Para Pejuang

Lovely Girl Series 2: Her Ambitious Love Maxine Willow will do everything para sa lalaking kanyang minamahal na si Lucas Ridge—isang sikat na artista. At hindi naman siya nabigo dahil sa kabila ng pagsusumikap at pagtitiis niya ay naabot niya ang mundo nito. Pero may natuklasan siyang lihim mula sa binata, isa itong kabit ni Verlene Reyes Tyler, ang asawa ng isang successful governor na si Hudson Tyler. Pero iba ang lumabas sa mga balita, sa halip na si Verlene ay siya ang kumakalat na girlfriend ni Lucas. At hindi niya maunawaan ang sarili kung bakit sa halip na kalimutan na lamang si Lucas ay mas lalo niya pa itong hinangad. Gagamitin niya ang pagkakataon na iyon para makuha niya ang lalaking kanyang matagal ng inaasam. Aalukin niya ng kasal si Lucas, kapalit ng pagtahimik niya tungkol sa relasyon nito kay Verlene. Ngunit hanggang saan nga ba ang kaya niyang tiisin at ibigay para sa lalaking kanyang labis na minamahal? Sapat nga ba ang pagmamahal niya para manatili ito sa buhay niya?

No momento da explosão no laboratório, meu namorado, Gustavo Sena, correu desesperado... Mas não até mim. Ele correu até Lívia Cardoso, que estava distante do centro da explosão, e a protegeu com o próprio corpo. Quando o barulho cessou, ele a levou imediatamente ao hospital, nos braços. Nem sequer olhou para mim, caída no chão, coberta de sangue. Aquela garota que ele criou e cuidou por dezoito anos preenchia completamente seu coração. Não havia mais espaço para mim. Meus colegas me levaram ao hospital. Sobrevivi por pouco. Depois de sair da UTI, com os olhos ainda inchados de tanto chorar, liguei para meu orientador: — Professor Luís, eu pensei bem e tomei uma decisão. Aceito ir com você para o projeto de pesquisa confidencial. Mesmo que a viagem seja em um mês, e eu não possa ter contato com ninguém por cinco anos... Está tudo bem. Em um mês, eu me casaria e realizaria um sonho que eu alimentava há muito tempo. Mas agora... Eu já não quero mais.

Meus pais foram picados por abelhas Rainha das Abelhas desconhecidas e levados às pressas para o hospital. Fui até o Instituto de Entomologia buscar ajuda do diretor (meu marido) para auxiliar no diagnóstico médico. Mas ele chamou os seguranças e me barrou na porta. "Não lido com trabalho depois do expediente. A mãe da Lídia está doente, preciso cuidar dela." Tentei mostrar o termo de risco de vida, mas ele o rasgou: "Gente morre todo dia. Seus pais morrerem não muda nada." Após a morte deles, processei Lídia, que intencionalmente derrubou a colmeia. Meu marido, ausente por dias, apareceu como perito no tribunal e falsificou um laudo para inocentá-la. Quando decidi me mudar do país, ele surtou: "A morte dos seus pais não é problema meu! Trabalhei o dia todo, não posso descansar?" "Quer arruinar a vida da Lídia só porque sua família desmoronou? Que pessoa cruel!" Olhando para sua expressão repugnante, entendi: Ele ainda não sabe que ficou órfão. Porque os mortos eram os pais DELE.

No dia em que fomos registrar o casamento, meu namorado Eder Leite mandou que me expulsassem do cartório civil e entrou de mãos dadas com sua amiga de infância. Ele olhou para mim com indiferença: — O filho da Rosana precisa ser registrado. Depois que nos divorciarmos, eu me casarei com você. Todos achavam que eu, tão apaixonada, aceitaria esperar por ele mais um mês sem reclamar. Afinal, eu já o esperava há sete anos. Mas naquela mesma noite, aceitei o arranjo da família e fui para o exterior em um casamento combinado. Desapareci do mundo dele. Três anos depois, voltei ao Brasil acompanhando meu marido para visitar a família. Por causa de um compromisso de última hora, meu marido pediu que a filial brasileira da empresa enviasse alguém para me buscar. Jamais imaginei que reencontraria Eder, desaparecido da minha vida há três anos. — Já chega dessa birra, está na hora de voltar... O filho da Rosana vai começar a frequentar o jardim de infância, e você ficará responsável por buscá-lo e levá-lo.

Aunque soy una Omega, mi pareja es un Alfa de la manada. Aunque yo no tenga loba, puedo escuchar la voz del suyo. De la boca de su lobo he sabido muchos de sus pequeños secretos. Por ejemplo, que estaba preparando en secreto una gran ceremonia de apareamiento. En tres días me propondría matrimonio, y yo fingía no saber nada. Pero esa misma noche, Emilio Herrera trajo a su amiga de la infancia a la casa. Yo estaba a punto de acercarme para preguntar, cuando escuché al lobo rugir y cuestionarlo: —¿No era la ceremonia de apareamiento dentro de tres días para Lucía Reyes? ¿Por qué cambiarla por Carolina Torres? Resultó que esa ceremonia que yo desconocía no era para mí en absoluto. Aun así, seguí fingiendo ignorancia. En silencio le cedí mi habitación, mis tesoros, e incluso a Emilio, ya no lo quise más. Compré un pasaje hacia la manada del sur y, con los gemelos que llevaba en mi vientre, me marché para siempre de la manada Colmillo el mismo día en que celebraban su ceremonia de apareamiento.

Ang kasal ay isang sagradong seremonyas para sa dalawang nag-iibigan… Ngunit sa loob ng apat na taong pagsasama, ni minsan ay hindi naramdaman ni Zia na itinuring siyang kabiyak ni Louie. Kung tutuusin ay para siyang bagay na napapakinabangan lang kung kailangan ngunit hindi naman magawang pahalagahan. Isang ibong nasa hawla na hindi kayang kumawala. Lahat ng sakit at hirap ay tiniis ni Zia dahil mahal niya ang asawa. Kahit pa ibang babae ang kinahuhumalingan nito. Hanggang isang gabi, habang malakas ang buhos ng ulan ay iniwan siya ni Louie para puntahan si Bea sa ibang bansa. Mag-isa at nahihirapan habang dumadaloy pababa ang dugo mula sa pagitan ng kanyang hita. Ginapang niya ang sakit makahingi lang ng tulong para sa batang kanyang ipinagbubuntis. Makalipas ang tatlong taon, sa muli niyang pagbabalik ay malaki ang ipinagbago ni Zia… Ngunit hindi si Louie. “Hiwalay na tayo, Mr. Rodriguez!” Napangisi ito. “Mrs. Zia Cruz… Rodriguez, hindi ko pa pinipirmahan ang divorce papers. Sa madaling salita… asawa pa rin kita at hinding-hindi ka na makakawala pa sa’kin.”

Terlempar ke masa ribuan tahun yang lalu setelah kejadian naas yang menimpanya secara bertubi-tubi. Akara mulai melakukan perjalanannya agar bisa mengubah takdir di masa depan. Zaman ini adalah masa di mana dapat disebut sebagai masa kekacauan. Tidak semua orang dapat memadatkan energi menjadi aura, tingkatan ranah yang masih abu-abu, terjadi peperangan di berbagai tempat, bahkan nyawa manusia seakan tiada harganya. Peradaban yang baru seribu tahun, diperlakukan semena-mena oleh peradaban yang jauh lebih tua. Menggunakan nama samaran Regera, berbagai rahasia dunia ia bongkar, bahkan membuat dirinya disegani oleh para Naga Primordial. Para makhluk agung yang diciptakan bersama dengan dunia baru, ditugaskan menjadi pengawas sekaligus penyeimbang. Tapi nyatanya, mereka hanya layaknya hewan peliharaan para makhluk yang menyebut dirinya sebagai Dewa. Bersama para Naga Primordial, melakuakn pertarungan panjang demi kebebasan dunianya, mengumandangkan namanya di berbagai penjuru dunia, bahkan menciptakan belenggu dan tingkatan ranah agar dunianya bisa bangkit. Dengan semua pencapaiannya, akankah ia mampu mengubah takdir naas yang menimpanya di masa depan?

Estuve siete años con Bruno. Pero cuando lo acusaron y terminó en la cárcel, no dudé en dar media vuelta y desaparecer de su vida. Me refugié en los brazos de su mejor amigo, buscando un poco de paz. Cuando Bruno salió, volvió con más poder, más rabia… y me obligó a casarme con él. No le importó cómo: usó todo lo que tenía para hacerme suya otra vez. Para todos, éramos la pareja perfecta, el amor que lo aguantó todo. Pero nadie sabía que, cada noche, él llevaba a otra mujer a nuestra cama... incluso a mi propia hermana. Decía que ese era el precio por haberlo traicionado. Lo que Bruno nunca imaginó es que, mientras todos lo creían culpable, yo me metí en una red criminal para limpiar su nombre. Y que, para conseguir esa prueba, perdí un riñón y medio hígado. Lástima que... ya no me queda mucho tiempo.

Rosie Fleur Bamford is a half human and half vampire that comes from a royal family. Bumalik siya sa Pilipinas upang maghiganti sa kanyang asawa na ngayong kinasal sa kaibigan nito noon at sa ina ng lalaki na mula’t sapul ay ayaw siya para sa kanyang anak. Gusto niyang iparamdam sa kanila ang sakit na binigay nila rito sa pamamagitan ng dati niyang asawa, kung saan gagamitin niya ang kanyang mga abilidad bilang bampira upang akitin ang kanyang asawa’t paikutin ang lahat para sa ganti na ibibigay niya sa kanila. Darating sa punto na hindi niya inaasahan na may mga darating na mga pangyayari na susubok sa kanyang lakas, sakit na mas magpapa-usbong ng galit nito para sa kanila. Magkakaroon ng isang bunga ang mga pangyayaring ito at sa huli’y kailangan niyang mamili at magdesisiyon para sa mga resulta na siya lang ang may hawak. “Revenge can heal the heart, but not the soul. It is a cycle that will not stop until a person end the cycle that should not have existed at the beginning, as it will get worse and can be passed from generation to generation.”

Zee, gadis tomboy berusia 21 tahun anak pemilik sebuah mall megah. Ia baru saja lulus kuliah dan diberi tugas menjadi penanggungjawab mall milik sang ayah. Zee tidak menyukai segala macam bentuk formalitas, namun ia tetap menerima tugas itu karena sang ayah memberi ijin boleh berpenampilan sesuai seleranya dan melakukan tugas dengan caranya. Meskipun terlahir dari keluarga kaya raya dan memiliki fasilitas berlimpah, Zee adalah sosok anti kemapanan. Ia suka bergaul dengan para pekerja, nongkrong dengan cleaning service, satpam, tukang parkir dan para supir. Ia bahkan sering berada di antara anak jalanan dan para pengamen. Sejak kecil ia selalu diberi pengawal pribadi oleh sang ayah. Meskipun tak suka, ia terpaksa menerima. Zee pemegang DAN 3 Karate, tetapi di mata sang ayah ia tetap gadis kecil. Apalagi setelah kematian ibu dan kakak laki-lakinya. Para pengawal tak ada yang bertahan menghadapi penolakan Zee. Hanya Rai, pengawal terakhir yang tetap cool. Ia tidak terganggu dengan berbagai upaya Zee membuatnya menjauh.