บทที่ 909

”รับทราบครับ! มิสเตอร์ฮาร์วีย์ วางใจได้เลย ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!”

ทิมรู้สึกเบิกบานใจเป็นอย่างมาก

เขาไม่เคยคิดเลยว่าจุดสูงสุดครั้งที่สองในชีวิตของเขาจะเกิดขึ้นแบบนี้

***

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ซีนเธียร์ก็กลับไปเรียนอย่างสบายใจ เมื่อมีครูที่ดีอย่างมิสยูนาอยู่ใกล้ ๆ ฮาร์วีย์ก็สบายใจเช่นกัน

เมื่อฮาร์วีย์กำลังจะขึ้นรถเตรียมพร้อมที่จะกลับไป เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบเริ่มดังสะท้อนใกล้มาทางเขา

เขาเอียงศีรษะเพื่อดูว่าเป็นใคร ดวงตาสีพีชของมิสยูนาก็จดจ่อจ้องมองมาที่เขาอยู่แล้ว แม้ว่าจะเป็นเพียงการจ้องมองธรรมดา ๆ แต่ก็รับรู้ได้ถึงอะไรที่แฝงอยู่

“มีอะไรไหมครับ?” ฮาร์วีย์ถาม

มิสยูนาเดินไปข้างหน้าและตอบอย่างเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ฉันขอบคุณสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ซีนเธียร์คงจะต้องรับโทษในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ซีนเธียร์เป็นคนในครอบครัวของผม และผมก็ควรจะเป็นคนขอบคุณ”

“ผมมาที่นี่วันนี้โดยบังเอิญ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญล้วน ๆ”

“แต่คุณยืนหยัดเพื่อเธอโดยไม่กลัวอำนาจพวกนั้น ผมชื่นชมคุณ”

หลังจากฟังคำพูดของฮาร์วีย์ ใบหน้าที่เขินอายของมิสยูนาก็แดงระเรื่อราวกับส