บทที่ 98

เธอไม่ได้หวังว่าจะถูกขอแต่งงาน สิ่งที่เธอหวังเพียงอยากมีความสุขในพิธีแต่งงาน ถึงอย่างนั้นสามีของเธอคนนี้ ...

เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้แมนดี้ ซิมเมอร์ ก็ถอนหายใจเงียบ ๆ อีกครั้ง

“ฮาร์วีย์ ไอ้เศษขยะ!” ซีนเธียร์ที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาหันมาทำท่าทางโมโหร้ายและจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ “ดูพวกเขาแล้วย้อนมองดูตัวเองสิ! อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องการขอแต่งงานเลย นายแต่งงานกับพี่สาวของฉันมาหลายปีแล้ว นายเคยให้อะไรกับเธอบ้าง? ถ้านายเป็นลูกผู้ชายจริง นายควรหย่าซะ นายไม่เหมาะกับพี่สาวของฉัน นายไม่สามารถที่จะมอบความสุขให้เธอได้เลย!”

“ซีนเธียร์!” แมนดี้จ้องมองไปที่น้องสาวตัวน้อยของเธอ แต่เก็บความคิดที่เหลือไว้กับตัวเอง

“พี่คะ อย่าปกป้องเขาอีกต่อไปเลย ขยะก็คือขยะ ขี้แพ้คือขี้แพ้ นี่คือธรรมชาติของเขา เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้นได้ ถ้าฉันเป็นเขาฉันคงหาที่ไหนสักแห่งซ่อนตัวเองไปตั้งนานแล้ว ฉันจะมีหน้ามาอยู่ที่นี่และดูภาพการขอแต่งงานนี้ได้อย่างไร? เขาไม่มีความรู้สึกอะไรเลยหรือไง? เขาไม่รู้หรือไงว่าแซ็คนั้โรแมนติกแค่ไหน? เมื่อเทียบกับความเลวทรรมและความสิ้นหวังของเขา?” ความโกรธเกรี้ยวฉาบไปทั่วใบหน้าของซีนเธียร์ “พี