All Chapters of เซี่ยชิงหลี ดรุณีเปลี่ยนชะตาพลิกอนาคต: Chapter 161 - Chapter 170

183 Chapters

ทำไมเจ้ายังมีชีวิตอยู่

หญิงสาวกรีดร้องราวกับคนเสียสติ เมื่อมองไปยังร่างไร้ศีรษะของชายคนรัก ใช่แล้ว...มู่หลานหลิงและองครักษ์ข้างกายของนางแอบคบหาและมีสัมพันธ์ลับกันมาเนิ่นนาน ชายหนุ่มนับว่าเป็นแขนขวาที่คอยทำเรื่องสกปรกให้นางมานานหลายปีอีกทั้ง...ยังเป็นตัวชายหนุ่มเองที่แนะนำให้หญิงสาวจ้างวานมือสังหารในตลาดมืด เพราะเขาเองก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่น ก่อนจะถูกรับเลี้ยงโดยมู่หลานหลิง“โอ้! ตายแล้ว ร้องไห้คร่ำครวญอันใดขนาดนั้น ก็แค่องครักษ์ผู้หนึ่งมิใช่หรือ เอ...หรือไม่ใช่นะ” หญิงสาวเอ่ยเยาะเย้ย ราวกับรู้บางสิ่งที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง“มู่จิ่วเยว่!! นางแพศยา!! ทำไมแกถึงอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ว่า!...” มู่จิ่วเยว่เลิกคิ้วมองน้องสาวต่างมารดาด้วยท่าทียียวน ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง“อะไร...ตายอย่างนั้นหรือ ฮ่า!!!”“ใช่! ทำไมแกยังอยู่! ทำไมแกถึงยังไม่ตาย!” หญิงสาวตะโกนออกมาด้วยสีหน้าโกรธแค้น“ข้าจะตายได้อย่างไร...ในเมื่อฝีมือนักฆ่าที่เจ้าส่งไปก็มีเพียงเท่านั้น...มู่หลานหลิง เจ้าคิดว่าตนเองเป็นเพียงคนเดียวที่มีคนข้างกายรู้จักตลาดมืดอย่างนั้นหรือ” หญิงสาวโน้มกายเข้าหาน้องสาวต่างมารดา ก่อนจะแตะที่ปลายคางของนาง“แกค
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

มือสังหาร

บนกายของเซี่ยชิงหลี่บัดนี้เต็มไปด้วยเลือดของนางและของศัตรู ดวงตางามเริ่มพร่ามัวเพราะเสียเลือดมาก ทว่าสัญชาตญาณในกายของหญิงสาวกลับร่ำร้องให้นางจงสังหารทุกคนให้สิ้นลำแขนเรียวเล็กสะบัดกระบี่ดัง ฟึบ ก่อนที่เลือดมากมายที่เปรอะเปื้อนจะถูกดีดออก องครักษ์ลับทั้งสี่มิอาจเข้าใกล้หญิงสาว เพราะบัดนี้สติปัญญาของนางแยกมิตรศัตรูไม่ออกแล้ว เพราะไม่ว่าใครที่พุ่งเข้าหานางล้วนมีโอกาสถูกฟันขาดเป็นสองท่อนอีกทั้งฝ่ายตรงข้ามยามนี้เหมือนจะมีกำลังเสริมเพิ่มเข้ามาด้วย ร่างกายของนางและพวกเขาเองก็บาดเจ็บไม่ต่างกัน หากยื้อต่อไปอาจเกิดการสูญเสียขึ้นได้องครักษ์ลับทั้งสี่มีท่าทีละล้าละลัง ไม่รู้ควรทำเช่นไร กระทั่งเสียงกีบเท้าม้ามากมายพุ่งตรงมายังจุดที่กำลังเกิดการต่อสู้ รอบด้านยามนี้มีเพียงเสียงกระบี่และความมืดมิดไม่รู้ฝ่ายที่มาใหม่เป็นคนของฝ่ายไหน กระทั่งแสงสีแดงของสัญญาณได้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ชายทั้งสี่พลันถอนหายใจอย่างโล่งอก“รายงาน เวลานี้ฝ่ายนั้นมีกำลังคนมาเพิ่มราวสามสิบคน ส่วนคนของเราบาดเจ็บและกำลังถึงขีดจำกัดพ่ะย่ะค่ะ”ร่างสูงพยักหน้า พลางเหลือบสายตามองไปยังร่างบางที่กำลังถูกศัตรูล้อมกรอบ ชายหนุ่มกระโดดใช้
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

รอยสักของมือสังหาร

“ชายผู้นั้นเล่าว่า สัญลักษณ์นี้เป็นของชนเผ่าที่ล่มสลายไปนานแล้ว และเขาคือลูกหลานที่เหลือรอดอยู่เพียงไม่กี่คน”“แล้วชายผู้นั้น ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนหรือ”ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยสีหน้ากระตือรือร้น ดูเหมือนว่าเบาะแสนี้อาจถูกคลี่คลาย และทำให้รู้ว่ามือสังหารเหล่านั้นมาจากที่ใด ทว่า...“ตายไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ หลังเข้าร่วมกองทัพได้เพียงไม่นาน”ได้ยินเช่นนั้น องค์รัชทายาทโอวหยางโม่เยี่ยพลันมีสีหน้าผิดหวังลงทันใด“ท่าน...แน่ใจหรือ”“แน่ใจพ่ะย่ะค่ะ เพราะกระหม่อมเป็นคนฝังเขาลงดินด้วยตนเองกับมือ”ชายวัยกลางคนเข้าใจความรู้สึกรัชทายาทหนุ่มดี ตัวเขาเองก็กำลังให้คนติดตามหาเบาะแสเกี่ยวกับมือสังหารเหล่านั้นเช่นกัน และทางตลาดมืดก็ยืนยันมาแล้วว่า ที่นั่นไม่มีใครที่มีสัญลักษณ์เช่นนั้นแน่นอนทางด้านจวนตระกูลมู่เสียง เพล้ง! ของแจกันแตกกระจายดังลั่นทั่วโถงใหญ่ เศษกระเบื้องและน้ำชากระเด็นไปทั่วพื้น ร่างของมู่จิ่วเยว่ในชุดแพรสีอ่อนยืนกายสั่นเทาด้วยโทสะ ใบหน้างามบิดเบี้ยว ก่อนจะชี้ไปยังกลุ่มคนที่ยืนก้มหน้ารายงาน“ไร้ประโยชน์สิ้นดี! ข้าส่งไปกว่าห้าสิบคน...แต่กลับไม่มีแม้แต่ข่าวดีว่านางแพศยาเซี่ยชิงหลีถูกกำจัด!” น้ำเสียงข
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

ลอบเข้าจวนตระกูลมู่

ทันใดนั้น ชายชุดดำก็ทะยานออกมาและปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของหญิงสาว เล่นเอานางตกใจจนเกือบฟาดกำปั้นออกไป เพราะหลังเกิดเหตุการณ์ลอบสังหารขึ้น ทำให้หญิงสาวหวาดระแวงต่อทุกสิ่งที่พุ่งเข้าหา“ตอนนี้ไม่คิดปิดบังแล้วหรือ ดีที่ในมือของข้าไม่มีกระบี่”ร่างบางเหลือบมองชายชราพร้อมทั้งชี้ไปยังร่างของชายชุดดำยามดึก...เมฆหนาเบียดชั้นฟ้าจนบดบังแสงเดือน ความเงียบงันปกคลุมล้อมรอบเมืองหลวง เงาร่างคล่องแคล่วสายหนึ่งเคลื่อนกายพลิ้วไปตามกำแพงจวนตระกูลมู่เมื่อกระโดดเข้าไปด้านใน เท้าพลันแตะสัมผัสพื้นหลังคาอย่างไร้เสียง การกระทำนั้นราวกับเป็นเงามืดที่เกิดมาพร้อมยามค่ำคืนแห่งรัตติกาลแม้ภายนอกหากมองดูที่นี่อาจเหมือนจวนขุนนางทั่วๆ ไป ทว่าผู้ฝึกยุทธย่อมต้องมองผู้ที่ฝึกยุทธด้วยกันออก เพราะการก้าวเดินที่แผ่วเบาและการเคลื่อนไหวของร่างกายที่แตกต่างจากคนธรรมดาแม้แต่บ่าวไพร่ที่เดินไปเดินมา ก็มีลักษณะการเดินของผู้ที่เคยฝึกวรยุทธมาก่อน ช่างเป็นอะไรที่แปลกประหลาดนัก ดูเหมือนสิ่งที่ทุกคนสงสัยจะเป็นเรื่องจริง ที่นี่อาจเป็นแหล่งกบดานของใครบางคนในที่สุด...องครักษ์ลับก็สำรวจไปจนถึงด้านท้ายจวน ที่นั่น... เขาพบเรือนหลังเก่าโทรม
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

ฉินอ๋องก่อกบฏ

ดวงตาขององค์หญิงผู้พึ่งจะเคยมีคนรักเป็นครั้งแรก แดงก่ำจากการร้องไห้มาอย่างยาวนาน ความหวาดหวั่นทั้งหมดสุมอยู่ในอก หญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มราวกับกำลังพยายามจดจำทุกลมหายใจ เผื่อว่า...นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ทั้งสองจะได้พบกันน้ำตาเม็ดกลมหยดกลิ้งลงบนแก้มนวล นางไม่แยแสต่อสายตาผู้คนภายนอกที่มองมา แม้จะเป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ ก็ไม่อาจซ่อนความเศร้าโศกเอาไว้ได้“เยว่หยาง…เจ้าต้องกลับมานะ ห้ามเป็นอะไรไปเด็ดขาด ห้ามบาดเจ็บ ห้ามเสียเลือด เจ้าต้องกลับมาหาข้า” น้ำเสียงสั่นเครือของหญิงสาวเอ่ยย้ำคำพูดด้วยหัวใจที่สั่นไหวนางยื่นป้ายหยกแกะสลักลายหงส์เพลิง ซึ่งเป็นของรักของหวงของนาง ที่ได้รับมาจากพระมารดา วางลงบนมือชายหนุ่ม“สิ่งนี้จะอยู่กับเจ้าทุกวันที่อยู่ในสนามรบ ให้เจ้าไม่ลืมว่ามีคนรอคอยอยู่ทางนี้…และหากเจ้าไม่กลับมา ข้าจะครองตัวเป็นโสดไม่แต่งงานชั่วชีวิต”หลี่เยว่หยางมองดวงตาคู่งามนั้นอย่างเงียบงัน ความอบอุ่นและความทุกข์หลอมรวมในหัวใจ เขากำป้ายหยกแน่นแล้วโน้มตัวลงเอ่ยเพียงสั้นๆ“องค์หญิง โปรดรอข้ากลับมา”ชายหนุ่มรีบก้าวขึ้นหลังม้าด้วยสีหน้าอาลัยอาวรณ์ ก่อนจะพยักหน้าให้เซี่ยชิงหลีโดยมิต้องเอ่ยคำใด เ
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

สหายเก่าแก่

“อาโม่เฟย...คนที่เล่นงานบุตรสาวของข้า คือคนที่เจ้าฝึกฝนมาใช่หรือไม่” เซี่ยฉางเยี่ยนเอ่ยถามเสียงเย็น ทว่าอีกฝ่ายกลับหัวเราะเยาะ“ข้าไม่รู้ว่าบุตรสาวของเจ้าไปมีความแค้นกับผู้ใด แต่ถ้าคนที่มีรอยสักเหมือนกับข้า ใช่! คนเหล่านั้นข้าฝึกฝนพวกเขาเองกับมือ”มือหนากำง้าวในมือแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน เซี่ยฉางเยี่ยนยอมได้ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องของครอบครัว เขาถือดีอย่างไรมาแตะต้องครอบครัวของตน คงคิดว่าชีวิตนี้สุขสบายเกินไปสินะ“ในเมื่อเจ้ายอมรับแล้ว...เช่นนั้นคนที่เป็นภัยต่อครอบครัว ข้ามิอาจปล่อยให้มีชีวิตต่อไปได้ อาโม่เฟย...ครั้งนี้ข้าจะฝังเจ้าลงดินอีกครั้ง และจะรอดูว่าเจ้าจะกลับมามีชีวิตได้อีกหรือไม่”เสียงกีบเท้าม้าย่ำกระแทกพื้นดังก้องสะท้อนไปทั่วสนามรบ ฝุ่นดินฟุ้งกระจายท่ามกลางการต่อสู้รอบด้านแม่ทัพใหญ่แห่งค่ายเกราะดำ ผู้มีร่างสูงใหญ่และใบหน้าคมคร้ามพร้อมด้วยแขนขากำยำ พลันยกง้าวคู่ใจขึ้นเหนือศีรษะมือหนากำด้ามของง้าวเอาไว้แน่น ราวกับว่ามันคือส่วนหนึ่งของร่างกาย เขากระตุกบังเหียนแรงๆ ม้าศึกพุ่งทะยานตรงไปยังเป้าหมายราวกับลูกธนูที่ปล่อยออกจากคันศรเพียงชั่วอึดใจ อาโม่เฟยแม่ทัพผู้นำกองกำลังหลักของฉินอ๋
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

ชัยชนะอันงดงาม

“ข้าจะตายได้อย่างไร ในเมื่อข้ายังไม่ได้แก้แค้นให้เหล่าพี่น้องของข้าเลย”เจียวมิ่งฟาดดาบใหญ่ในมือใส่ชายผู้นั้นอย่างหนักหน่วง ส่วนคนอื่นๆ ก็ตามสังหารผู้ทรยศจากตลาดมืดโดยไม่ต้องรอคำสั่งหลิวซือซือมองเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าเริ่มไม่อยู่ในการควบคุม นางรีบวิ่งออกจากที่ตรงนั้นในทันที อย่างที่เคยทำเมื่อถึงเวลาจวนตัวทว่า...นางกลับหนีไปได้ไม่ไกล เมื่อร่างเล็กของเซี่ยชิงหลียืนถือกระบี่อ่อนรออยู่อย่างใจเย็น“เป็นอย่างไรหลิวซือซือ วังหลวงสวยงามหรือไม่ ข้าเข้ามาที่นี่ครั้งแรกก็ตื่นตาตื่นใจไม่น้อยเหมือนกัน อ้อ!...ชาวบ้านในตรอกซานหลงต่างถามหาว่าเจ้าหายไปไหน พวกเขาคิดถึงเจ้ามากรู้ไหม เอาไว้ข้าจะนำร่างไร้วิญญาณของเจ้าไปพบพวกเขา ดีหรือไม่...”รอยยิ้มอันน่าสะพรึงของเซี่ยชิงหลี ทำเส้นขนบนร่างของหลิว ซือซือลุกชูชัน นางถอยกรูดก่อนจะชี้กระบี่ไปด้านหน้า“อย่าเข้ามานะ! ข้า...ข้าแค่ทำตามคำสั่งของฉินอ๋องเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีต่อครอบครัวของเจ้า” หญิงสาวกล่าวแก้ตัวเสียงสั่น“ข้าเข้าใจ...ดังนั้นจึงได้มาพบเจ้าตามลำพังนี่อย่างไรเล่า”เซี่ยชิงหลีก้าวเข้าหาอีกฝ่ายอย่างช้าๆ ท่าทีสบายๆ ของหญิงสาวทำให้หลิวซือซือคิดว่าอี
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

บทส่งท้าย ความสุขอันเรียบง่าย

หลังเหตุการณ์วุ่นวายทั้งหลายผ่านไป ทำให้บัดนี้เมืองหลวงตกอยู่ภายใต้ความโกลาหลเล็กน้อยทว่า...อีกไม่นานก็ถึงเทศกาลสอบแล้ว เพราะตั้งแต่ที่เซี่อจื่ออี้ได้ตำแหน่งจอหงวนก็ผ่านไปเกือบสองปี และอีกหนึ่งปีก็จะมีการแข่งขันช่วงชิงของเหล่าบัณฑิตอีกครั้งบิดาขององค์ชายใหญ่ได้กลับมาใช้ชีวิตปกติ และได้รับตำแหน่งชินอ๋องพร้อมทั้งแต่งตั้งให้องค์ชายใหญ่รับหน้าที่เป็นผู้ถือตรากองทัพลับที่อยู่ในมือของไม่ซ่างหวงทว่าชายหนุ่มกลับเอ่ยปฏิเสธไป เพราะภายในใจยังรู้สึกละอายใจที่เข้าใจผิดเสด็จปู่ คิดว่าอีกฝ่ายไม่รักตนเองเท่ากับเหล่าพี่น้องคนอื่นแต่ไท่ซ่างหวงก็ยังยืนยันว่าสิ่งนี้คือของเขา และจะรอวันที่ชายหนุ่มกลับมารับสืบทอดมันต่อไปทางด้านตลาดมืดก็เกิดโกลาหลเช่นเดียวกัน เพราะทุกคนต่างรู้แล้วว่า เฉียวฟงคือองค์ชายใหญ่และวายุคลั่งคือองค์รัชทายาทและวันนี้เป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มทั้งสองก้าวขึ้นเวทีประลองการต่อสู้ เพื่อหาคนที่แข็งแกร่งกว่า โดยที่พวกเขามิได้สวมหน้ากากดั่งเช่นที่ผ่านมาเซี่ยชิงหลียืนมองห่างๆ ด้วยสีหน้าไม่สบายใจ เพราะนางรู้สึกว่าการกระทำของชายหนุ่มทั้งสอง เหมือนต้องการให้เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นเป็นอย่างที
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more

ตอนพิเศษ การเริ่มต้นใหม่ของโอวหยางชิงเฟิง

องค์ชายใหญ่หลังเดินทางจากออกจากเมืองหลวงได้สองปี ชายหนุ่มได้ละทิ้งตัวตนเดิมของตน เหลือเพียงเฉียวฟงนักพเนจรผู้ไร้บ้านชายหนุ่มเลือกเส้นทางที่เงียบสงบ ผ่านทุ่งหญ้ากว้างและป่าเขาลึก จนกระทั่งมาถึงหมู่บ้านเล็กๆ ที่ใกล้กับชายแดน และมักจะมีโจรป่าโผล่มาอยู่เรื่อยๆหมู่บ้านนี้แม้จะตั้งอยู่ท่ามกลางภูเขาและลำธารใส ชาวบ้านใช้ชีวิตด้วยการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์อย่างเรียบง่าย แต่เสียงหัวเราะของเด็กๆ และกลิ่นข้าวหอมที่ลอยมาตามลม ทำให้หัวใจที่เหนื่อยล้าของชายหนุ่มค่อยๆ คลายลงหลังจัดการพูดคุยกับหัวหน้าหมู่บ้าน เฉียวฟงจึงเลือกลงหลักปักฐานที่นั่น กระท่อมหลังน้อยถูกปลูกขึ้นที่เชิงเขาใกล้กับทางเข้าป่าชาวบ้านแม้ไม่คุ้นเคยกับคนแปลกหน้า และมักตีตัวออกห่างไม่ยอมสุงสิง แต่เมื่อเห็นว่าเฉียวฟงสามารถล่าสัตว์ขายได้ พวกเขาก็เริ่มมองชายหนุ่มในทางที่ดีขึ้นแต่เฉพาะกับบางคนที่ไม่หวาดกลัวต่อแผลเป็นบนใบหน้าของเขาเท่านั้น ยิ่งเป็นสตรีอายุน้อยยิ่งรีบถอยห่าง เพราะแผลเป็นอันน่ากลัวทำให้หลายคนเล่าลือไปต่างๆ นานาว่าเขาเคยเป็นโจรปล้นฆ่ามาก่อนชายหนุ่มไม่สนใจคำซุบซิบเหล่านั้น แต่กลับมีสิ่งหนึ่งที่เริ่มกวนใจเขา เด็กสาวอายุราวส
last updateLast Updated : 2025-10-24
Read more

ขายนางออกไป

วันหนึ่งในยามเย็นถานจิ่งอี้ได้วิ่งขึ้นเขาไปยังกระท่อมของเฉียวฟงพร้อมกับน้ำตามที่นองหน้า ท่าทางเศร้าโศกของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มอดเวทนาไม่ได้“ฮื่อ!! พี่เฉียวฟง ท่านช่วยข้าได้หรือไม่ ท่านป้าของข้าจะขายข้าให้กับคหบดีในอำเภอ ฮื่อ!! ข้าไม่อยากถูกขาย ท่านช่วยซื้อข้าหน่อย ข้าจะยอมเป็นวัวเป็นม้า แต่ข้าไม่อยากถูกขายไปอยู่ในเมือง”หญิงสาวร้องไห้ฟูมฟายพร้อมคุกเข่าต่อหน้าชายหนุ่ม“ใจเย็นๆ ก่อน เจ้าบอกข้าได้หรือไม่ เหตุใดนางต้องขายเจ้า ครอบครัวท่านป้าเจ้าก็ไม่ได้อดอยากถึงขนาดต้องขายหลานสาวมิใช่หรือ”ชายหนุ่มถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างใจเย็น“นาง!...ฮึก! นางอ้างว่าต้องการให้ข้าแต่งงานกับครอบครัวดีๆ แต่ข้าไปแอบได้ยินนางพูดกับท่านลุง ว่านางตกลงขายข้าให้คหบดีผู้นั้นห้าสิบตำลึง และที่ทำเช่นนั้นเพราะนางต้องการนำเงินมาแต่งภรรยาให้บุตรชายของนาง”ยิ่งเอ่ยถึงเรื่องนั้น น้ำตาของหญิงสาวก็ยิ่งพรั่งพรูลงมาราวกับทำนบแตก ร่างสูงได้แต่ถอนหายใจยาว เขาเป็นคนนอกจะช่วยเหลือหญิงสาวได้อย่างไร อีกอย่างตนเองก็ไม่ได้ต้องการทาสหรือสาวใช้คอยดูแลหากซื้อนางจริง ก็จะกลายเป็นว่าต้องมีภาระเพิ่มขึ้นมาอีก เพราะถ้าย้ายไปจากที่นี่ก็ต้องห
last updateLast Updated : 2025-10-24
Read more
PREV
1
...
141516171819
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status