บทที่ 738

แดร์ริลรู้สึกขบขัน “ใครบอกว่าเธอเป็นทาสรับใช้”

“ฉันเป็นทาสรับใช้ของคุณชาย” จีเวลพูดอย่างหนักแน่น “ฉันยินดีที่จะรับใช้คุณไปตลอดชีวิต”

"ก็ได้ ๆ" แดร์ริลยิ้มในขณะที่เขาหยิบเกี๊ยวขึ้นมาแล้วยัดมันเข้าไปในปากของเธอ

“กินซะ นี่คือคำสั่ง”

"แน่นอน!" จีเวลพยักหน้า เธอก็กินเกี๊ยวเข้าไป จากนั้นเธอก็ร้องไห้ออกมา

เธอเป็นเด็กเร่ร่อนมาตั้งแต่เด็ก ในทุกครั้งที่เธอเดินผ่านร้านนี้ เธออยากจะลองกินเกี๊ยวดูบ้าง แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะได้มีโอกาสกินมัน มันเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันแห่งโชคชะตาของเธอ

แดร์ริลมองดูเธอและมอบรอยยิ้มที่อบอุ่นให้เธอหลังจากที่เขากินไปสองสามคำ เขาพูดเบา ๆ ว่า “ไม่เอาน่า ทำไมเธอถึงประทับใจเกี๊ยวน้ำมากเช่นนี้ ฉันจะซื้อให้เธอกินทุกวันเลย”

คำ ๆ นั้นทำให้จีเวลร้องไห้หนักมากขึ้นกว่าเดิมและเธอก็ร้องไห้ตลอดระยะเวลาของมื้ออาหาร หลังจากที่พวกเขากินเสร็จ พวกเขาก็ออกจากร้านอาหารไป

จีเวลถามด้วยความสงสัยหลังจากที่พวกเขาเดินออกมา “เราจะไปไหนกันคุณชาย?”

แดร์ริลมองไปที่ถนนข้างหน้าและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “กลับไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ จีเวล เธอพอจะรู้จักใครที่จะสามารถช่วยให้