Semua Bab เมียลับเชฟมาเฟีย (NC 18+): Bab 31 - Bab 40

บทที่ 18 เจ็บจนชา ณัฐดนัยได้แต่ถอนหายใจ เขาไม่อยากให้ความสัมพันธ์เป็นแบบนี้หรอกนะ ใครจะคิดว่ามันดันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้ ความรู้สึกของคนเราห้ามได้ยากจริง ๆ ในตอนนั้นก็คิดว่าเธอคงแค่เล่น ๆ พอได้กันแล้วก็คงแยกย้ายแต่ยิ่งได้กลับยิ่งอยากได้อีกครั้งและอีกครั้ง จนเขาเองหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว เขารักเธอหรือแค่หลงเธอ ตอนนี้ยังตอบตัวเองไม่ได้เลย รู้แค่ว่าอยู่กับเธอแล้วมีความสุข พอเห็นหน้าเธอก็ยิ้มอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มของเธอหัวใจเขาก็อุ่นซ่านยิ่งโดนเธอจีบด้วยมุกห้าบาทสิบบาท หัวใจเขายิ่งพองฟูและเต้นแรงทุกครั้ง ไม่ได้เห็นหน้าก็คิดถึง ได้เห็นหน้าแล้วก็ยังคิดถึงยิ่งติดต่อไม่ได้อย่างตอนนี้ยิ่งปวดใจยิ่งคิดว่าจะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว หัวใจเขาเหมือนคนกำลังจะขาดอากาศหายใจเจ็บตรงหัวใจทั้งที่ไม่ได้เป็นโรคหัวใจ...เป็นอย่างนี้สินะคิดถึงช่วงเวลาหยอกล้อของเธอกับเขา เราคุยเล่นหยอกกันไปมา จากนั้นก็จบลงที่เตียงด้วยเซ็กซ์อันเร่าร้อน เรื่องเซ็กซ์เขาและเธอเข้ากันได้ดี ดีมากด้วยซ้ำ คิดถึงบทรักเร่าร้อนของเราสองคนยิ่งคิดถึงเธอ เขาชอบ ทุกอย่างที่เป็นเธอ อยากให้เธออยู่ในอ้อมกอ

“เธอไม่รักพ่อแล้ว พ่อนิสัยไม่ดี” บ่นกับแมวไปด้วยน้ำตาก็ไหลไปด้วย ไม่รู้เพราะว่าตอนนี้เขาเมาหรือเพราะเสียใจกันแน่ ลูกผู้ชายที่ไหนเขาร้องไห้กัน ได้แต่บอกตัวเองซ้ำ ๆ แต่น้ำตา เจ้ากรรมกลับไม่เชื่อฟัง มันยังคงไหลย้อนที่หางตา“เมี้ยว...” เจ้าแมวตัวอ้วนนอกจากจะมานวดให้ตรงหน้าอก มันยังเลียน้ำตาเขาเหมือนต้องการปลอบใจ“วันนี้มีผู้ชายมาส่งเธอด้วย”“เมี้ยว...”“พ่อขอคุยด้วย แม่ก็ไม่คุยกับพ่อ” ยกตำแหน่งแม่ให้เธอเลยก็แล้วกัน แต่ไม่รู้ว่าทางนั้นเขาจะรับเป็นแม่ด้วยไหม“เมี้ยว...”“ทำยังไงดี จะง้อยังไงดี” คนร้องไห้ยังบ่นกับแมวที่ร้อง เมี้ยว ๆ ทั้งคืน ทั้งที่ก็ไม่แน่ใจว่าเจ้าแมวอ้วนจะเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการสื่อสารหรือเปล่า พิชาญายังยืนมองจอเทเลคอมที่ไร้ร่างของผู้ชายก่อนหน้านี้ เธอไม่เจอเขามากี่วันกันนะ เขาดูผอมลงไปเยอะ หนวดก็ขึ้นเป็นตออย่างเห็นได้ชัด ผมเผ้าถึงจะรวบไว้เรียบร้อย แต่ดูแล้วเหมือนไม่ ใส่ใจ น้ำตาเจ้ากรรมของเธอรินไหลอีกครั้งเพราะเขา กี่ครั้งกี่หนกัน ทำไมไม่เคยจำบทที่ 19 เตชินผู้รู้ผู้ตื่น พิชาญาเปิดประตูออกจากห้องมาแล้วต้องชะงัก เพราะคนที่ดักรอเธออยู่ไม่ไกล วันนี้ไ

ด้วยความเหนื่อยล้าจากงาน ทำให้นางร้ายคนสวยหลับไปในที่สุด ตื่นมาอีกทีก็เห็นเจ้าแมวอ้วนนอนขดอยู่ใกล้ ๆ กับตัวเธอ เห็นว่าดึกแล้วเขาคงนอนหลับ หรือไม่ก็คงยังไม่กลับ ไม่อย่างนั้นคงเรียกหาเจ้าแมวอ้วนแล้วสุดท้ายนางร้ายสายฝอเลยต้องใช้ความกล้าแอบกดรหัสห้องเขา เพื่อพาเจ้าแมวอ้วนมาส่งถึงบ้าน ใครจะคิดว่ากลับโชคดีได้เจอเจ้าของห้องโชคดีกับผีน่ะสิ อุตส่าห์จะลืมได้แล้วเชียว กำลังจะลืมได้ ขายาว ๆ ก้าวมาหาเธอกับเจ้าแมวอ้วน เขารวบทั้งสองร่างไว้ใน อ้อมกอด“คิดถึง...คิดถึงมาก” เสียงเขาแผ่วเบาอยู่ข้างหูเธอ เจ้าแมวอ้วนที่อยู่ระหว่างอ้อมกอดของคนทั้งสองทนความอึดอัดไม่ไหวจนต้องกระโดดลงจากอ้อมกอดของทั้งคู่ ‘สลิดคงช่วยได้แค่นี้ ที่เหลือให้พ่อจัดการเองแล้วกัน เมี้ยว’เจ้าแมวอ้วนเดินไปยังที่นอนของตัวเอง ปล่อยให้เป็นเรื่องของนุดสองคนก็แล้วกัน เจ้านายอย่างสลิดขอนอนก่อน เบื่อฟัง เจ้านุดสองตัวนี้พูดเรื่องความรักแล้ว รักกันก็รักเสียที งอนกันไปงอนกันมาอยู่นั่นแหละเรื่องของนุด แต่แมวอย่างสลิดปวดหัว “ปล่อยค่ะ!”พิชาญาพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนแกร่ง แต่เขากอดเธอแน่นเหลือเกิน กอดจนเธอจะจมลงไปในอกเขาแล้ว“ไม่!”เขาคิดถึ

“ไม่ไหวแล้วที่รัก” คำว่า ‘ที่รัก’ เธอไม่เคยได้ยินจากปากเขามาก่อนไม่คิดว่าจะเพราะได้ขนาดนี้ อยากให้เขาเรียกอย่างนี้ทุกครั้ง สองร่างกระตุกเกร็งเพราะความเสียวถึงขีดสุด น้ำรักอัดแน่นในเครื่องป้องกัน วันนี้เขาได้ปลดปล่อยความอัดแน่นตลอดสามสัปดาห์ในกายเธอ “ไหวไหมครับ” เขาถามในขณะที่ทั้งสองยังกอดกันแน่น เธอนอนอยู่บนตัวเขาในท่าทางที่น่าอายเหลือเกิน อ้าขาคร่อมผู้ชาย ทั้งยังเสียบคากันอยู่ คำถามของเขาน่าจะหมายถึงลุกไปห้องน้ำมั้ง “ไหวค่ะ” เธอกำลังขยับตัวเพื่อจะลุก “ไหว ก็ต่อกันเลยนะครับ ผมเปลี่ยนถุงแป๊บ” “ฮะ!!!” ทั้งคืนแน่อีพิซซี่ บทที่ 21 เมนูตำ “ไหวไหมครับ” คำถามที่เขาถามเธอทั้งคืน คำตอบไม่ว่าจะไหวหรือไม่ไหว เธอก็โดนเขาจัดการอยู่ดี ไม่เข้าใจว่าจะถามทำไม ในเมื่อไม่ได้อยากได้คำตอบ“งอนอะไรผมหรือเปล่า”“คุณไนท์กินจุ” พิชาญาบ่นพร้อมทั้งทุบอกเขาเบา ๆ เขานี่มันยังไงกันนะ พอเธอจะหยุดก็วิ่งตาม แล้วถ้าเธอจะสานต่อ เขาจะหยุดอีกไหม“คุณน่ากิน ตกลงหายงอนผมแล้วใช่ไหม”“พิซซี่ไม่ได้งอน ในเมื่อคุณไนท์ไม่ได้คิดอะไรกับพิซซี่ แล้วจะให้พิซซี่รอทำไม” เธอขยับกาย

แล้วดูสิ เจ้เมย์ที่เมื่อก่อนยิ้มให้เขาตาหยี แต่ตอนนี้เธอกลับกางปีกออกกันนางร้ายสายฝอไม่ให้เขาเข้าใกล้เลยสักนิด“อีกอย่างนะคะเชฟ จะมาเรียกพิซซี่ว่าเป็นแม่ของเจ้าสลิดแบบนี้ไม่ได้ ฟังเหมือนเชฟเป็นพ่อแล้วพิซซี่เป็นแม่ แบบนี้คนอื่นฟังอาจเข้าใจผิดได้ค่ะ” เสียงของเจ้เมย์ยังปะปนไปด้วยคำตำหนิ“ผมกับพิซซี่แค่เรียกเวลาอยู่ด้วยกันเองครับ ไม่ได้ไปเรียกที่ไหน” ณัฐดนัยพยายามอธิบาย เขาไม่เคยเอาเรื่องนี้ไปคุยกับใคร และไม่เคยไปเรียกที่ไหน เพราะรู้อยู่ว่าอีกฝ่ายเป็นดาราดัง“เท่าที่เจ้รู้ เชฟกับพิซซี่ยังเป็นแค่คนคุย ๆ เพราะอย่างนั้นตอนนี้ห้ามเข้าออกห้องของพิซซี่บ่อย เดี๋ยวใครมาเห็นมันจะไม่งาม”“ชั้นนี้มีแค่สี่ห้องเอง ไม่มีคนเห็นหรอกครับ”“ไม่รู้ค่ะ ยังไงเจ้ต้องปลอดภัยไว้ก่อน เกิดมีใครเห็นขึ้นมา คนที่เสียหายคือเด็กของเจ้”เจ้เมย์ถอนหายใจอย่างเหลืออด รู้ว่าลูกสาวตัวเองชอบเขา ในสายตาเธอก็มองออกว่าเชฟหนุ่มคนดังก็ชอบน้องสาวเธอ แต่เพราะพฤติกรรมก่อนหน้านี้ที่ไม่น่ารัก ทั้งเรื่องไม่ชัดเจน ทั้งเรื่องเขาเจ้าชู้มากก่อนที่จะมาเจอพิชาญา ยิ่งฟังคนอื่นพูดถึงเขา เธอยิ่งไม่อยากให้มายุ่งกับลูกสาวของเธอ“เชฟไนท์นั่งก่อนค่ะ