บทที่ 119

"แดร์ริล แก้มัดให้เราที แล้วก็ คนพวกนั้นคือใครน่ะ พวกเขามาทำอะไรที่นี่?" ลิลี่ถามเงียบ ๆ

"ไม่มีอะไรมากหรอกครับ" แดร์ริลส่ายหัว "ผมไม่รู้จักพวกเขาด้วยซ้ำ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด พวกเขามาหาผิดคนน่ะ"

เขาไม่มีทางบอกใครเด็ดขาดกว่าเขากลายเป็นฮอล์มาสเตอร์ แหงล่ะ ยังไงซะ นิกายจ้าวสวรรค์นั้นก็ไม่ได้มีชื่อเสียงดีอยู่แล้ว

ในขณะที่เขาแก้มัดให้พวกเธอ พวกเขาก็ได้ยินเสียงประตูเปิด ตามมาด้วยโทสะมากมาย

"แดร์ริล? นั่นเธอคิดจะทำอะไร?!"

เมื่อมองไปทางประตู เขาคือพ่อของอีวอน คิงส์ตัน ยัง นั่นเอง เขายืนอยู่ที่ประตู ใบหน้าของเขามืดมนจากความหวาดกลัวและโทสะในดวงตา หางตาของเขากระตุกเล็กน้อย

"โอ้ พระเจ้า โอ้!" คิงส์ตันจับหน้าอกตัวเอง หอบอย่างหนัก เขาโยนกนะเป๋าลงกับพื้น "ฉันรู้ว่าเด็กสมัยนี้เปิดกว้างมาก แต่นี่มัน… นี่มันผิด โอ้พรเจ้า!"

คิงส์ตันกรีดร้องในขณะที่จับหน้าอกของตัวเองไป เขาหายใจหนักมาก ตั้งแต่เธอยังเด็ก เขาเลี้ยงลูกของเขามาอย่างหัวโบราณ แต่ตอนนี้ ภาพตรงหน้าของเขาคือลูกสาวที่เคยเชื่อฟังของเขากำลังทำกิจกรรมแบบนั้น!

"มันเป็นความผิดของพ่อเอง มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด!" คิงส์ตันถอยหลังเซไปหลายก้าว ดว