 LOGIN
LOGINAnak sa pagkadalaga. Iniwan ng ina at lumaki sa poder ng kanyang lola. Iyan ang buhay ni Isabela Siason. Lumaking konserbatibo at puno ng mga pangaral, si Isabela ay sanay mamuhay nang simple at may takot sa Diyos. Ngunit isang hindi inaasahang pangyayari ang magpapabago sa lahat. Napilitan siyang tumira kasama ang kanyang ina, ang babaeng matagal na niyang hindi nakita at halos hindi na niya kilala. Akala ni Isabela, magiging madali lang ito. Ngunit nagkamali siya. Dahil sa loob ng marangyang mansion na tinitirhan ng kanyang ina, naroon din ang lalaking magpapayanig sa tahimik niyang mundo, ang asawa ng kanyang ina. Si Liam o mas kilalang si William Laurell. Isang batang billionaryo, kabaligtaran ng inaakala niyang isa itong matandang mayaman ,malapit nang mamatay. Ang titig niya’y parang apoy, mainit, mapangahas, at handang tumupok sa kanila pareho. Sa bawat paglapit nito, dama ni Isabela ang init na gumagapang sa kanyang balat, ang panginginig ng damdaming matagal nang nakatago. May kung anong puwersang humihila sa kanya palapit, kahit alam niyang mali. Paano niya lalabanan ang tukso at ang apoy ng pagnanasa na unti-unting nilalamon ang kanyang puso’t isipan? Pag-ibig nga ba ito… o isang ipinagbabawal na pagnanasa? At kung totoo man na “kung ano ang puno, siya rin ang bunga,” handa ba siyang tanggapin na baka hindi nga siya naiiba sa kinamumuhian niyang ina, ang babaeng minsang tinalikuran ang tama para sa bawal na pag-ibig?
View MoreIsabela POV
“ Fuck Liam, baby more aaahh..”
“Pak” isang malutong na palo.
Napatigil ako nung napadaan sa kwarto ng mommy ko at ng aking stepfather.
“ Yes, like that Baby, you are doing great, shit! Ang sarap,.. Yes Baby, malapit na, aahh malapit na ako..” halos tumayo ang balahibo ko sa katawan nung marinig ko ang malakas na ungol ni Mommy. Hindi ko alam kung tatakbo ba ako o magbibingi-bingihan na lang. Pero parang napako ang mga paa ko sa sahig. Ramdam ko ang init ng mukha ko, halong inis, hiya, at pagkabigla.
“ Aaaahh” isang mahabang ungol.
Natakpan ko ang aking tenga, sabay irap at galit na tumingin sa nakasarang pinto.
“Buwisit! Hindi pa nagdidilim kung anu-ano na ang pinaggagawa nila! Wala man lang pakialam sa mga tao sa paligid. Hindi man lang nahiya, ang ingay-ingay pa!” halos pasigaw kong bulalas, nanggagalaiti sa inis.“Ang landi talaga… ishh!”
Sisipa na sana ako sa pinto ng kwarto nila nang bigla itong bumukas.
Muntik na akong matumba dahil nakataas pa ang isa kong paa. Nalaglag ang makapal kong salamin, pero bago pa ako tuluyang bumagsak, may dalawang malalaking kamay na mabilis na sumalo sa akin, mahigpit, mainit, at sigurado.Parang tumigil ang oras.
Ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso ko nang maramdaman ko ang init ng kanyang palad sa bewang ko.Pag-angat ng tingin ko, biglang nag-slow motion ang paligid.Nanlaki ang mata ko. Wala siyang suot na pang-itaas.
Bakat sa tiyan niya ang bawat linya ng anim na pandesal, parang ukit ng Diyos sa bato. May patak ng pawis na dahan-dahang gumuguhit pababa, at halos makalimutan kong huminga habang sinusundan iyon ng tingin. Ang dibdib niya… mukhang matigas. Parang kahit sipain mo, masisira ‘yung paa mo, hindi siya.Pag-angat ng tingin ko sa mukha niya, parang kinain ng lupa ang boses ko.
Ang mga mata niya, malalim, matalim, parang binabasa ang kaluluwa mo. Hindi mo kayang tumingin nang diretso, pero hindi mo rin kayang umiwas. Parang may magnet.Naputol lang ang mahika nang biglang kumunot ang noo niya.
Mabilis ko siyang itinulak, sabay tarantang pinulot ang salamin ko. Pagkasuot ko, doon ko lang siya nakita nang malinaw. Hindi lang siya guwapo… he’s the definition of hot. Parang modelong galing sa magazine cover, pero mas totoo, mas nakakatakot.Bumukas muli ang pinto. Lumabas si Mommy, naka-bathrobe pa.
Lumapit siya sa lalaki, sabay haplos sa braso nito na parang sanay na sanay.“Bakit ang aga ng dating mo?” tanong niya, may halong pagtataka pero may lambing din.
“Wala pong pasok, half-day lang po,” sagot ko, pilit pinipigilan ang kabog ng dibdib ko.
Ngumiti si Mommy, ‘yung tipong lambing na may halong kilig.
Sabay tingin ulit sa lalaki. “Baby, siya nga pala ang anak ko, si Isabela. Isa, batiin mo ang Daddy mo.”“Daddy ko?” napabulalas ako, sabay ayos ng salamin.
Napatitig ulit ako sa lalaki. Daddy? Mukha lang siyang trenta anyos! Eh si Mommy, thirty-nine na pero mukhang mas bata. Alagang-alaga kasi ang katawan niya.“Siya po ang asawa ninyo?” halos pabulong kong tanong, sabay turo sa lalaki.
“Uhm, why?” taas-kilay ni Mommy, halatang nagdududa.
“Eheheh… akala ko po kasi… wala po, hehehe,” sagot ko habang kinakamot ang ulo, sabay pilit na ngiti.
“O siya, pumunta ka na sa kwarto mo, magpalit ka na” pagtataboy ni Mommy.
“Sige po… magandang hapon po, da-daddy…” halos pabulong kong sabi, pilit ang ngiti.
Mabilis akong naglakad palayo, pero bago ako pumasok sa kwarto, hindi ko napigilang lumingon. Nagtagpo ulit ang mga mata namin. Parang may kuryenteng dumaloy sa buong katawan ko.Pagkasara ko ng pinto, napasandal ako rito, sabay hawak sa dibdib.
“What was that? Bakit ang lakas ng tibok ng puso ko?” bulong ko, halos hindi makapaniwala.Naglakad ako papunta sa kama, kinakagat ang kuko ng daliri.
“Sabi ni Lola, matanda na raw ang asawa ni Mommy, mga sixty to seventy years old na. Pero yung nakita ko kanina… Diyos ko, parang trenta lang! Hindi kaya… lumalala na talaga ‘yung grado ng mata ko?”Napaupo ako, pero imbes na kumalma, bumalik sa isip ko ‘yung paraan ng pagkakatitig niya.
Yung tingin na parang may ibig sabihin. Kinabahan ako.“Mukhang mali ata na pumayag akong tumira dito kasama ni Mommy,” bulong ko.
“Kailangan kong umalis. Hindi pwede ‘to. Nakakatakot ang asawa ni Mommy.”Huminga ako nang malalim, pilit pinatatag ang sarili.
“Kailangan kong bumalik kay Lola. Kailangan niya ako.” At doon, isang desisyon ang pumasok sa isip ko.Mabilis kong inayos ang mga gamit ko. Isang linggo pa lang ako rito, pero parang ang tagal na.
Nang dumating ako, wala pa ang asawa ni Mommy. Kaya gano’n na lang ang gulat ko kanina.Natigilan ako nang marinig ang katok at boses ni Mommy.
“Isa, kumain ka na sa baba. Aalis kami ng Daddy mo.”“Opo!” sigaw ko, sabay hablot sa bag.
“Huh! Akala ko kung ano na…” bulong ko, mabilis na inilagay lahat ng gamit sa backpack.
Sumilip ako sa bintana, nakita ko silang palabas ng gate sakay ng kotse.Buti na lang abala ang mga kasambahay. Hindi nila napansin ang paglabas ko.
Nakahinga ako nang maluwag. Pero agad ding nainis nang makita kong ang layo pala ng sakayan mula sa gate ng mansion.
Ilang kilometro rin ang lalakarin bago makasakay ng jeep.Lumingon ako sa malaking mansyon sa likuran ko.
Huminga ako nang malalim. “Huh… Ajah!”Inayos ko ang backpack sa aking balikat at nagsimulang maglakad palayo sa mansyon…
.. desidido, pero may halong kaba sa dibdib.Liam’s POVNaiiling ako at napangiti nung nakita si Isabela na paakyat ng mansyon, parang maliit na daga na nagtangkang tumakas sa harap ng pusa. Hinila ko ang tie ko habang paakyat din ako papunta sa kwarto, pilit kinokolekta ang sarili.Kinuha ko ang cellphone. Dalawang text mula kay Selene. “Baby, baka madaling araw na ako makakarating. Mukhang mapapahaba ang meeting namin. Sorry, hindi kita makakasama tonight. I know you understand me and I know you love me. Mwaah.”“Huh! Spoiled wife,” naiiling kong sabi.“The hell do I care? I have her daughter in m
Isabela’s POVHalos tumakbo ako paakyat ng kwarto pagdating namin sa mansyon. Kanina ko pa gustong takasan si Liam. “Salamat sa dinner, akyat na po ako,” sabi ko, halos hindi ko na siya tiningnan. Hindi ko na rin hinintay ang sagot niya, basta’t umalis ako kaagad.Pagkasara ng pinto, dali-dali akong umupo sa kama, sabay kagat sa aking kuko habang ang isang kamay ay nakapatong sa dibdib kong mabilis ang tibok. “Anong nangyayari sa’kin? Bakit ba ako takot na takot sa asawa ni Mommy?”Humiga ako, pinikit ang mga mata, pilit pinapakalma ang sarili. Pero imbes na katahimikan, ang ngiti ni Liam kanina ang sumilay sa
Isabela’s POVPumasok ang sasakyan sa harap ng isang exclusive restaurant na tila para lang sa mga mayayaman at sikat. Pagkabukas ng pinto, marahan akong bumaba. Ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin, ngunit mas malamig ang kabang gumapang sa dibdib ko. Napalingon ako sa paligid, mga gintong ilaw, mamahaling kotse, at mga taong halatang sanay sa marangyang buhay.Anong ginagawa ko rito?“Magandang hapon po, Mr. Tejero,” bati ng receptionist na tila agad siyang nakilala.Napakunot ang noo ko. So madalas nga siyang pumunta rito...“This way, Sir,” sabi ng waiter na agad lumapit at magalang na inalalayan kami.
Isabela’s POV“Huy, tigilan mo na nga ‘yang kaka-stare kay Isabela, baka ma-in love ka na niyan!” biro ni Casey kay Erwine habang naglalakad kami palabas ng university gate.Napakamot si Erwine sa ulo, halatang nahiya, habang pilit na pinagtatakpan ang ngiti niya.Ramdam ko ang mga tingin ng ibang lalaki habang dumadaan kami ni Casey, mga tingin na dati ay kay Casey lang napupunta. Pero ngayon… alam kong ako na rin ang kasama sa dahilan ng mga iyon.Biglang uminit ang pisngi ko. Hindi ako sanay sa ganitong atensyon. Para akong gusto nang magtago sa likod ni Casey.“Well, you can’t blame me, Casey,” sabi ni Erwine, nakangiti.
Liam’s POV“Naayos na ba ang lahat ng papeles na pinahanda ko sa’yo, Adriane?”“Opo, sir. Handa na po lahat,” mabilis na sagot niya, medyo kabado.“’Yung mga pinaimbestigahan ko sa’yo, kumusta? May resulta na ba?”“Opo, sabi ng imbestigador, inaayos na po niya lahat ng impormasyon. Kapag kumpleto na, ipapadala niya agad.”“Good.” Tumango ako, malamig ang tono.“William!”
Isabela’s POV“Andito ako sa may bench malapit sa building natin,” sabi ko sa phone habang nakaupo at nakatanaw sa mga estudyanteng nagdaraan. I’m at school, at in an hour magsisimula na ang klase namin sa Business Law and Taxation.“Asan ka na ba? Andito na ako! Hindi ako nakapag-research, pakopya!” halos sumigaw na sabi ni Casey sa kabilang linya.Napangiti ako. The usual Casey.“Nakikita na nga kita, tignan mo sa harap mo!” natatawa kong sabi.Bigla siyang napalingon. At first, blanko lang ang mukha niya, parang loading pa ang utak niya. Pero nang tuluyang maregister sa isip niyang ako nga ‘yung nakatayo sa harap niya, namilog ang chinita niyang mata at halos malaglag ang panga niya.“Hahaha!” natatawa ako sa priceless niyang reaksyon.Lumapit siya sa akin, parang isang imbestigador na may bagong kaso, lumapit, yumuko ng bahagya, at tiningnan ako mula ulo hanggang paa, tapos bumalik ulit sa mukha ko na parang hindi makapaniwala.“Isabela Alcantara… ikaw ba ‘yan?! OMG!” halos mapasi


















Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Comments