บทที่ 361

"คนเลว เลวไม่พอแล้วยังโง่อีก..."

หยิง เสี่ยวเซียว กัดฟันของเธอขณะที่กำลังหั่นสเต็กบนจานของเธออย่างแรง แรงเสียดทานระหว่างมีดและจาน ทำให้เกิดเสียงที่เสียดหู

ซอง อันยี ที่นั่งตรงข้ามเธอขมวดคิ้ว เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และยื่นมือออกไปเพื่อหยุดเธอ "เสี่ยวเซียว แกช่วยนึกถึงความรู้สึกฉันหน่อยนะ"

เธอเกือบจะบ้าจนทนไม่ไหวด้วยเสียงนั้น

หยิง เสี่ยวเซียว ยิ้มอย่างขอโทษ "ขอโทษ ฉันลืม"

หลังจากนั้นเธอก็วางมีดและส้อมลงแล้วดื่มน้ำผลไม้เพื่อสงบสติอารมณ์ จากนั้นเธอก็พูดต่อไปว่า "อันยี แกว่าทำไมผู้ชายถึงน่ารังเกียจขนาดนี้?"

“อะไรนะ แกไม่ได้ชอบเขาแล้วหรอกเหรอ” ซอง อันยี ก้มหน้าลงแล้วพึมพำ

หยิง เสี่ยวเซียว ไม่ได้ยินเธอชัด "อันยี แกว่าอะไรนะ? มันเบามากเลย"

ซอง อันยี เงยหน้าขึ้นและยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ "ในบางครั้ง ผู้ชายก็มักจะถูกมองว่าเป็นตัวน่ารังเกียจ อย่าลดระดับตัวเองลงไปหาเขาเลย"

หยิง เสี่ยวเซียว พูด "ฉันจะไม่ลดระดับตัวเองลงไปหรอก ฉันจะสู้กับเขาจนถึงที่สุด!"

เนื่องจากเขากล้าที่จะแตะหน้าอกของเธอ เธอจึงต้องบอกให้เขารู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมาแตะหน้าอกของเธอ

ซอง อันยี ตบหน้าผากของเธอและถอนหา