All Chapters of Chained To My Husband's Uncle : Chapter 11 - Chapter 20

Arielle's Point Of View.Ang naalala ko pag-uwi ko kagabi sa mansyon, wala si Lucian. Pero paggising ko kinabukasan, naabutan ko siyang may ginagawa sa kusina, suot lang ang isang t-shirt at pants, mukhang dito nga siya natulog kagabi."Anong ginagawa mo?" tanong ko, napalingon naman siya sa akin."Good morning, Arielle. Mabuti gising ka na, sakto nagluluto ako ng breakfast."Napaawang ang labi ko sa narinig. Hindi ko alam kung nababaliw na ba ako dahil sa mga nangyayari lately kaya ko narinig na sinabi niya 'yon."May sakit ka ba?" nag-aalalang tanong ko, pero imbes na kumunot ang noo niya katulad ng palaging ginagawa niya. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa na mas lalong nagpagulat sa akin."I'm just being myself, Arielle. I'm just trying to be a good husband to you," wika nito habang may ngiti sa labi na bihira ko lang makita. "Alam kong napagod ka sa lahat ng mga nangyari lately, at siyempre, gusto kong bumawi.""A-Alam mo ba kung ano 'yang mga sinasabi mo, Lucian?" tanong ko, p

Arielle's Point Of View.Pagkatapos ng gabing 'yon, tahimik lang kaming ni Lucian sa sasakyan. Hindi ko alam kung pero nakakaramdam ako ng pagkailang dahil sa nangyari kanina habang sumasayaw kami."I'm sorry what for I did earlier, Arielle."Natigilan ako sa narinig at napalingon sa kaniya, hindi inaasahang sasabihin niya 'yon."Alam kong wala kang tiwala sa akin pero sinubukan kong halikan ka," wika niya, nakatitig lang siya kalsada habang nagmamaneho.Napakuyom ako ng kamao, hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o mainis. “Hindi mo kailangang mag-sorry, para namang hindi mo 'ko ginawang parausan, Lucian?”"But still," sagot niya, halos pabulong. “I'm sorry."Muling natahimik ang loob ng sasakyan. Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin pero gusto ko na talagang malaman kung bakit ganito na ang trato niya sa aki."May tatanungin ako," basag ko sa katahimikan. "Inutos ba ni Sir Herriot na baguhun ang pakikisama mo sa'kin?"Napatingin siya sa akin saglit bago bumalik sa kalsada

Arielle’s Point of View.“Oo, ako nga,” sagot ni Uncle Magnus, malamig ang boses niya. “At gusto kong malaman kung bakit niyo hinahanap si Abigail.”Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba dahil sa narinig. Ramdam ko ang sa akin si Lisha, pero hindi ko siya magawang balingan ng tingin. Nanatili ang tingin kay Uncle Magnus, pilit pinapanatili ang kalmado kong mukha kahit kinakabahan na ako.“Ah… hindi po ‘yung iniisip mo, Uncle” mahinahon kong sabi, bago pilit na ngumiti. “Ibang Abigail po ‘yung hinahanap namin. Hindi po ‘yung. . . 'yung dating ex ni Lucian.”Saglit siyang natahimik sa narinig, parang iniisip kung dapat niya bang paniwalaan ang sinabi ko.Tumaas ang kilay niya. “Really?” tanong niya, seryoso ang boses. “What is your reason? Why are you finding her?"“M-May nagsabi po kasi na may kinalaman siya sa isang bagay na gusto naming iklaro,” sagot ko bago umiwas ng tingin. "Wala 'tong kinalaman kay Lucian."Dahil sa narinig ay nakita ko ang pag-ilang niya. "I can tell when people

Arielle’s Point of ViewTahimik lang ang paligid ng ospital, tanging tunog lang ng gamit at mahina kong paghinga ang maririnig. Dalawang araw na ang lumipas mula noong maoperahan si Lucian pero hanggang ngayon, wala pa rin siyang malay. Hindi pa rin siya nagigising. Hindi ko tuloy maiwasang lalong mag-alala, kahit naman hindi kami maayos. Ayoko pa rin na may mangyaring masama sa kaniya.Sa dalawang araw na lumipas, araw-araw akong bumibisita sa ICU. Sa totoo lang, halos kabisado ko na ang bawat patunog ng monitor at bawat patak ng dextrose niya. Pinaalam ko na rin kay Mommy ang nangyari, bumisita rin siya at mabuti nga dahil noong mga oras na 'yon ay wala si Tita Kladine. Alam ni Mommy ang pagtrato sa akin ng Nanay ni Lucian, kaya alam kong baka magsagutan lang silang dalawa, at ayokong mangyari 'yon.“Good morning, Mrs. Davenhart,” pagbati ng nurse pagkatapos makita ang pagpasok ko sa kwarto, nakita kong pinapalitan ang suplay ng gamot. “Stable po ang vital signs ni Sir Lucian, pero

Magnus's Point Of View."What is she doing here?" seryosong tanong ko kay Franklin, ang kaibigan ko. Kakatapos ko lang bumisita sa hospital kay Arielle at kaagad akong dumiretso sa condo niya."Sigurado ka bang siya 'yon?" Napakunot ang noo niya. "I'm not one hundred percent sure but I have this gut feeling that she's really here.""Pero bakit naman siya nagpakilala kay Arielle bilang dating kaibigan ni Lucian?""I don't know, Franklin. I don't know why she's fvcking around again," galit kong sagot. "Alam kong ayaw niyang sabihin ang pangalan niya kay Arielle dahil ayaw niyang magkagulo ulit.""Bakit hindi na lang ikaw ang magsabi kay Arielle ng totoo? Stop being a protective Uncle."Sinamaan ko siya ng tingin pero tinawana niya lang ako. "Arielle's really curious about her, you know? Pumunta pa siya sa resto ko para lang makahanap ng impormasyon."Tumataas ang kilay nito. "Hinayaan mo ba?""Why would I? Edi malalaman niya rin kung bakit talaga siya pinakasalan ni Lucian.""Sa totoo