All Chapters of Whispers of Forbidden Desire: Chapter 71 - Chapter 80

Casey’s POV Tulalang napatingin ako kay Isa, hindi makapaniwala. Alam ko naman na may something sa pagitan nila, nung lalaking tumulong sa kanya. The first time I saw him, para akong nakakita ng knight in shining armor. Ang presensya niya… grabe. Majestic. Authoritative. Yung tipong kahit tahimik, ramdam mo yung bigat at power ng aura niya.Isang tingin mo pa lang, alam mong he’s the type of man you can depend on. Kahit ako na-swoon sa kanya, at hindi ako madaling ma-impress.Kita ko rin noon ang paghanga ng mga teachers, pati si Brenda at mama nito. Pero ang pinaka-hindi ko makalimutan… ay kung paano tumingin ang lalaki kay Isa.Ibang klase. Parang si Isa

ISABELA’S POVPara akong nauupos na kandila habang nakatingin kay Casey. Yung paraan ng kanyang pagtitig, walang galit, walang pandidiri, walang panghuhusga, parang piniga lahat ng lamig sa dibdib ko.Sa ngayon, hindi ko pa kayang ibahagi lahat ng katotohanan tungkol sa amin ni Liam. Lalo na ang tungkol sa pekeng kasal nila ni Mommy. Na hindi ako kabit tulad ng iniisip ni Casey. Kailangan ko ring protektahan ang eskandalo ng pamilya. I know I can trust Casey. But it is not yet the right time.

Isabela’s POV“Mommy, nasaan na po si Lola? Miss ko na siya. Gusto ko na siyang puntahan,” marahan kong tanong habang kumakain kami. Sa kabila ng nangyari sa amin, kinailangan kong makipagkita kay Mommy dahil hawak pa rin niya si Lola. Hindi ko alam kung bakit hinayaan kong ilayo niya si Lola sa akin.“She is doing good,” simpleng sagot nito, hindi man lang tumitingin sa akin.Binaba ko ang aking kutsara at tinidor at tumingin sa kanya.“Mommy, gusto kong makita si Lola,” may kalakasan kong sabi.Pasimple rin niyang ibinaba ang kanyang kutsara at tinidor, dahan-dahang nagpahid ng tissue sa labi, saka tumingin sa akin nang malalim.“I

Liam’s POV Magdadalawang linggo na ako sa Singapore para sa isang client presentation. Pinaplantsa ko na ang lahat, pero kahit gaano ako kaabala, hindi nawawala ni isang minuto si Isabela sa isip ko. Miss na miss ko na siya, to the point na pati paghinga ko parang kulang kapag hindi ko siya nakikita.Abala ako sa pagsinghot ng mga papel, pag-aayos ng mga dokumento, at pagpa-finalize ng deck. Pero nang makita ko ang picture na pinadala niya, first day of school, napangiti ako. Pinanood ko pa ulit ang story niya. Kahit ilang ulit ko panoorin, hindi ako magsasawa.Pagpasok ni Adriane, naalala kong tanungin ang update tungkol kay Isabela sa Pilipinas.“How was Isabela? Wala namang gulo na nangyari sa kanya, right?” tanong ko habang patuloy na nagha-hi

Liam’s POVPagpasok namin sa kwarto, marahan kong isinara ang pinto gamit ang paa, hindi binibitawan si Bela kahit isang segundo. Ramdam ko pa rin ang tibok ng puso niya sa dibdib ko, mabilis, magulo, parang tugon sa sariling tibok ng puso ko.Hindi ko agad siya binaba. Hinawakan ko lang siya, mahigpit, parang doon lang ako humihinga.“Liam…” she whispered against my chest. “You’re trembling…” tanong nitoOO. Nahihiya man akong aminin, nanginginig ang kamay ko sa sobrang takot na naramdaman ko kanina.“You don’t get it…” bulong ko. D