บทที่ 93

ทุกคนอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ

รูปปั้นม้าขนาดเล็กสีทองอยู่ในกล่อง แม้ว่าจะมีขนาดเท่าฝ่ามือ แต่นั่นก็มีราคาแพงมาก! มันเป็นของเก่า แต่มีราคาติดอยู่ด้วย

จริง ๆ แล้วโยฮันน์ สโตน และผู้อาวุโสซิมเมอร์มีสถานะเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องให้ของขวัญที่ดีเช่นนี้เมื่อพวกเขาต้องพบเจอกัน แต่มนวันนี้เขากลับทำตัวเป็นคนถ่อมตัวซึ่งนั่นทำให้ชื่อเสียงของตระกูลซิมเมอร์เพิ่มขึ้นอย่างมาก

“ได้สิ แน่นอน มั่นใจได้เลย ใครก็ตามที่เดินผ่านประตูนี้เข้ามาคือแขกของเราทุกคน เชิญนั่งก่อนเถอะผู้จัดการสโตน ครั้งหน้าไม่ต้องถ่อมตัวขนาดนี้ ผมคงจะต้องจะรับของขวัญนี้ด้วยความเกรงใจ!” รอยยิ้มของผู้อาวุโสซิมเมอร์กว้างมากจนเขาแทบจะปิดปากไม่ได้

นี่ไม่ใช่เรื่องของเงิน แต่เป็นเรื่องชื่อเสียง แม้ว่าโยฮันน์จะสงสัยและรู้ว่าเวนดี้ เซอร์เรลและเลขาซาเวียร์กำลังมา แต่เขาก็เป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ เพียงแค่ไม่เปิดเผยด้านนี้ของเขา

หลังจากทักทายโยฮันน์แล้ว ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็เรียกแซ็คมา “เลขาซาเวียร์คนนี้คือใครที่ไอ้แก่สโตนนี่พูดถึง?”

“เลขาซาเวียร์?” แซ็คหันมาด้วยท่าทางดีใจ “คุณปู่เลขาซาเวียร์เป็นเลขาของแระธานยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ คำพูดของเธอถ