บทที่ 491

แดร์ริลไม่ได้คิดให้รอบคอบ เขาอ้าแขนและพยายามรับซูซานโดยการโอบเอวอันบอบบางของเธอไว้ แต่อย่างไรก็ตาม เขายังคงอ่อนแออยู่แทนที่จะเป็นการป้องกันไม่ให้เธอล้ม เขากลับล้มลงบนเตียงไปพร้อมกับเธอ

เวร!

การล้มลงทำให้แดร์ริลรู้สึกเหมือนกระดูกของเขาจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะนั้นซูซานก็อยู่บนตัวเขาด้วย กลิ่นหอมละมุนเตะจมูกแดร์ริล กลิ่นนั้นมาจากซูซาน

เขามองซึ่งกันและกันอย่างกระอักกระอ่วน

ยิ่งพวกเขาตื่นตระหนกมากเท่าไหร่สถานการณ์ก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น ซูซานรีบลุกขึ้นแต่เสื้อผ้าบางส่วนของเธอติดอยู่ใต้ร่างแดร์ริล เธอยืนขึ้นแต่กลับถูกดึงลงมาเพราะเสื้อผ้าบางส่วนที่ติดอยู่ใต้ร่างแดร์ริล เธอล้มลงบนเขาอีกครั้ง

ทันใดนั้นประตูก็แง้มออกทำให้ได้ยินเสียงของซาร่า

“แดร์ริล! ฉันมีอะไรสนุก ๆ ที่จะให้เธอ!” ซาร่าเข้ามาด้วยความตื่นเต้นพร้อมกล่องจิ๊กซอร์บนมือ

เธอตกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เธออึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไร

ซูซานอับอายเป็นอย่างมาก ใบหน้าสวยของเธอมีสีแดงระเรื่อ ทั้งห้องมีแต่ความเงียบที่กระอักกระอ่วน

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ซาร่าก็รู้สึกตัว เธอหัวเราะอย่างเคอะเขินโดยเอามือปิดตาไว้และพูดว่า “ฉันไม่เห็นอะไร ฉันไม่เห็นอะไรเ