Chapter 1

“ความสุข” ที่บริสุทธิ์ที่สุดนั้น คือเมื่อรู้ว่าในที่สุดฉันก็มาถึงวันนี้ ในที่สุดฉันจะแต่งงานกับคนที่ฉันรักมากที่สุดในชีวิต ฉันมองตัวเองในกระจก ฉันสวมชุดแต่งงานยาวสีขาวตัดกับร่มและเดรสเกาะอกรูปหัวใจ มันเป็นผ้าลูกไม้ในบางส่วนและที่รัดตัวใต้ชุดเดรสทำให้รูปร่างของฉันดูดีขึ้น ผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นลอนและกิ๊บดอกไม้ที่ติดไว้ด้านซ้ายของผม ฉันพร้อม การแต่งหน้าของฉันทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ ลิปสติกสีแดงแวววาว และดวงตาสีฟ้าของฉัน มันดูสวยงามจริงๆ และไลเนอร์ที่สาวร้านเสริมสวยทาให้ฉัน

"โอ้พระเจ้า! เธอดูสวยมากจูเลียต” เคียร่าเพื่อนสนิทของฉันร้องเสียงดังขณะที่เธอกอดฉัน

“ขอบคุณ” ฉันหน้าแดงเมื่อหันไปทางกระจกอย่างเขินอาย

“อะ… ดูเธอสิ! วันนี้เป็นงานแต่งงานของเธอนะและเธอยังอายอยู่ เธอจะทำอะไรในคืนวันแต่งงาน” เธอศอกฉันและนั้นทำให้หน้าฉันแดงขึ้น

“เคียร่า!” ฉันสะกิดเธอ แต่เธอก็หัวเราะกับท่าทีของฉันและกอดฉันไว้ด้านข้าง

“เอ็มเม็ตต์ช่างโชคดีเหลือเกิน” เธอพูดขณะที่มองมาที่ฉันผ่านกระจก

ผมสีดำยาวของเธอดูสวยงามเมื่อถักเปียไปด้านข้าง เธอสวมชุดเกาะอกสีทองกับลิปสติกสีแดง ดวงตาสีดำของเธอดูน่าหลงใหลด้วยอายไลเนอร์สไตล์แมว และเธอยืนมั่นด้วยความสูง 5 ฟุต 7 นิ้ว กับรองเท้าส้นสูงที่เธอสวมอยู่ เธอเป็นผู้หญิงที่สวย เคียร่า ริชมอนด์ เป็นสาวที่ร้อนแรงที่สุดในเมือง เธอเกิดมาในครอบครัวที่มั่งคั่งที่สุดในนิวยอร์กและอาศัยอยู่กับพ่อแม่ของเธอในย่านที่หรูหราที่สุดของนิวยอร์ก ซึ่งใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข สิ่งเดียวที่เธอไม่เคยเชื่อนั้นคือความรัก ฉันเคยสงสัยว่าบางครั้งเราทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดต่อกันได้อย่างไร

ฉันอยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นเดียวกับเธอแต่สิ่งหนึ่งที่เราตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง…ฉันเชื่อในความรัก ฉันชอบเรียนส่วนเธอชอบปาร์ตี้ ฉันมักปาร์ตี้เมื่อการสอบเสร็จแล้ว ในขณะที่เธอมักแอบดื่มในขณะที่เพื่อนกำลังอ่านหนังสือสอบ และหลังจากปาร์ตี้ในช่วงสอบ ฉันก็ทำคะแนนได้ดีกว่าเสมอ เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันในวิทยาลัย แต่ก็เป็นคู่แข่งที่ดีที่สุดของฉันด้วย

ช่วงเวลาของคริสต์มาสที่ฉันได้พบกับเอ็มเม็ตต์เป็นครั้งแรกในงานปาร์ตี้ที่พ่อแม่ของฉันจัดเลี้ยงตอนฉันอายุยี่สิบสองปี ในงานฉลองวันเกิดของฉัน ฉันพบเขาที่นั่นในงานปาร์ตี้และในทันใดนั้นฉันก็ชอบเขา

ไม่นานเราก็เริ่มออกเดท หลังจากคบกันมาหนึ่งปีที่เรามีความสัมพันธ์กัน เขาขอฉันแต่งงานด้วยตัวเอง และฉันเป็นผู้หญิงที่พ่ายแพ้ต่อความรัก ฉันจึงตอบตกลงกับเขา

“ฉันเชื่อว่าคนที่เธอรักจะเป็นคนที่หล่อที่สุดที่เธอเคยพบ” ฉันยิ้มแล้วหันไปหาเธอเพื่อเผชิญหน้า

“ไม่อีกแล้ว! จูเลียต ไม่วันนี้ได้ไหม” เธอกลอกตาสีดำ ในขณะที่ฉันส่ายหัวให้กับความไร้เดียงสาของเธอ เธอไม่เคยเชื่อในความรัก

“จูเลียต!” เราสองคนหันไปทางประตูก็พบว่าเจซโผล่หัวเข้ามา มองดูเราด้วยรอยยิ้ม

“มานี่เลยเด็กน้อย!” เคียร่าแกล้งเขา เจซ สเวนสันเป็นน้องชายคนเดียวของฉัน เขาอายุน้อยกว่าฉันสามปี เขาไม่ชอบทุกครั้งที่เคียร่าเรียกเขาว่าเด็กน้อย เคียร่าชอบล้อเลียนเขา และเจซมักหยุดหงุดหงิดกับเพื่อนสนิทของฉันเสมอ

"ได้โปรด! ผมอายุ 21 ปีแล้วพี่ก็รู้” เจซพูดอย่างหงุดหงิดและเคียร่ากลอกตาพึมพำ

“อะไรก็ได้” กับตัวเอง

เธออาจจะใจร้ายในบางครั้ง

“เจซี่!” ฉันร้องเสียงดังและวิ่งไปกอดเขา

“เฮ้ ไม่ อย่าแตะผมของผมนะ” เขาปิดปาก เมื่อฉันขยี้ผมสีดำนุ่มๆ ของเขาซึ่งเขาได้รับมันมาจากแม่

“อ๊ะ เจซี่อย่าเป็นแบบนี้ วันนี้เป็นงานแต่งงานของพี่นะ” ฉันพูดในขณะที่บีบแก้มเขา

“อย่างน้อยพี่ช่วยทำตัวให้เหมือนพี่ได้ไหม” เขาปัดมือฉันออกและขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด

“พวกเราแค่ชอบแกล้งนะ เจซี่” ฉันดึงเขาเข้าไปกอดและเขาเริ่มต่อต้านฉัน แต่ไม่นานก็เลิกและกอดฉันกลับแน่น

“ผมจะต้องคิดถึงพี่แน่ๆ จูลี่” เขากระซิบที่เส้นผมของฉัน เขาสูงกว่าฉันมากซึ่งทำให้ฉันอิจฉาเขาในบางครั้ง

“พี่ก็เหมือนกัน” ฉันกระซิบขณะที่ก็เริ่มรู้สึกเศร้าเล็กน้อยที่จะจากเขาไป

“มาเถอะ ทุกคนกำลังรอพี่อยู่” เขาผละออกจากอ้อมกอดขณะที่เขาเอามือมาประกบหน้าฉันและจูบหน้าผากฉัน

“พี่ดูสวยมาก” เขาพูดอย่างร่าเริง

“เอาล่ะ ตอนนี้พวกนายอย่าเพิ่งเศร้าไป มันเป็นงานแต่งงานของเธอ และเธอจะทำให้การแต่งหน้าของเธอพัง เงียบซะ แล้วจูเลียตมาทางนี้” เคียร่าแทรกแซงและขอให้ฉันไปหาเธอ

ฉันเดินเข้าไปหาเธอ แล้วเธอก็หยิบผ้าคลุมที่โต๊ะขึ้นมาแล้วจัดใส่คลุมที่ศีรษะของฉัน

"เอ่านี่" เธอยื่นดอกกุหลาบหนึ่งช่อให้ฉัน ฉันถือมันไว้ และเหลือบมองตัวเองในกระจกเป็นครั้งสุดท้าย ฉันเริ่มหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกประหม่าในทันใด ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่จู่ๆตัวฉันก็เริ่มรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมา อาจเป็นเพราะงานแต่งงาน ฉันคิดและพายไหล่ออก

"ไปกันเถอะ พ่อกำลังรอพวกเราอยู่ข้างนอก” เจซจับแขนฉันขณะที่เคียร่าช่วยฉันจัดชุดให้ แล้วพวกเราก็เดินออกจากห้องด้วยกัน

“ฉันกำลังจะแต่งงานแล้วตอนนี้ วันนี้ชีวิตของฉันจะเปลี่ยนไป” ฉันคิดกับตัวเองขณะยิ้มที่มุมปาก

เราเดินไปที่ทางเข้าโบสถ์ ไม่นานฉันก็เห็นพ่อยืนอยู่ใกล้ทางเข้าโดยที่แม่กำลังรอเราอยู่ พ่อของฉัน นายสตีเฟน สเวนสัน และแม่ นางเจสสิก้า สเวนสันคือชีวิตของฉัน พวกเขาทำทุกอย่างที่คู่ควรเพื่อให้ชีวิตแก่ฉัน ฉันยังจำได้เมื่อตอนที่พ่อไม่ใช่คนร่ำรวยแต่เป็นเพียงพนักงานทั่วไปของบริษัท เขาทำงานเพื่อเราทั้งวันทั้งคืน ฉันดูเหมือนเขาจริงๆ สืบทอดผมสีน้ำตาลและดวงตาสีฟ้าจากเขา ฉันเป็นเจ้าหญิงของเขา และฉันรู้ว่าพ่อรักฉันมากกว่าเจซ

“เจ้าหญิงของพ่อ” พ่อน้ำตาคลอเบ้าเมื่อเห็นฉันในชุดแต่งงานและกอดฉัน

“พ่อจะคิดถึงลูก” พ่อร้องไห้ ขณะที่ฉันชอบอ้อมกอดและสูดกลิ่นของพ่อ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดเกี่ยวกับตัวพ่อ ถ้าสิ่งที่เขารักยกเว้นฉันคือความสะอาด เขาเป็นคนที่สะอาดที่สุดที่ฉันเคยเห็นในชีวิต

“ที่รัก” แม่ของฉันพูดเบาๆขณะที่เธอโอบกอดฉันไว้ในอ้อมแขนของเธอ แม่ของฉันเป็นนักกีฬาตอนที่เธอแต่งงานกับพ่อของฉัน เธอแข็งแกร่งที่สุด

“แม่คะ หนูหายใจไม่ออก” ฉันพยายามพูดด้วยความยากลำบาก สุดท้ายแม่ก็ปล่อยตัวฉันออกมา ฉันสูดอากาศให้รู้สึกผ่อนคลาย

"ที่รัก!" พ่อของฉันดุแม่ และแม่ก็ยิ้มเยาะใส่ฉัน

“ขอโทษนะ แม่แค่รู้สึกตื้นตันไปเอง” เธอให้คำอธิบาย

“ไม่เป็นไรค่ะแม่” ฉันยิ้มให้แม่และบีบแขนแม่

“ได้เวลาแล้ว” พ่อของฉันพูดขณะดูเวลาบนนาฬิกาของเขา

“แม่รักหนูนะลูก” แม่ของฉันจูบที่หน้าผากของฉัน และเจซก็กอดฉันอีกครั้งขณะที่ทั้งคู่เริ่มเดินจากไป

เคียร่าเป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉัน เธอเข้ามาแทนที่ เธอกับเด็กๆแสดงนิ้วโป้งขึ้นพร้อมข้อความว่า "ขอให้ดีที่สุด" ฉันยิ้มให้เธอขณะประสานแขนกับพ่อ และเรารอให้ประตูเปิด ดนตรีเริ่มบรรเลงและประตูเปิดออกเผยให้เห็นโบสถ์ที่แน่นถนัด เต็มไปด้วยผู้คน ขณะที่ทุกคนรอคอยอย่างอดทนเพื่อให้เจ้าสาวปรากฏตัว เราเริ่มเดินช้าๆ ตามที่เราซ้อมมาก่อนหน้านี้ ขาของฉันเริ่มสั่นจากความกังวลใจและฝ่ามือของฉันเริ่มเหงื่อออก

“เจ้าหญิงผ่อนคลาย” พ่อกระซิบแล้วบีบแขนฉันเพื่อสื่อว่ารับรองได้เลยว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี

ฉันสามารถยิ้มให้ผู้คนและฮัมเพลงเพื่อตอบพ่อ ฉันเห็นเอ็มเมตต์ยืนรอฉันบนแท่นบูชาอย่างมั่นใจ เขาดูหล่อมากในชุดดำของเขา ผมของเขาถูกหวีเสยขั้นไปและดวงตาสีเทาของเขาเป็นประกายเมื่อเห็นฉัน

ทันใดนั้นรอยยิ้มก็ผุดขึ้นที่ริมฝีปากของเขาขณะที่เขาเลียริมฝีปากรอฉันอยู่ ฉันรู้ว่าเขาใจร้อน เขาคุยโทรศัพท์กับฉันตลอดทั้งคืนเพื่อคุยเรื่องคืนแต่งงานของเรา เขาวางแผนไว้มาก และเขาต้องการให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่วางแผนไว้ เขาเข้าตาจนที่จะมีฉันจริงๆ ซะแล้ว ฉันหน้าแดงเมื่อเขาขยิบตาให้ฉัน

ฉันใช้เวลาหนึ่งเดือนในการโน้มน้าวครอบครัวโดยเฉพาะพ่อและเคียร่า ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ทั้งคู่ไม่ชอบเอ็มเม็ตต์เมื่อพบเขาครั้งแรก แต่ฉันรักเขา

ในที่สุดหลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ฉันก็สามารถโน้มน้าวพวกเขาให้สามารถแต่งงานได้

“ดูแลลูกสาวของฉันให้ดี ฉันหวังว่าคุณจะดูแลเธอเหมือนกับฉัน” พ่อของฉันพูดขณะที่เขายื่นมือของฉันให้เอ็มเม็ตต์

“ผมสัญญาว่าผมจะดูแลเธอมากกว่าคุณ” เขาตอบพร้อมกับยิ้มให้พ่อ และพ่อก็พยักหน้าโดยทิ้งฉันไว้ที่ทางเดิน

“คุณดูสวยมาก มัฟฟิน” เอ็มเม็ตต์กระซิบกับฉันขณะที่เขาจูบที่หลังมือของฉัน

“ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะมีคุณ” เขาขยิบตาให้ ฉันหน้าแดง

การล้างคอทำให้เราหมดช่วงเวลาเล็กๆ ของเราไป บาทหลวงกระแอมในลำคอเพราะอาจได้ยินคำพูดของเอ็มเม็ตต์

“เรามาเริ่มกันเลยไหม” บาทหลวงหยิบหนังสือของเขาขึ้นมาและเราพยักหน้า