ผู้เล่นควรตั้งความเสี่ยงอย่างไรเมื่อเล่นส เต็ ป บอล?

ซีอีโอห้างสรรพสินค้าสตาร์ไลท์ในเครือศตาวุทธิพงศ์กรุ๊ปอย่าง ‘พยัคฆ์’ อัลฟ่าเจ้าของกลิ่นดอกโบตั๋น ถูกทิ้งเคว้งคว้างอยู่ในห้องบนเรือสำราญกลางมหาสมุทร หลังจากได้ลิ้มลองโอเมก้าเจ้าของกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ที่เพิ่งบรรเทาอาการฮีท นั่นทำให้พยัคฆ์ตามหาโอเมก้าที่หนีเขาไปโดยไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ คุณหนูแห่งแม็กมารีนาซอย่าง ‘นลิน’ ทายาทเพียงคนเดียวของธุรกิจการเดินทะเลในเครือแม็กมารีนาซ ที่ครอบคลุมการขนส่งทางทะเล และล่องเรือสำราญทั้งในและนอกประเทศ ลูกชายคนเดียวของผู้มีอิทธิพลใหญ่แห่งซีแอตเทิล ถูกลูบคมถึงถิ่น โดนวางยากระตุ้นฮีทจนต้องดิ้นรนหนีให้อัลฟ่ากลิ่นดอกโบตั๋นเข้าช่วย ทว่าเขาเป็นพวกตาต่อตาฟันต่อฟัน ในเมื่อกล้าวางยากันถึงที่ เขาก็จะกลับไปเอาคืน ถอนรากถอนโคน แม้นั่นจะเป็นการเปิดเผยอดีตที่ปิดบังมาถึง 20 ปีก็ตาม ใครจะคิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลก นำพาอัลฟ่าและโอเมก้าที่เคยใช้เวลาด้วยกันบนเรือกลับมาเจอกันอีกครั้ง ทว่า…เพราะนลินยืนยันว่าเป็นเบต้า พยัคฆ์จึงทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ แม้แต่การยอมเป็นเด็กดีของนลิน ใครจะหาว่าเขาเป็นเด็กผีก็ช่าง ถ้าเพื่อจะได้นลินมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง… เขายอมเล่นละครเป็นเด็กดีของนลิน เพื่อพิสูจน์ว่านลินคือ…โอเมก้ากลิ่นดอกลาเวนเดอร์บนเรือคนนั้น!

"โจวหว่านถิง  เจ้ามันสตรีร้อยเล่ห์ข้าคิดถูกที่หย่ากับเจ้า" ซ่างกวนหลิวหยางเอ่ยแก่สตรีที่เพิ่งว่ายน้ำเข้าฝั่งมานอนแผ่หลา  โจวหว่านถิงสำลักน้ำลุกขึ้นมา พอลุกขึ้นหันหน้ามาก็เห็นแต่คนแต่งชุดโบราณเต็มไปหมด ซ่างกวนหลิวหยางนั่งลง  ใช้มือที่หนาบีบคางนางก่อนจะเอ่ยลอดไรฟัน "ข้าจะแต่งกับโจวลิ่วผิงน้องสาวเจ้า  แม้ว่านางจะเป็นเพียงบุตรอนุก็ยังดีกว่าสตรีร้ายกาจเช่นเจ้า  เทียบกับน้องสาวเจ้าๆนับเป็นตัวอะไร" โจวหว่านถิงที่ลำดับความจำเรียบร้อยก็แกะมือเขาออก  มองหน้าคนตัวโตอย่างรังเกียจ "ท่านพูดว่าจะหย่ามากี่ครั้งแล้ว  ลูกผู้ชายคำพูดมีค่าดั่งทอง  ทำให้จริงสักที  ถ้างานมากนักข้าช่วยท่านฝนหมึกก็ได้นะ  ข้าเขียนหนังสือเป็นท่านแค่ประทับตราลงนามก็พอ เอาล่ะข้าจะกลับไปเขียนหนังสือหย่า  ท่านก็รีบกลับไปรับรองใบหย่าด้วยล่ะ ซ่างกวนหลิวหยาง"

หรงจือจืออดทนคุกเข่าไปแล้วสามพันขั้นบันได เพื่อขอโอสถวิเศษมาช่วยชีวิตผู้เป็นสามี กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อสามีกลับมาพร้อมชัยชนะ จะพาองค์หญิงจากแคว้นอื่นที่กำลังตั้งครรภ์กลับมาด้วย มิหนำซ้ำยังลดขั้นหรงจือจือจากภรรยาเอกเป็นแค่อนุ!   “ม่านหวาเป็นองค์หญิง ซ้ำกำลังตั้งครรภ์บุตรของข้าอยู่ เจ้าแค่ยกตำแหน่งภรรยาเอกให้นาง จะเป็นไรไป?”   “บุตรชายข้าไม่หย่ากับเจ้า แค่ขอให้เจ้าไปเป็นอนุ นั่นก็นับว่าเมตตาเจ้าแล้ว หากเจ้าออกจากจวนโหวไป ใครที่ไหนเล่าจะไม่รังเกียจดูแคลนเจ้า?”   “แม้ท่านพี่จะลดขั้นท่านจากภรรยาเอกเป็นอนุ ทว่าตราบใดที่ท่านยอมยกสินเดิมของท่านให้ข้าใช้เป็นสินติดตัวเจ้าสาว ข้าจะยอมเรียกท่านว่าพี่สะใภ้ก็ได้!”   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสตรี ก็ควรจะเสียสละเพื่อสามี! ก็แค่ขอให้เจ้าเป็นอนุภรรยา แค่ขอสินเดิมของเจ้าเพียงเล็กน้อยก็เท่านั้น เจ้าจะโวยวายอะไรหนักหนา?”   ต้องเผชิญหน้ากับครอบครัวพรรค์นี้ หรงจือจือทำได้เพียงแค่คิดว่า ความทุ่มเทตลอดสามปีที่ผ่านมาของตนเอง ก็ถือเสียว่าโยนให้หมามันกิน ไม่ว่าอะไรที่ติดค้างนางไว้ พวกเขาต้องชดใช้คืนให้หมด!   นางตัดสินใจหย่าขาด ทำลายครอบครัวสามีเก่าให้พังพินาศ เอาสินเดิมทั้งหมดของตนเองกลับไป และนำโอสถช่วยชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของสามีเก่า ไปมอบให้คนอื่น…   ภายหลัง สามีเก่ากลับกลายเป็นคนพิการอีกครั้ง ต้องกลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง ส่วนนางได้แต่งงานใหม่กับขุนนางผู้มีอำนาจ กลายเป็นฮูหยินของท่านราชเลขาธิการผู้ยิ่งใหญ่ทรงเกียรติ แม้แต่ฝ่าบาทยังต้องยกย่องนางเป็นมารดาบุญธรรม!

เพื่อนและแฟนที่รักจงใจปั่นหัวดั่งเธอโง่งม ท่ามกลางไฟสลัวกลับมีมือคู่หนึ่งยื่นบางอย่างมาให้ พร้อมแสงสุดท้ายในโลกใบเดิม ทว่าเธอกลับได้เกิดใหม่ในร่างสตรีตัวร้าย ซ้ำยังถูกตราหน้าว่าอัปลักษณ์ทั้งกายและใจ

คู่หมั้นสาวของชายหนุ่มผู้ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดในเมืองเฉินอย่างอี้จินหลี่ ตายในอุบัติเหตุรถยนต์ และผู้ที่รับผิดชอบต่อการตายนั้นคือหลิงอี้หรานซึ่งโดนลงโทษติดคุกสามปีหลังจากที่พ้นโทษออกมา เธอก็บังเอิญมาเจอเข้ากับอี้จินหลี่ หลิงอี้หรานคุกเข่าลงอ้อนวอนกับพื้นว่า “คุณอี้จินหลี่ ได้โปรดอภัยให้ฉันเถอะค่ะ”เขานั้นเพียงยิ้มและตอบว่า “แหมพี่สาว ฉันคงไม่มีวันให้อภัยพี่หรอก”ว่ากันว่าอี้จินหลี่นั้นเป็นคนเลือดเย็น แต่เขากลับตกหลุมรักอดีตนักโทษสาวที่ตอนนี้ทำงานเป็นพนักงานสุขาภิบาลแต่ความจริงเกียวกับอุบัติเหตุในปีนั้น ทำให้ความรักที่เธอมีให้เขาแหลกสลายเป็นเสี่ยงและเธอก็หนีจากเขาไปหลายปีต่อมา เขากลับมาคุกเข่าต่อหน้าเธอและอ้อนวอนว่า “อี้หราน ตราบใดที่เธอยอมกลับมาหาฉัน ฉันจะยอมทำทุกอย่าง”เธอจ้องเขาด้วยสายตาเย็นเยียบและบอกว่า “ถ้างั้นก็ไปตายซะ”

ชายในฝันของผู้หญิงเกือบทั้งออฟฟิศก็คือ ‘บอสติณณภพ’ เขาทั้งหล่อ รวย และชาติตระกูลดี แต่! คนอย่างเขามีหรือจะสนใจมองพนักงานระดับล่างอย่างฉัน หน้าตาก็งั้น ๆ แถมยังแต่งตัวสุดแสนจะเชยอีกต่างหาก ในเมื่อสารรูปไม่สามารถเอาชนะใจเขาได้ ฉะนั้นจึงต้องใช้มารยาหญิงเข้าสู้ ยั่วยวนให้บอสสุดหล่อหลงรัก แต่ทว่าการยั่วรักในครั้งนี้ กลับทำให้ฉันได้รู้จักอีกมุมหนึ่งของผู้ชายคนนี้ ที่ไม่ต่างจากซาตานร้ายตนหนึ่งเลยทีเดียว