2 ปีต่อมา“อืมม~ เพลียจัง...”ดวงตากลมสวยกะพริบปริบๆ พยายามปรับกับแสงแดดที่ลอดผ่านผ้าม่านโปร่งสีขาวเข้ามา ร่างเย้ายวนเปลือยเปล่าพลิกตัวไปมาอย่างนึกขี้เกียจ เพราะหลังจากรับปริญญาเสร็จ เธอก็ไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ จนดึกดื่น กว่าจะได้กลับมาที่บ้านก็เพลียจนร่างแทบสลายอยู่แล้วก๊อก ก๊อก ก๊อก“ใครมันมากวนตั้งแต่เช้าเนี่ย...”เสียงหวานพึมพำอย่างนึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย เพราะตั้งใจจะนอนต่อ แต่กลับมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียได้ปกติเธอสั่งของออนไลน์อยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้เอะใจอะไร จึงลุกขึ้นมาสวมชุดคลุมตัวยาวสีขาวคลุมเอาไว้ลวกๆ แล้วเดินออกมาเปิดประตู พอเห็นว่าเป็นใคร ร่างกายก็แข็งทื่อมองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา ดวงตาแดงระเรื่อขึ้นมาทีละน้อยอย่างห้ามไม่ได้“ละ ลุงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...” เบลล่าแทบหาเสียงของตัวเองไม่เจอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไม่ได้เจอหน้ากันมาเป็นเวลาสองปีกว่าแต่เขากลับมาหาเธอเอาตอนนี้...ตั้งแต่แม่กับเขาหย่ากัน เธอกับแม่ก็ย้ายออกมาจากคฤหาสน์หลังนั้นและไม่ได้ติดต่อกันอีก ตอนแรกก็นึกปวดใจเพราะอีกฝ่ายเคยพูดไว้เสียดิบดีว่าจะรับเธอไปอยู่ด้วยในฐานะนายหญิง แม้จะไม่ได้เชื่อคำพูดนั่นเท
Terakhir Diperbarui : 2025-12-27 Baca selengkapnya