บททั้งหมดของ เล่ห์ร้ายกลายรักในต้าเซียง: บทที่ 31 - บทที่ 40

80

ตอนที่ 31

คนร้ายที่จับตัวอิงฮวาไป พวกเขาเข้าไปถึงป่าลึกแห่งหนึ่ง โดยไม่รู้เลยว่าคนของไป๋จิ่นหลินต่างซ่อนตัวเพื่อเฝ้าระวังความปลอดภัยให้นายตนและองค์ชายรองตามคำสั่ง เมื่อพวกเขาเห็นร่างอิงฮวาที่ถูกแบกมา หัวหน้าหน่วยหันไปสั่งการลูกน้องให้ไปแจ้งข่าวอย่างรวดเร็ว ตอนนี้พวกเขายังไม่สามารถเข้าไปช่วยอิงฮวาได้ จนกว่าจะได้รับคำสั่งหรืออิงฮวาอยู่ในอันตรายถึงชีวิต แต่เท่าที่พวกเขาเห็นก็เพียงแค่อิงฮวายังคงสลบอยู่เท่านั้น“หัวหน้า แน่ใจหรือว่าจะไม่เข้าไปช่วยคุณหนูอิง” ลูกน้องคนหนึ่งกระซิบถาม“รอดูสถานการณ์ก่อน เจ้าก็เห็นว่าพวกมันมีกันมากถึง 30 คน เรามีเพียงสิบคนจะเข้าไปช่วยนางได้อย่างไร รอคำสั่งจากนายท่านก่อน” หัวหน้ากล่าว“ขอรับ เช่นนั้นพวกข้าจะระวังไม่ให้มันพบเห็น ข้ากลัวว่าพวกมันจะใช้คุณหนูอิงเป็นโล่ป้องกันการโจมตีของพวกเรา” ลูกน้องอีกคนกระซิบขึ้น“พวกเจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว เตรียมลูกธนูและอาวุธลับให้พร้อมก่อนเถอะ เผื่อมีเหตุการณ์ไม่คาดคิด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-03
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 32

พรึ่บ!!!องค์ชายรองเห็นร่างของอิงฮวาที่กำลังหมอบต่ำอยู่ด้านหลังพุ่มไม้ก็ให้โล่งพระทัยนัก พระองค์ไม่พูดพร่ำทำเพลงแต่กลับเดินเข้าไปอุ้มนางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนอย่างหวงแหน“อุ้ย! องค์ชายรองทำอะไรเพคะ ปล่อยหม่อมฉันก่อน!” อิงฮวาใบหน้าแดงก่ำที่เห็นแววตาองค์ชายรองใกล้ใบหน้าของนางมากเช่นนี้“ไม่ปล่อย! เจ้ารู้ไหมว่าเราเป็นห่วงเจ้ามากเพียงใด” องค์ชายรองดื้อดึงไม่ยอมฟังคนตัวเล็กในอ้อมแขน“พระองค์ไม่กลัวหม่อมฉันจะเสียชื่อเสียงหรือเพคะ” อิงฮวาพยายามหาข้ออ้าง“กลัวอะไร? หากเจ้าเสียชื่อเสียงเพราะเรา เราก็แค่แต่งกับเจ้าเสียก็สิ้นเรื่อง”คำตรัสขององค์ชายรองทำเอาอิงฮวาตกใจจนอ้าปากหวอและพูดสิ่งใดไม่ออกอีกเลย หลังจากได้สติ นางทำได้เพียงซุกหน้าเข้าไปในอ้อมอกขององค์ชายรองอย่างเขินอายผู้คนเท่านั้น เพราะตอนนี้องค์ชายรองเล่นอุ้มนางเดินไปดูสถานการณ์การต่อสู้ด้านหน้าแล้ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-03
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 33

หมอหลวงใช้เวลารักษาบาดแผลให้อิงฮวาไม่นานนัก ก่อนที่เขาจะส่งครีมทารักษาแผลเป็นเอาไว้ให้หมัวมัวคอยทาให้นางในภายหลัง“ยาทานี้พวกท่านทาวันละ 2 ครั้ง เช้ากับก่อนนอนนะขอรับ ข้าขอตัวกลับไปรายงานฮองเฮากับฝ่าบาทก่อน” หมอหลวงค้อมกายคำนับลาออกไป“ขอบคุณท่านหมอมากเจ้าค่ะ/ขอรับ” ทุกคนในกระโจมคำนับคืนหมอหลวง“เอ๊ะ! คุณหนูจะลุกไปที่ใดอีกเจ้าคะ” นางกำนัลอาวุโสนางหนึ่งเห็นอิงฮวากำลังจะลุกลงจากเตียงจึงรีบถามออกไปก่อน“ข้าจะนำเห็ดที่หามาเมื่อเช้าไปทำอาหารให้พวกท่านกินเที่ยงนี้น่ะสิ” อิงฮวากล่าวอย่างร่าเริงหลังจากที่นางคิดว่าองค์ชายรองน่าจะออกไปล่าสัตว์แล้ว“ไม่ได้นะเจ้าคะ หากองค์ชายรองรู้เข้า คุณหนูกับพวกเราต้องถูกลงโทษแน่”“พวกท่านจะคิดมากไปทำไม พระองค์ไม่กล้าลงโทษข้าหรอกน่า อีกอย่างข้าอยากนำอาหารจากเห็ดที่หามาได้ทำให้ฮองเฮาลองเสวยบ้าง”
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-04
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 34

อิงฮวากับเหล่าหมัวมัวที่ไปทำอาหารบริเวณครัวหลวงต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือเพื่อให้อาหารทั้งหมดเสร็จทันมื้อเที่ยง พ่อครัวหลวงหลายคนยังช่วยเตรียมวัตถุดิบให้แก่พวกนางเพื่อความรวดเร็วด้วย“กลิ่นหอมมากเลยเจ้าค่ะคุณหนู” นางกำนัลอาวุโสคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อแกงเห็ดป่าที่อิงฮวาลงมือทำด้วยตนเองกำลังจะเสร็จ“ท่านป้าต้องกินเยอะ ๆ นะเจ้าคะ เห็ดเราเก็บมาได้ไม่น้อยเลย ยังมีส่วนของพวกพี่ชายองครักษ์อีกนะเจ้าคะ เสียดายที่ไม่มีหน่อไม้ ไม่เช่นนั้นข้าจะทำแกงป่าอร่อย ๆ ที่พวกท่านไม่เคยกินให้ลองชิม” อิงฮวายิ้มตอบสองก้านธูปต่อมา อาหารทั้งหมดก็เสร็จสิ้น หมัวมัวแบ่งแกงเห็ดป่า ผัดเห็ดป่าใส่หมูและเห็ดป่านึ่งซีอิ้วใส่ถาดสำหรับนำไปมอบให้ฮองเฮาได้ลองชิม อิงฮวายังแบ่งอาหารให้พ่อครัวที่ช่วยงานพวกนางไว้ด้วย ก่อนที่นางกำนัลอาวุโสจะบอกองครักษ์หลวงมาช่วยกันยกอาหารกลับไปที่กระโจม เหล่าองครักษ์หลวงที่ถูกกำชับไม่ให้ห่างกายอิงฮวาหลังจากเกิดเรื่องทำหน้าที่ของตนเองเป็นอย่างดี พวกเขาไม่กล้าที่จะละเลยคุณ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-04
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 35

ยามเซิน ทุกคนที่ออกไปล่าสัตว์ต่างกลับมาถึงพื้นที่ค่ายพักทั้งหมดแล้ว กลุ่มที่ล่าสัตว์ได้มากที่สุดยังคงเป็นกลุ่มขององค์ชายรอง ถึงแม้ว่าจะออกเดินทางล่าช้ากว่ากลุ่มอื่น ๆ ก็ตามทีพ่อครัวหลวงรับสัตว์ป่าจากกลุ่มต่าง ๆ มาทำอาหารให้ทุกคนในมื้อค่ำพร้อมรอยยิ้มกว้าง สัตว์ป่ามากมายเช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกสนุกกับการทำอาหาร ไม่ต่างจากทุกปีที่พวกเขาจะได้คิดค้นอาหารอร่อย ๆ จากสัตว์ป่าให้ทุกคนลิ้มลององค์ชายรองกับไป๋จิ่นหลินแยกย้ายกันกลับกระโจมเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังกลับมาถึงค่ายพัก พวกเขานัดกันจะไปเยี่ยมอิงฮวาที่กระโจมด้วยกันก่อนที่จะถึงเวลาอาหารค่ำในอีกสองชั่วยามข้างหน้าอิงฮวาที่ได้นอนพักผ่อนยามบ่ายตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตามที่หมัวมัวและนางกำนัลอาวุโสบอกเอาไว้ก่อนนอน อย่างไรพวกนางก็ต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงจึงต้องแต่งกายให้เหมาะสม เรื่องนี้อิงฮวาเริ่มเคยชินกับการดูแลของเหล่าหมัวมัวแล้ว นางจึงไม่อิดออดและลุกขึ้นมาตรงเวลาหลังจากอิงฮวาแต่งตัวเสร็จไม่นาน เสียงขานบอกว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-05
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 36

“องค์ชายคิดว่าเรื่องนี้แปลกเกินไปหรือไม่พะย่ะค่ะ” ไป๋จิ่นหลินมองกุ้ยเฟยที่กำลังโมโหด้วยสายตาเย็นชา“ฮึ! ไม่ว่ากุ้ยเฟยจะมีแผนการอะไร หลังจากนี้เราจะไม่ให้โอกาสนางอีก”“พระองค์จะทำอย่างไรพะย่ะค่ะ” ไป๋จิ่นหลินเลิกคิ้วมองสหายอย่างสงสัย“เราจะส่งองครักษ์ลับไปคอยเฝ้าดูพฤติกรรมของกุ้ยเฟยตลอดเวลา เราอยากดูสิว่านางยังจะสร้างเรื่องอะไรก่อนจะจบงานล่าสัตว์”“อ่า… พระองค์ไม่กลัวว่ากุ้ยเฟยจะรู้ตัวหรือพะย่ะค่ะ”“วางใจได้ คนของเรารู้ดีว่าต้องทำอย่างไร”เมื่อจบเรื่องวุ่นวายไม่นาน ฮ่องเต้และฮองเฮาก็เสด็จกลับกระโจมไปพักผ่อน โดยปล่อยให้ราชวงศ์และขุนนางดื่มกินต่อตามสบาย“เจ้านำยานี้ไปใส่ในกาน้ำชาของนางเสีย อย่าลืมสั่งนางกำนัลให้เปลี่ยนกาด้วยเล่า”“เพคะพระสนม หม่อมฉันจะ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-05
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 37

รุ่งเช้าวันต่อมา อิงฮวากับผู้ที่จะติดตามนางขึ้นเขาต่างกินโจ๊กคนละถ้วยก่อนออกเดินทางเท่านั้น บริเวณที่มีต้นไผ่อยู่ห่างจากจุดที่นางเก็บเห็ดเมื่อวานนี้ไปอีกด้านหนึ่ง ทำให้พวกนางต้องรีบออกเดินทางแต่เช้า เพื่อจะกลับมาทำอาหารเที่ยงให้ทุกคนได้กินเหมือนเช่นเมื่อวาน ครานี้องครักษ์ทั้ง 20 คน ต่างติดตามอิงฮวาอย่างใกล้ชิดและไม่ให้คลาดสายตา ถึงอิงฮวาจะอึดอัดที่มีคนคอยจ้องมอง แต่นางก็รู้ดีว่าทุกคนทำไปเพราะหวังดีกับนางองค์ชายรองกับไป๋จิ่นหลินได้รับรายงานก่อนหน้าแล้วว่าอิงฮวากำลังเข้าป่าไปอีกครั้ง คนของพระองค์และไป๋จิ่นหลินติดตามไปห่าง ๆ ตามคำสั่ง พวกเขาแอบซ่อนตัวไม่ให้พวกอิงฮวารู้ตัวเมื่อไปถึงป่าไผ่ที่ไป๋จิ่นหลินบอกเอาไว้ อิงฮวาก็ลงมือขุดหน่อไม้ที่ขึ้นอยู่ในดงไผ่จำนวนมากพร้อมรอยยิ้ม คนอื่น ๆ ที่ไม่มีหน้าที่ดูแลอิงฮวาเองก็ช่วยกันขุดหน่อไม้อย่างขะมักเขม้นเช่นกัน วันนี้มีนางกำนัลอาวุโสร่วมทางมากับหมัวมัวด้วย ทำให้บรรยากาศการเก็บของป่าวันนี้ครึกครื้นมากกว่าเมื่อวานองครักษ์ลับขององค์ชายรองและคนของ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-06
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 38

“พวกเจ้าแยกไปสังหารนักฆ่าเพื่อลดจำนวนลงเสีย ไม่ต้องห่วงเรา” องค์ชายรองสั่งเสียงดัง เพราะพระองค์เห็นว่าหากไม่สู้ คงมีคนบาดเจ็บล้มตายไปมากกว่านี้ ถึงแม้คนของพระองค์จะมากฝีมือ แต่สองแขนหรือจะสู้สี่ฝ่ามือ“พะย่ะค่ะองค์ชาย” ทุกคนรีบรับคำและใช้วิชาตัวเบาอันสูงส่งหลบธนูไปด้วย ก่อนจะไปถึงตัวมือสังหารและจัดการคนไปทีละคนไป๋จิ่นหลินที่ไม่ใช่เป้าหมายหลักของนักฆ่า เขาใช้พลังปราณอันสูงส่งจัดการนักฆ่าไปเกือบสิบคนในพริบตาเดียว แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น นักฆ่าก็ยังคงมีอยู่อีกจำนวนมากจนไป๋จิ่นหลินเริ่มเป็นห่วงองค์ชายรองที่ตอนนี้ถูกลูกธนูปักใส่ร่างไปสองดอกแล้ว หากยังเป็นเช่นนี้อยู่ องค์ชายรองจะต้องบาดเจ็บสาหัสเป็นแน่องค์ชายรองที่เสียเลือดมากจากบาดแผล พระองค์ยังคงกัดฟันป้องกันลูกธนูต่ออย่างไม่ยอมแพ้ องครักษ์ของพระองค์ก็บาดเจ็บเกือบทั้งหมด มีบางคนที่ถูกสังหารไปบ้างแล้ว ยิ่งทำให้องค์ชายรองโกรธแค้นจูเค่ออี้หมิงเป็นเท่าทวี ทั้งที่พระองค์รู้แผนการของเขา แต่จนใจที่วันนี้คนของพระองค์
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-06
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 39

ค่ำวันนั้นฝ่าบาทยกเว้นการร่วมทานมื้อค่ำ เพราะพระองค์ยังสืบหาตัวคนร้ายไม่ได้ว่าใครเป็นคนลงมือ แม่ทัพใหญ่กล่าวว่าต้องรอไป๋จิ่นหลินและองค์ชายรองฟื้นเสียก่อนจึงจะสอบถามความจริงได้จูเค่ออี้หมิงกลับมาถึงค่ายพักแล้วทราบข่าวว่าองค์ชายรองบาดเจ็บเท่านั้นก็ถึงกับขมวดคิ้วมุ่นอย่างโกรธจัด คนของเขาไม่มีใครกลับมารายงานได้เลยสักคน ครานี้ทำให้เขาเสียคนมีฝีมือไปมากถึงหนึ่งร้อยคนในคราวเดียว“บัดซบ!!! เหตุใดองค์ชายรองถึงรอดมาได้อีก” จูเค่ออี้หมิงกำหมัดแน่น“คุณชายใจเย็นก่อนขอรับ หากมีคนสังเกตเห็นว่าท่านผิดปกติ บ่าวกลัวว่าฝ่าบาทจะรู้เรื่องเข้านะขอรับ” เตียหย่งกล่าวปรามเจ้านายเสียงเบา“ฮึ! กี่ครั้งแล้วที่คนของเราฆ่ามันไม่ได้สักที ทุกครั้งมีแต่ต้องเสียคนของเราเพิ่ม องค์ชายใหญ่ก็ไร้สามารถ คนของพระองค์ยิ่งไร้ฝีมือ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่ตำแหน่งขององค์ชายใหญ่จึงจะมั่นคงได้เล่า” จูเค่ออี้หมิงกัดฟันเอ่ยออกมา“นายน้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-07
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 40

ซูจินกับฮูหยินเข้ามาเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าก็หันมองกันก่อนจะอมยิ้มเมื่อพวกเขาเห็นแววตาขบขันของไป๋จิ่นหลิน“เกิดอะไรขึ้น? คุณชายไป๋ฟื้นแล้วหรือขอรับ” ซูจินเอ่ยขึ้นเพื่อไม่ให้ลูกสาวที่กำลังถูกกลั่นแกล้งคิดมากเกินไป“ท่านพ่อท่านแม่! พวกท่านมาแล้วหรือเจ้าคะ” ซูเหลียนฮวารีบลุกขึ้นเดินไปหา“พวกเจ้ายังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย แม่กับพ่อเลยเอามาให้น่ะ มากินข้าวกันก่อน”ฮูหยินซูวางถ้วยโจ๊กไว้บนโต๊ะให้ลูกสาวนางมากินให้เสร็จ ส่วนอีกถ้วยก็เป็นสามีนางที่เดินไปยังเตียงของไป๋จิ่นหลิน“ขอบคุณท่านอาทั้งสองมากขอรับ” ไป๋จิ่นหลินยิ้มบางออกมาทั้งที่ยังลุกไม่ขึ้นเนื่องด้วยอาการบาดเจ็บจากลูกธนูเมื่อวานนี้“เจ้ากินเองไหวหรือไม่ หากกินเองไม่ได้ข้าจะป้อนเอง” ซูจินเอ่ยขึ้นขณะกำลังนั่งลงที่ข้างเตียงของไป๋จิ่นหลิน“ข้ายังลุกไม่ไหวขอรับ ต้องรบ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-07
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1234568
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status