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าจะได้ออกจากห้องนี้”“เธออยากรู้อะไรล่ะ”“ทั้งหมด ตั้งแต่สิบปีก่อน และตลอดสิบปีมานี้...ฉันอยากรู้ทั้งหมด”“แต่ฉันไม่ว่างขนาดนั้นหรอกนะ”หญิงสาวฝืนหัวเราะ ไม่กล้าสบตาเขา“เอาแบบนี้ดีไหม ให้ฉันกลับไปทำงานของตัวเองก่อน แล้วว่างๆ เราค่อยมาคุยกัน”“เมื่อกี้คนคนนั้นบอกว่าเธอเพิ่งมาทำงาน?”“ใช่ ฉันเพิ่งมาทำได้แค่สามวัน วันนี้วันที่สี่...” แล้วก็เจอนายนี่แหละ!!! ยังไม่อยากจะเชื่อเลย“เธอทำงานแผนกแม่บ้านจริงๆ เหรอ ไม่ใช่ว่ามีเรื่องอะไรเข้าใจผิดกันใช่ไหม”“เห็นชุดฉันไหมล่ะ”ใบข้าวพูดยิ้มๆ ตั้งใจให้เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องตลก แต่หลงเหวินไม่ยักขำ คิ้วเข้มของเขายิ่งขมวดเข้าหากันมากขึ้น“ทำไมเธอมาทำงานแม่บ้าน ภาษาของเธอน่าจะทำให้เธอได้ทำงานที่ดีกว่านี้”“งานแม่บ้านก็ดี...”ใบข้าวตอบ ดึงตัวออกจากมือเขา
last updateLast Updated : 2025-08-17
Read more

ตอนที่ 4 จะลองพิสูจน์ดูก็ได้นะ

ใบข้าวยังไม่ได้เจอหยางหลงเหวินอีกตั้งแต่ออกมาจากห้องทำงานของเขา เมื่อเลิกงานในเย็นวันนั้น เธอก็รีบนั่งรถเมล์ตรงดิ่งกลับห้องเช่า ตอนอยู่ที่โรงแรมเธอทั้งเครียดทั้งตื่นเต้นจนกินอะไรไม่ลง ตอนนี้เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา ซื้อข้าวไข่เจียวให้ตัวเองกล่องนึงและแวะซื้ออาหารเปียกอีกซองเมื่อไขประตูห้อง ร่างเล็กๆ สีดำร่างหนึ่งก็พุ่งออกมา แต่เธอระวังอยู่แล้วจึงคว้ามันไว้ได้ทันท่วงที“เจ้าจิ๋ว! จะหนีไปไหนอีกแล้ว!!!”ที่แท้ร่างเล็กๆ สีดำนั่นก็คือแมวจรตัวน้อย ตัวเล็กชนิดอุ้มได้ด้วยมือเดียว เมื่อสองสัปดาห์ก่อนมีเสียงลูกแมวร้องลั่นซอย คนในซอยช่วยกันตามหาจึงได้เห็นแมวน้อยสีดำตัวหนึ่งกำลังร้องเรียกหาแม่ เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำมันเครื่อง แสดงว่าคงติดท้องรถใครมาแน่ๆไม่รู้ทำอีท่าไหน ใบข้าวจึงกลายเป็นคนที่รับเจ้าจิ๋วมาเลี้ยงจนได้ ห้องเช่าเล็กๆ พอมีที่ให้แมวน้อยและเจ้าของก็ไม่ว่าอะไรเพราะคนในซอยนี้เลี้ยงแมวกันหลายบ้าน เจ้าจิ๋วจึงได้มาอยู่กับใบข้าวด้วยประการฉะนี้จิ๋วกินอาหารเปียกที่ใบข้าวเทให้อย่างหิวโหย หญิงสาวก็ทรุดตัวนั่งใกล้ๆ กินข้าวไข่เจียวของตัวเองไปเหมือนกัน ระหว่างที่กินไป ใจก็ลอยไปถึงหยางหลงเหวินยังไม
last updateLast Updated : 2025-08-17
Read more

ตอนที่ 5 คุณหนูสกุลไป๋

หยางหลงเหวินตั้งใจจะบอกตรงๆ ว่าเขาเปลี่ยนแผนเรื่องที่จะว่าจ้างนักบริหารมืออาชีพมาดูแลเมร่าแกรนด์แทนจางเจี๋ยที่ถูกเรียกตัวกลับไต้หวัน แต่เมื่อเห็นว่าใครที่รอเขาอยู่ในห้องประชุม หลงเหวินก็สั่งให้ทุกคนออกไปไม่เว้นแม้แต่อาเฟยเหลือไว้เพียงเขากับ “เธอ” คนนั้นตามลำพัง“ไม่ได้เจอกันนานนะคะ ประธานหยาง”ไป๋อวี่ชิงส่งยิ้มอ่อนหวานเยือกเย็นมาให้ ลูกสาวคนเล็กของสกุลไป๋อยู่ในชุดสูทสีขาวสวยสง่าราวนางพญา ทั้งที่อายุเพียง 28 ปีเท่านั้น“ปู่ส่งคุณมาใช่ไหม”ประธานหนุ่มถามทันทีอย่างไม่มีอารัมภบท ไป๋อวี่ชิงหัวเราะเบาๆ“ที่จริงฉันก็ตั้งใจจะมาทักทายคุณอยู่แล้ว แต่พอรู้ว่าผู้อำนวยการเฟยกำลังมองหาบริหารมืออาชีพมาบริหารเมร่าแกรนด์ ฉันก็เลยเสนอตัว”“แล้วเจ้าเฟยก็ไม่บอกสักคำ”เขาเอ่ยเสียงเย็น สีหน้าเคร่งขรึม“อย่าโทษเขาเลยค่ะ เขาไม่ทราบมาก่อนว่าฉันจะมา...”หยางหลงเหวินถอนหายใจและดึงเก้าอี้ลงนั่งอย่างไม่ต้องการพิธีรีตอง“ขึ้นไปพบผมที่ห้องทำงานก็ได้ ไม่เห็นต้องมาถึงนี่”“ก็อยากคุยเรื่องงานเหมือนกันนี่คะ”ชายหนุ่มเลิกคิ้ว“คุณหนูชิงชิงสนใจจะมาบริหารโรงแรมเล็กๆ ของหยางกรุ๊ปจริงๆ น่ะหรือ ผมไม่มีเงินจ้างคุณหรอกนะ อีกอ
last updateLast Updated : 2025-08-17
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status